Ντροπή και αίσχος με Πάμπλο Γκαρσία

Τη μέγιστή της αξία, από ηθικό και κοινωνικό αντίκτυπο, παίρνει η παγιωμένη τακτική της ΠΑΕ Ολυμπιακός και προσωπικά του ιδιοκτήτη της, Βαγγέλη Μαρινάκη, να αναγνωρίζει και να τιμά εμβληματικές φιγούρες των γηπέδων, οι οποίες σφούγγισαν από το μέτωπο …κουβάδες ιδρώτα και έστυψαν την Ερυθρόλευκη με …αίμα και πάθος, όσα χρόνια αγωνίζονταν γι΄ αυτήν, όταν έρχονται στο προσκήνιο συμπεριφορές άλλων συλλόγων αντιμετωπίζοντας αντίστοιχες περιπτώσεις.

Αν η "χοντράδα" του επίσημου Παναθηναϊκού να …ρίξει άκυρο προ ολίγων εβδομάδων στον Γιώργο Καραγκούνη – απαιτώντας του, όπως γράφτηκε, να …πετάξει στη θάλασσα το τεφτέρι με τα λεφτά που ακόμα του χρωστάνε, για να "δείξει" έτσι (;) πόσο "βάζελος" είναι βαθιά στην ψυχή του! – σχολιάστηκε ποικιλότροπα και πάντως αρνητικά στο σύνολο της πράσινης μάζας, όλο τούτο το γελοίο και παντελώς κακόγουστο σίριαλ της αποκατάστασης του Πάμπλο Γκαρσία από τη διοίκηση του ΠΑΟΚ, δεν έχει ματαγίνει!

Ο Ολυμπιακός τακτοποίησε ή τακτοποιεί παίκτες που κόπιασαν για την ιστορία και το μεγαλείο του συλλόγου, εκτιμώντας το ήθος και τη συμβολή τους και ανταποδίδοντας (στο ελάχιστο ή το πολύ, ανάλογα με την υποκειμενική εκτίμηση) σ΄ αυτούς την επαγγελματική και συναισθηματική αφοσίωσή τους.

Πριν προλάβει να σταματήσει το ποδόσφαιρο ο Αριέλ Ιμπαγάσα έχει κιόλας βρει δουλειά, στέγη, οικογένεια (τη μεγάλη του Ολυμπιακού όπως ο ίδιος εκφράστηκε) στην Ελλάδα για να μην "ψάχνεται" την επαύριον της απόσυρσης από την ενεργό δράση.

Ο Νικοπολίδης τακτοποιήθηκε δύο-τρεις φορές μάλιστα σε πόστα στο τεχνικό τιμ, ο Νίκος ο Βαμβακούλας, ο Γιώργος ο Κοκολάκης, ο Γιώργος Αμανατίδης, ο Δημήτρης Μαυρογενίδης και πολλοί ακόμα, μην ξεχάσω κιόλας κανέναν, μέχρι και ο Κριστιάν Καρεμπέ αξιοποιήθηκε σε μία πολύ ελκυστική και προνομιακή θέση της ΠΑΕ, χωρίς ο Γάλλος να είχε εδώ που τα λέμε την παραμικρή ανάγκη να του …βρει εργασία ο Ολυμπιακός!

Όπως και ο Ερνέστο Βαλβέρδε έχει πάντα ανοιχτά, το γραφείο και τις αγκαλιές του προέδρου του Ολυμπιακού, για όποτε του ξανά-λείψει η Ελλάδα. Είναι όμως ζήτημα ηθικής και τάξης, ένας από τους άγραφους κανόνες της ζωής. Από δαύτους που τηρούνται με καρδιά και συνείδηση…

Για τα μάτια του …συλαλλητήριου της Καμάρας

Όταν όμως του Γκαρσία, του διαμηνύουν ότι από τον Βρύζα και την Γκοντσάρεβα θα φτάσει κάποτε το "θέμα του" στον Ιβάν, στέλνοντάς τον από τον Άννα στον Καϊάφα και "ξεκίνα εσύ προπονήσεις στο πλάι του Άγγελου και τι σε μέλλει", ωστόσο 40 μέρες μετά ο τύπος …ψάχνεται ακόμα μεταξύ ορατών και αοράτων διοικητικών προσώπων για να υπογράψει ένα "ρημαδοσυμβολαιάκι" και να πληροφορηθεί ότι θα εισπράττει μηνιαίως το "εκκωφαντικό" ποσό των 3.000 ευρώ – λες και αντιστοίχως για οποιαδήποτε άλλα επαγγέλματα του κοσμάκη αντιμετωπίζεται οικονομικά σαν …ανειδίκευτος εργάτης! – είναι τουλάχιστον ντροπή.

Ντροπή και αίσχος στα μάτια των ξένων, πόσο μάλλον για τον ΠΑΟΚ, την ιστορία του και τον κόσμο του, που είναι γνωστό ότι λατρεύει και καμαρώνει αυτή τη "σημαία".

Είναι αχαρακτήριστη η τακτική της διοίκησης απέναντι στον Ουρουγουανό και ο εμπαιγμός προς αυτόν τον ξεπερνά, φτάνοντας παραέξω από τις επανορθωτικές γραμμές, στην ασπρόμαυρη κερκίδα.

Και να πω και κάτι ακόμα που σκέφτομαι και που προκύπτει άλλωστε κατόπιν όλου αυτού του "ρεντίκολου" με τον Πάμπλο Γκαρσία:

Στη θέση του Άγγελου Αναστασιάδη θα με είχανε ζώσει τα μαύρα φίδια. Γιατί; Έτσι όπως έχει κινηθεί τους τελευταίους μήνες μεταγραφικά και σε γενικότερο οικονομικό πλαίσιο ο μεγαλομέτοχος, είναι προφανέστατο και αυταπόδεικτο πως έχει μετανοήσει για πολλά από τα χρήματα που έβαλε ως τα τώρα στην ΠΑΕ και την έχει χώσει στο λαγούμι της λιτότητας.

Για να συνδυάσει και το τερπνό με το ωφέλιμο δε, ύστερα από εκείνο το σαββατιάτικο συλλαλητήριο του Μάη, στην Καμάρα, την τελευταία αγωνιστική των play off, που "άκουσε" τους οπαδούς να του ζητάνε "Αναστασιάδη", προκειμένου να τους ρίξει γέφυρες και να τους παραμυθιάσει, "κότσαρε " δίπλα στον ένα αγαπημένο της εξέδρας και τον άλλον.

Έλα εδώ λοιπόν Πάμπλο, ανέλαβε συνεργάτης στο τεχνικό τιμ και άμα έρθει η στιγμή του συμβολαίου …μαθαίνεις ότι θα λαμβάνεις "μισθό πείνας".
Εμ, πώς, αλλιώς;

XAMOΣ στη Μύκονο με τα ΑΠΙΘΑΝΑ οπίσθια της Playmate Ηρώς Λεγάκη! Θα πάθεις σοκ   εδώ...   

- Ο Όλοφ Μέλμπεργκ ανεξάρτητα από την ανάδειξη του σε έναν από τους κορυφαίους αμυντικούς που πέρασαν ποτέ από τον Ολυμπιακό και το ελληνικό πρωτάθλημα, από το υπόδειγμα αθλητή που παρουσίασε όσο ήταν κάτοικος Ρέντη, τις διδαχές του στον Αβραάμ και τους κατά πολύ νεότερους του στην ομάδα, δεν θα μείνει για πάντα στις καρδιές του Ερυθρόλευκου λαού με το ίδιο και το αυτό δέσιμο το οποίο πάντα θα υπάρχει με τον Αριέλ Ιμπαγάσα.

Μεγάλοι και οι δύο τους, πολύ μεγάλος, άφθαστος, αμίμητος σε όλα ο "Κάνιο". Παλιά ξινά σταφύλια, βέβαια, αλλά ο Σουηδός κάπου λάθεψε με τη στάση του το καλοκαίρι του 2012.

Και στο κομμάτι της αδιαπραγμάτευτης τακτικής του στις κουβέντες για ανανέωση του συμβολαίου του, κοιτάζοντας ψυχρά …"σουηδικά"
αποκλειστικά αριθμούς, καθώς και στη συμπεριφορά που είχε απέναντι στο ταίρι του στη θέση των στόπερ, Αβραάμ Παπαδόπουλο.

Τον οποίο – όπως έχω γράψει κι άλλες φορές γιατί ήταν απογοητευτική η "εξαφάνισή" του τότε – δεν πήρε ένα τηλέφωνο στο κινητό να μάθει τα καθέκαστα για το σοβαρότατο χειρουργείο που αποκόμισε από το Euro με την Εθνική!

- Για το "καθεστώς Πινοσέτ" στην ομοσπονδία μπάσκετ ό,τι και να γράψεις ότι και να πεις θα είναι λίγο. Και πενιχρό για να περιγράψει την πραγματική κατάσταση που επικρατεί στο "τσιφλίκι" του "μεγαλοτσιφλικά" του αθλήματος.

Μέσα από το πέρασμα των δεκαετιών ο "Τουταγχαμών πρόεδρος" διαφεντεύει κάπου και σε απόλυτο βαθμό τις τύχες του ελληνικού μπάσκετ, δεκάδων-εκατοντάδων ΚΑΕ και συλλόγων, φυσικών προσώπων που κατέχουν καρέκλες διαφόρων φορέων ή απλών "εργατών" του αθλήματος!

Όλα γνωστά, πασίγνωστα μέχρι και σε εκείνους που δεν παροικούν την Ιερουσαλήμ.

Τα "ολοκληρωτικά καθεστώτα", ιστορικά, ανά τον πλανήτη, κάποτε όμως καταργούνται. Πέφτουν. Κατακρημνίζονται.Όλα έχουν ένα τέλος. Ακόμα και για τους "μαθουσάλες παράγοντες"…