ΝΟΜΟΣ του κράτους πλέον, η «Αγια-Σοφιά». Αυτό είναι κάτι σημαντικό, αλλά μπροστά υπάρχει δρόμος. Πολύς δρόμος. Σα να λέμε ότι τρέχεις 3.000 στιπλ και είσαι ακόμα στα πρώτα εκατό μέτρα. Εχεις μπροστά σου και εμπόδια να περάσεις και τη λίμνη. Εμπόδια που ακούνε στο όνομα ΣΥΡΙΖΑ. Με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στη συζήτηση του Νομοσχεδίου την Τρίτη το βράδυ στη Βουλή να επιβεβαιώνουν ότι «άλλα μου λεν τα μάτια σου και άλλα η καρδιά σου. Αλλα μου λεν τα χάδια σου και άλλα τα φιλιά σου». Οπως τραγούδαγε ο Γιώργος Νταλάρας όταν ήταν βαθιά πολιτικοποιημένος στα νεανικά του χρόνια. Γι' αλλού είχε ξεκινήσει, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το γήπεδο της ΑΕΚ κι αλλού έχει καταλήξει.

Αυτά που είχε πει «ο εδώ» Στρατούλης στη συνάντησή του με τον Μελισσανίδη ξεχάστηκαν μέσα σε πέντε λεπτά. Με συνέπεια να είναι πλέον σφόδρα εκτεθειμένος ο σεμνός λαϊκός αγωνιστής και νυν και αεί ΑΕΚτζής, Γιώργος Πάντζας. Ο σπουδαίος αυτός καλλιτέχνης, που είχε ταχθεί με όλες του τις δυνάμεις υπέρ της ανέγερσης της «Αγιας Σοφιάς», προδόθηκε από το ίδιο του το κόμμα. Ενώ ο συνάδελφός του, ο Γιάννης Βούρος, που έχει ενταχθεί στο ΠΑΣΟΚ, ήξερε τι έκανε και απεδείχθη πιο έξυπνος.

Ο Βενιζέλος είναι από τους πλέον συνεπείς πολιτικούς. Ο λόγος του συμβόλαιο. Ξεφύγαμε όμως. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει «όχι» στο Νομοσχέδιο. Που πάει να πει ότι δεν δίνει όχι έξι στρέμματα, αλλά ούτε έναν πόντο άλσους. Οι βουλευτές του είπανε όλοι μαζί μ' ένα στόμα, να χτίσει η ΑΕΚ καινούργιο γήπεδο στο χώρο που ήταν το παλιό. Αν δεν γίνεται 32.000 θέσεων, να γίνει 28.000. Να γίνει 24.000. Δεν θα χαλάσει ο κόσμος.

Η τρανή απόδειξη, δηλαδή, ότι το «ναι και όχι» δεν ισχύει μόνο όταν παραγγέλνεις καφέ και δη τούρκικο, αλλά ισχύει όταν πρόκειται για τον ΣΥΡΙΖΑ και στην πολιτική. Οπως ακριβώς, δηλαδή, το είχε περιγράψει η «Αυγή» σε πρόσφατο πρωτοσέλιδό της: «Ναι στο γήπεδο, όχι στον Μελισσανίδη». Δηλαδή, πιάσ' το αυγό και κούρευτο.

Οπως αποδεικνύεται, λοιπόν, επικράτησε η άποψη της Αφροδίτης Θεοπεφτάτου. Σε ό,τι έχει να κάνει δηλαδή με την επίσημη και κεντρική θέση του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν αποτελεί ωστόσο ντιρεκτίβα. Δεν δεσμεύει Δούρου-Βασιλόπουλο. Μπορεί λοιπόν να πέρασε από τη Βουλή χθες το μεσημέρι, αλλά δεν τελειώνει το θέμα του γηπέδου της ΑΕΚ με την ψήφιση του Νομοσχεδίου. Το αντίθετο μάλιστα. Τώρα αρχίζει. Σε ό,τι έχει να κάνει ειδικότερα με τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού υπάρχουν πλέον ο Χάρης Βασιλόπουλος στον δήμο και η Ρένα Δούρου στην περιφέρεια.

Με τον Δημήτρη Μελισσανίδη να έχει ήδη ξεκαθαρίσει ότι αν δεν συμπράξει ο δήμος κι αν δεν δώσει η περιφέρεια το εικοσάρικο εκατομμύρια «το γήπεδο ξεχάστε το».

Ο Βασιλόπουλος ξεκαθάρισε ότι η ΑΕΚ πρέπει να χτίσει γήπεδο στα 26,6 στρέμματα που της ανήκουν. Και σε ό,τι αφορά το άλσος, να μην πάρει ούτε μία πιθαμή. Σε ό,τι έχει να κάνει με τη Ρένα Δούρου (φωτό), μέχρι να αναλάβει τα καθήκοντά της δεν πρόκειται να πει απολύτως τίποτα. Κουβέντα. Τα νεότερα από Σεπτέμβριο και βάλε. Οσες ερωτήσεις κι αν της γίνουν μέχρι τότε, απάντηση δεν πρόκειται να δώσει. Αυτό είναι δεδομένο. Προς το παρόν και μέχρι τον Σεπτέμβριο ισχύει για τη Ρένα Δούρου η προηγούμενη δήλωσή της. Αυτή που είχε κάνει στις 26 Μαΐου και είχε πει ότι «θα βοηθήσουμε την ΑΕΚ (όπως και τον Παναθηναϊκό) για τα γήπεδά τους». Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Η ίδια η Δούρου είναι που θα το διευκρινίσει. Το ρεπορτάζ πάντως λέει ότι πρώτα θα πρέπει να δει τι ακριβώς παραλαμβάνει σχετικά με τα οικονομικά, γιατί ο Σγουρός φεύγοντας τίναξε την μπάνκα στον αέρα.

Από κει και πέρα, η βούλησή της είναι να βρεθεί λύση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα βγούνε «κας» 20 εκατομμύρια για το γήπεδο. Ο,τι κονδύλι βγει, θα βγει για τα περιφερειακά έργα. Χωρίς το 20άρικο να είναι δεσμευτικό. Αυτά.

Ο Ρέμος, σαν καλός μαθητής, ξεσηκώνει ό,τι πατέντες μπορεί από τον καθηγητή του είδους, Νταλάρα

ΧΘΕΣ το βράδυ έγινε στη Μύκονο το μέγα πολιτιστικό γεγονός Νο2. Μετά το δίδυμο Κοντσίτας-Βίσση, το δίδυμο Αντώνη Ρέμου-Χούλιο Ιγκλέσιας. Και αφορμής δοθείσης, να πούμε ότι η συναυλία των δύο κοριτσιών δεν πήγε και τόσο καλά. Από εισπρακτικής πλευράς, δηλαδή. Γι' αυτό και την επομένη έδωσαν δεύτερη κολλητή παράσταση στο αδελφό μαγαζί στη Χώρα της Μυκόνου. Μπας και βγουν δηλαδή τα σπασμένα. Σε ό,τι έχει να κάνει τώρα με τον Ρέμο, ο Αντώνης έσπασε τη σιωπή του: «Γεμίσαμε το ΟΑΚΑ με τη φιλανθρωπικού χαρακτήρα συναυλία που δώσαμε και ελάχιστοι ασχολήθηκαν». Σα να ακούς τον πρώτο διδάξαντα του είδους, Γεώργιο Νταλάρα. «Ερχονται από το εξωτερικό για να απολαύσουν το πάντρεμά μας στη σκηνή με τον σημαντικό Χούλιο Ιγκλέσιας. Ξέρεις τι διαφήμιση είναι αυτή για τη χώρα μας;». Πράγματι, σα να ακούς τον Γιώργο Νταλάρα να διαφημίζει τη συνεργασία του με τον Αλ Ντι Μεόλα, όπως και με άλλους επιφανείς μουσικούς. Δεν είναι το ίδιο, βέβαια, Νταλάρας και Ρέμος. Ο Ρέμος ωστόσο, σαν καλός μαθητής, ξεσηκώνει όποιες πατέντες μπορεί από τον καθηγητή του είδους. Ο Νταλάρας, όπως έχουμε ξαναπεί, ξεκίνησε από τη φτωχολογιά, ενώ ο Ρέμος την ανακάλυψε και τη διατυμπανίζει στα 40+.

Η αγένεια αγνοεί τις ταξικές διαφορές

ΛΕΓΑΜΕ χθες για την πωλήτρια στη Μύκονο. Συμβαίνει αυτό σε εργαζόμενους και ειδικά σε νεαρές γυναίκες. Να ταυτίζονται με τη δουλειά τους σε βαθμό που να ψωνίζονται. Δουλεύει π.χ. ένα κοριτσάκι στο κατάστημα της «Λουί Βιτόν» στο Κολωνάκι. Αγνοεί ότι η δουλειά της είναι πωλήτρια για εξακόσα γιούρο το μήνα. Οσο κάνει δηλαδή μια τσάντα και από τις φτηνές μάλιστα. Αγνοεί ότι είναι πωλήτρια, σηκώνει τη μύτη και σου μιλάει με ένα ύφος λες και σου κάνει χάρη. Σου μιλάει λες και είναι της οικογένειας Βιτόν και η επιχείρηση είναι δική της. Κι αν πάει σ' ένα μαγαζί στην οδό Αθηνάς να ψωνίσει, συμπεριφέρεται στην πωλήτρια που κάνει την ίδια δουλειά μ' αυτήν λες και είναι σκουπίδι. Κι αν τη ρωτήσεις τι δουλειά κάνει, δεν θα σου πει πωλήτρια. Θα σου πει «είμαι στη Λουί Βιτόν».

Οπως ο πιτσιρικάς, δεν θα σου πει «είμαι γκαρσόνι». Θα πει «τα καλοκαίρια είμαι στο Νάμμος, στη Μύκονο». Ετσι και η πωλήτρια που έγραψε την επιστολή. Πίστεψε ότι στη Μύκονο θα βρει άλλο κόσμο. Τον αποκαλούμενο καλό κόσμο. Σαφώς και η Μύκονος είναι Λούτσα. Σαφώς και υπάρχουνε μανάδες που φουμάρουνε στην παραλία, πίνουνε το φρέντο καπουτσίνο και φωνάζουνε από τα είκοσι μέτρα «Γιαννάκηηηηηηηηηηη».

Ελληνες και Ελληνίδες πάνε στη Μύκονο. Η αγένεια αγνοεί τις ταξικές διαφορές. Τα πολλά ή τα λίγα λεφτά στην τσέπη ούτε προσθέτουν ούτε αφαιρούν τίποτα από την παιδεία και την προσωπικότητα του καθενός.

Ο μαλάκας θα είναι πάντα μαλάκας, ο αξιοπρεπής πάντα αξιοπρεπής και ο νεόπλουτος κατά κανόνα ανάγωγος.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο Αδαμίδης, που άφησε ελεύθερο τον Μανωλά, δεν θα έπρεπε να έχει ποσοστό μεταπώλησης;

Δεν είναι ΑΕΚ. Είναι ΑΕΚάρα.

-Τέρενς Κουίκ (στη Βουλή των Ελλήνων)

Πηγή: sentragoal.gr