Ο θείος Στέλιος ξέρει…

Με όποιο δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις. Για Ιταλία τον έχω τον Μανωλά και καθαρά διαισθητικά λέω ότι θα πάει εκεί. Για μια Γιουβέντους είναι το παλικάρι.
Ίσως ούτε καν για τη Ρόμα, που δεν έχει μικρό μέγεθος, αλλά δεν αποτελεί και την σταθερή αξία στη διεκδίκηση του ‘Σκουντέτο’ κι ούτε βεβαίως διαθέτει την αίγλη της ιστορίας της ‘Βέκια Σινιόρα’.

Δεν έδινα και δεν έχουν την παραμικρή τύχη οι Ρώσοι, ακόμα και αν έριχναν στα ποδοσφαιρικά παπούτσια του διεθνή στόπερ… κοιτάσματα χαβιαριού!
Αν «γλυκαινόταν» ο Κώστας από τις ρωσικές προσεγγίσεις, άλλωστε, το deal θα ήταν γεγονός και προ ολίγων μηνών. Προ λήξης του πρωταθλήματος.
Το παράδειγμα Μήτρογλου είναι πολύ φρέσκο. Ούτε και του Αμπντούν πάλιωσε. Τον Τζεμπούρ δεν τον αναφέρω γιατί με το δικό του κεφάλι προκοπή δεν βλέπει επαγγελματίας παίκτης… στον αιώνα τον άπαντα!
Ο Μανωλάς, μπορεί η ηλικία του να μην το επιτρέπει, ωστόσο η επαγγελματική του ωριμότητα απέχει πολύ από οποιονδήποτε άλλο που είναι στα χρόνια του. Ο Έλληνας αμυντικός γνωρίζει ότι δεν είναι μόνο η οικονομική εξασφάλιση του ο βασικός όρος σε ένα λαμπρό συμβόλαιο από το εξωτερικό αλλά οι επιμέρους προοπτικές.

Είναι μικρός για να νοιαστεί μόνο για το χρήμα. Αυτός κοιτάζει παραπέρα. Το νέο ποδοσφαιρικό περιβάλλον, την ελκυστικότητα του πρωταθλήματος, τον σκληρό ανταγωνισμό σε συνάρτηση με τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια ομάδα που θα διεκδικεί τίτλους και θα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος και της επικαιρότητας.
Στοιχεία που πολλά από αυτά τα έχει δεδομένα και εξασφαλισμένα στον Ολυμπιακό, συνεπώς δεν ψάχνει για το ‘κάτι’ παραπάνω, μα για τα ‘πολλά’ παραπάνω!

Έχει και τον ιδανικότερο συμβουλάτορα μέσα στο σπιτικό του, μη ξεχνάμε.
Ο θείος Στέλιος (Μανωλάς), εγωίσταρος, διορατικός, οξυδερκής και σκληρός διαπραγματευτής, τον μπόλιασε από παιδάκι να είναι έτσι.
Μολονότι «φόλα ΑΕΚτζής» ο παλαίμαχος αμυντικός, ήταν βασικός παράγων στην μεταπήδηση του ανιψιού από το Κιτρινόμαυρο στο Ερυθρόλευκο στρατόπεδο.
Ορμήνεψε τον Κώστα να παραμερίσει συναισθήματα και προκαταλήψεις, να βγει από τα ρομαντικά «κολλήματα» και να πάρει τρέχοντας τη λεωφόρο της δόξας που θα του άνοιγε η μεταγραφή του στον Ολυμπιακό.
Πλην βεβαίως του DNA που… έχει το νόμο της βαρύτητας ώστε να έχει πέσει το μήλο κάτω από την μηλιά…

Σαρώνει τα καλύτερα «κομμάτια»

Κι ενώ ο Κώστας Μανωλάς αργά ή γρήγορα, εννοώ εντός των προσεχών 24ώρων θα έχει αποτελέσει παρελθόν για τον Ολυμπιακό, οι πρωταθλητές έχοντας κάνει τα κουμάντα τους για το κενό του με την απόκτηση των Αμπιντάλ και Μποτία (τον Αυλωνίτη δεν τον αναφέρω γιατί το λογικότερο θα είναι να παραχωρηθεί δανεικός ώστε να πάρει παιχνίδια), εξακολουθούν το «παιδομάζωμα» με τη μορφή σάρωσης της ελληνικής αγοράς και ανεβάζουν στροφές για ακόμα ένα μεγάλο, το μεγαλύτερο μεταγραφικό όνομα του καλοκαιριού (Αφελάι) ώστε να καλυφθούν στην τελευταία αχίλλειο πτέρνα τους: Το επιθετικό κομμάτι.
Με την απόκτηση του Τάσου Καραμάνου αποδεικνύεται πολλάκις ότι δεν είναι μόνο οι οικονομικές δυνατότητες του Μαρινάκη που ό,τι καλύτερο υπάρχει στην Ελλάδα «αρπάζεται» εν μία νυκτί από τους Ερυθρόλευκους, αλλά και το διοικητικό έργο. Οι σκέψεις και ο προγραμματισμός του συλλόγου, που υλοποιούνται με καταλυτικές/αφοπλιστικές κινήσεις την κατάλληλη ώρα και στις πρέπουσες εποχές.

Να λάβουμε επίσης υπόψη ότι προτού έρθει η κατάλληλη στιγμή που ο Ολυμπιακός αποφασίζει να μπει αποφασιστικά στο κλείσιμο ενός ταλέντου από τον ελλαδικό χώρο, ο προπονητής φυσικά είναι σύμφωνος και ο υποψήφιος στόχος εγκεκριμένος από την τεχνική ηγεσία.
Δώστε βάση λοιπόν στην προεργασία και στο πώς δουλεύει η ΠΑΕ Ολυμπιακός.
Ο Μίτσελ παρακολουθούσε τον Καραμάνο όλη την περυσινή σεζόν και ξέρει τι εστί.
Έχει «ραπόρτο» από τους υπόλοιπους συνεργάτες του συλλόγου οι οποίοι συμμετέχουν με ιδιαίτερα χρήσιμο και εν τέλει καθοριστικό ρόλο στις προσεχείς αγορές ποδοσφαιριστών.
Είναι το περίφημο κομμάτι των σκάουτερ που το ακούμε, το θαυμάζουμε και το προσδοκάμε να έρθει κάποτε από το εξωτερικό και στην Ελλάδα και που η διοίκηση Μαρινάκη το έχει λανσάρει αποκλειστικά τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.

Μεταγραφάρα ολκής

Ο Ιμπραίμ Αφελάι είναι επιθετικός όχι σκέτα πρώτης γραμμής. Αν δεν είχε ταλαιπωρηθεί από τραυματισμούς, με τα προσόντα που διαθέτει, παίζοντας ποδόσφαιρο υψηλότατου επιπέδου και ως ακραίος (αριστερά-δεξιά) αλλά και ως σέντερ φορ, με την ταχύτητα, την ευλυγισία, την τεχνική και την έφεση του στο σκοράρισμα, θα ήταν αναντικατάστατος στα 28 του χρόνια και στην Μπάρτσα και στην Εθνική Ολλανδίας. Με την οποία βέβαια δύο Euro (2008, ’12) και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο (2010), μετρώντας 44 συμμετοχές σε μια πενταετία (2007-12).
Οι ατυχίες στην καριέρα του είναι γνωστές, όπως όμως και η οριστική αποκατάσταση της υγείας του, αφού δεν υπάρχει κάποιος που να θεωρεί ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει ψαχτεί.
Και επ’ ουδενί, τόσο η διοίκηση όσο και ο Μίτσελ δεν θα έφερναν «σαπάκι» επιδιώκοντας να οριστικοποιήσουν συμφωνίες με ποδοσφαιριστές εγνωσμένης αξίας, έτοιμους να συμβάλλουν τα μέγιστα στο ευρωπαϊκό όνειρο.
Ούτε συζήτηση για το αν ο Αφελάι θα είναι μεταγραφάρα ολκής!

* Κατσουράνης: Θετικός λέει ο παίκτης στην επιστροφή του στην ΑΕΚ. Γιατί έχει και τίποτα καλύτερο να κάνει στη ζωή του;
Στα αζήτητα δεν είναι; Εμένα πάλι γιατί μου φαίνεται ότι από τον ίδιο επαναφέρεται μεταγραφικός θόρυβος για την αφεντιά του στο προσκήνιο και όχι από την ΑΕΚ;