Ο μάνατζερ Μίτσελ...

Δεν είναι μικρό πράγμα. Το έχουμε ακούσει πολλές φορές να λέγεται, αλλά ελάχιστες να συμβαίνει. Η φράση “ο προπονητής έχει τα κλειδιά του μαγαζιού” έχει ειπωθεί κατά καιρούς από πολλούς προέδρους, αλλά σε ελάχιστες περιπτώσεις, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, διαχρονικά έχει τηρηθεί. Ο Ολυμπιακός λοιπόν φαίνεται ότι σιγά σιγά το παίρνει απόφαση να μετατρέψει τον Μίτσελ, από προπονητή της ομάδας σε μάνατζερ και να βαδίσει στα αγγλικά πρότυπα συνεργασίας.
Και ο Μίτσελ φέτος προχωράει τον σχεδιασμό της ομάδας και παίρνει τις στρατηγικές αποφάσεις στο 90% των περιπτώσεων.

Και ο Ολυμπιακός αποδέχεται όλες τις απόψεις του προπονητή και στηρίζει όλες τις επιλογές του, ακόμη κι' αν κάποιες εξ' αυτών μοιάζουν υπερβολικές. Βέβαια και ο Ολυμπιακός είδε πράγματα από τον μάνατζερ Μίτσελ που του έκαναν μεγάλη εντύπωση και κατάλαβε ότι ο Ισπανός ότι ζητά το ζητά επειδή το πιστεύει και όχι γιατί αυτός που προτείνει έχει ίδιο μάνατζερ με τον δικό του και άλλα διάφορα τέτοια όμορφα που συχνά συμβαίνουν στο χώρο το ποδοσφαίρου.

Επιπλέον είδε ο Ολυμπιακός από τον Μίτσελ να είναι απόλυτος σε ορισμένα πράγματα και σε σχέση με τις απόψεις του, ακόμη και όταν πρόκειται για περιπτώσεις παικτών που τους ήθελε πάρα πολύ.
Για παράδειγμα ο Μίτσελ όλο το καλοκαίρι έκανε σαν τρελός για τον Αμραμπάτ. Αυτόν ήθελε για εξτρέμ και ζητούσε επίμονα από την διοίκηση του Ολυμπιακού να βρει λύση στο οικονομικό και να τον πάρει. Ωσπου ένα πρωί κατάλαβε ότι ο Αμραμπάτ δεν ήθελε να έρθει. Μάλλον θα ερχόταν μόνο αν δεν έβρισκε κάτι καλύτερο. Τότε πήγε και είπε “αυτός τέλος, πάμε για άλλον. Αν δεν θέλει με την καρδιά του να έρθει και δεν μας βλέπει ως καλή προοπτική για την καριέρα του δεν έχει νόημα να τον πάρουμε”. Ο Ισπανός τεχνικός έχει μία φιλοσοφία στις μεταγραφές την οποία δεν αλλάζει για κανέναν λόγο και κανένα όνομα.

Για παράδειγμα για τον Αμπιντάλ από την πρώτη στιγμή έκανε σαν τρελός για να αποκτηθεί γιατί ήξερε τον χαρακτήρα του και ήξερε ότι αν μείνει στον πάγκο όπως και ο Σαβιόλα δεν θα δημιουργήσει το παραμικρό πρόβλημα. Αντίθετα για Ετό ή Ρομπίνιο δεν ήθελε να ακούει κουβέντα. “Ποδοσφαιριστή που εγώ θα πρέπει να τον βάζω πάντα βασικό γιατί αλλιώς θα μου χαλάσει τα αποδυτήρια δεν τον θέλω. Τελείωσε”.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν βλέποντας όλα αυτά, βλέποντας ότι ο Μίτσελ βάζει να παίζουν πάντα οι καλύτεροι και δίνει πολλές ευκαιρίες στους Ελληνες παίκτες, αποφάσισε να τον εμπιστευτεί σχεδόν απόλυτα παίρνοντας μαζί του και κάποια ρίσκα.
Γιατί ας μην γελιόμαστε τώρα, σέντερ φορ που το πληρώνεις 4-5 εκατ. ευρώ και έχει παίξει μόνο στο πρωτάθλημα Παραγουάης είναι ρίσκο.

Ο Μίτσελ όμως τον ήθελε. Επέμενε. Οι σκάουτερ δεν μπορούσαν να τον... κόψουν από αυτά που είδαν γιατί όντως το παιδί τα... έσπασε στο πρωτάθλημα της χώρας του, οπότε η δουλειά έγινε. Ο Μίτσελ μάλιστα είχε συλλέξει πληροφορίες για τα πάντα, ακόμη και για τον χαρακτήρα του και για το πώς περνάει το ελεύθερο χρόνο του. Βλέπετε τον προπονητή της Γκουαρανί τον γνωρίζει καλά ο Μίτσελ. Αυτός λέγεται μάλιστα ότι έκανε το... προξενιό του Χόρχε Μπενίτες. Και αυτός είπε στον Μίτσελ ότι “το παιδί αυτό θα παίξει σε πολύ μεγάλη ομάδα”. Λεπτομέρεια σημαντική. Ο νυν τεχνικός της Γκουαρανί έχει την φήμη στην Ισπανία του εξαιρετικού σκάουτερ και ο Μίτσελ έτσι τον γνωρίζει.
Ανεξάρτητα όμως από την περίπτωση του Μπενίτες, ο Μίτσελ πήρε όλες τις κρίσιμες και... ακριβές αποφάσεις στον Ολυμπιακό.

Ο Μίτσελ επέμενε για τον αγορά του Μποτία από την Σεβίλλη ως αντι- Μανωλά, ο Μίτσελ εισηγήθηκε την αγορά του Ντινγκά από τη Μονακό, ο Μίτσελ ανακάλυψε και ζήτησε τον Πουλίδο. Ο Μίτσελ ζήτησε τον Αφελάι που έχει το μεγαλύτερο συμβόλαιο παίκτη στον Ολυμπιακό. Με εξαίρεση τον Κασάμι που απλώς είπε ναι στην εισήγηση του τμήματος σκάουτινγκ, πίσω από όλες τις κρίσιμες και ακριβές φετινές μεταγραφές βρίσκεται ο Μίτσελ. Και επειδή κάποιοι θα βιαστείτε να μιλήσετε για τις περιπτώσεις Μουζουάκου, Ντοσεβί και Ελαμπνελαουί, πρόκειται για τρεις περιπτώσεις ελεύθερων παικτών με όχι υψηλά συμβόλαια για το επίπεδο του Ολυμπιακού, οι οποίες ναι μεν δεν ήταν επιλογές του Μίτσελ, αλλά του Καρεμπέ και του Ισά, στις οποίες ο Ισπανός είπε αμέσως “ναι”.

Ο Ισπανός λοιπόν το παίρνει επάνω του και ο Ολυμπιακός αποφάσισε να τον στηρίξει και σε αυτό το επόμενο βήμα της σχέσης και της συνεργασίας του. Αλλωστε μετά από 1,5 χρόνο ο Μίτσελ έχει δείξει στον Ολυμπιακό ότι αξίζει να τον εμπιστευτεί όχι μόνο ως προπονητή, αλλά πλέον και ως μάνατζερ. Και ο Μίτσελ όχι μόνο θέλει να το κάνει, αλλά βγαίνει και μπροστά. Για αυτό άλλωστε είπε και όσα είπε στην τελευταία συνέντευξή του σε όλους τους απεσταλμένους στην Τουρκία. Πρώτον για να δείξει την φιλοσοφία του και την λογική με την οποία χτίζει την ομάδα και δεύτερον για να στείλει το μήνυμα στον κόσμο του Ολυμπιακού, ότι αυτός σχεδιάζει την ομάδα, αυτός αποφασίζει και αυτός παίρνει την ευθύνη.