Ο πιο ενημερωμένος, φανατικός φίλος του Ολυμπιακού αν του ζητηθεί αιφνιδιαστικά, στο… ξεκούδουνο, να αραδιάσει τα ονόματα των νέων αποκτημάτων της ομάδας αυτό το καλοκαίρι, κάποιον από όλους ή και μερικούς – μέσα στους πάμπολλους καινούργιους παίκτες – θα ξεχάσει. Μόνο με… σκονάκι ενδέχεται να μην παραλείψει κανέναν!
Ξεχείλισε από ποδοσφαιρική χλιδή το χορτάρι του Καραϊσκάκη το σούρουπο της Πέμπτης. Βγαίνανε, βγαίνανε από τα αποδυτήρια και τελειωμό δεν είχε η θεατρική είσοδος των πρωταγωνιστών της επικείμενης χρονιάς!
Κι όλοι τους διαλεχτοί. Ένας και ένας. Διεθνείς στις πατρίδες τους. Και νεαροί. Πολύ νεαροί. Αν εξαιρέσεις τον «γκουρού» της αμυντικής ζώνης, Ερίκ, όλοι τους παιδιά. Από 21 ως 24.
Αποθεωτική υποδοχή του κόσμου στους “new entries” με την ευκαιρία ακόμα μίας πρωτοποριακής ενέργειας της ΠΑΕ στα πρότυπα των top ευρώ-συλλόγων και κλασικής, καλοκαιρινής συνήθειας των παραδοσιακών μελών του forum των πανίσχυρων, στο οποίο έχουν ενταχθεί τα τελευταία χρόνια και οι Ερυθρόλευκοι.

Για 6-7 προσθήκες, θυμάμαι, έλεγε ο Μίτσελ και διέρρεαν από την πλατεία Αλεξάνδρας στο φινάλε της περασμένης σεζόν… 16 νέα συμβόλαια φτιάχτηκαν, προστέθηκε του Ντουρμάζ, πρόκειται να προστεθεί του Ντιόπ καταπώς φαίνεται και ποιος ξέρει; Τελειώσαμε;
Τελειώνει κανείς με… τον Μαρινάκη; Ασυγκράτητος! Του αρέσει να του φωνάζει το πλήθος: «Είναι τρελός ο πρόεδρος». Χαμογελάει ακούγοντας το σύνθημα. Γιατί έτσι εκφράζεται η κατακόκκινη ψυχή του. «Μας… πήραν χαμπάρι» θα σκέφτεται. Αφού έτσι αποκαλύπτεται δημόσια ο οπαδισμός του.
Η λατρεία, το πάθος του για τον Ολυμπιακό.

Τώρα βέβαια, μπορεί να δίνεται η αίσθηση μέσα σ’ αυτή την παραζάλη, όλο τούτο το πρωτοφανές μεταγραφικό κρεσέντο, ότι… χάθηκε το τόπι, όμως ούτε στα κουτουρού, ούτε για εντυπωσιασμό ή επικοινωνιακού χαρακτήρα κινήσεις γίνονται.
Δεν τροποποιήθηκαν τα αρχικά πλάνα μέσα στους καλοκαιρινούς μήνες. Κάποιες στοχεύσεις (κυρίως του Μπόγιαν, γιατί του Ρομπίνιο τη μεταγραφή ίσως και να τη… χάλασε με μάγια και κατάρες ο ίδιος ο Μίτσελ που αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι το βεντετισμό που θα του βάλει ωρολογιακή βόμβα στα αποδυτήρια…) δεν «περπάτησαν» και ορισμένες άλλες δεν βγήκαν όπως υπολογιζόταν, αφού είπαμε και ξέρουμε ότι οι μεταγραφές δεν είναι… σουβλάκια. Τις παραγγέλνεις τηλεφωνικά και στα φέρνουν στην πόρτα σου!
Είναι επιχειρηματικές, προσωπικές, συλλογικές, ανθρώπινες σχέσεις. Οι αστάθμητοι παράγοντες ποικίλλουν και οι μπίζνες χαλάνε κιόλας. Δεν «κλειδώνουν» μόνο με συμφωνίες…

Κάτω είν’ η μπάλα

Όμως αν κοιτάξουμε προσεκτικά ο Ολυμπιακός επουλώνει τις πληγές των αδυναμιών του. Αγοράζει παίκτες που τους χρειάζεται για να ιάνει τις αγωνιστικές «ασθένειες» του.
Παίρνει ποδοσφαιριστές που του έλειπαν. Λ.χ. συνεχίζει να ενισχύεται επιθετικά, αφού μετά την αποχώρηση του Μήτρογλου και την μεγάλη ατυχία του Ολαϊτάν δεν είναι κρυφό ότι η ομάδα έχασε την επαφή με τα δίχτυα.
Παραχωρήθηκε ο Βάις, πήρε πίσω τον Κάμπελ η Άρσεναλ. Στο επιθετικό κομμάτι η ενδυνάμωση ήταν επιβεβλημένη εκ των πραγμάτων.
Όσο για την αγορά πολλών που αγωνίζονται στις πτέρυγες, αυτό εισηγήθηκε ο Μίτσελ, που όπως είναι γνωστό αρέσκεται στην ανάπτυξη από τα άκρα.
Τα οποία τα θέλει να διαθέτουν ταχύτητα, αλλά και οι ρόλοι να παρουσιάζουν ευελιξία. Παίκτες πολυδιάστατους δηλαδή, που δεν «κατσικώνονται» πάνω στη γραμμή του πλαγίου σαν τα παλιά εξτρέμ του ποδοσφαίρου μιας άλλης εποχής ή δεν «βιδώνουν» το κορμί τους μέσα στην καρδιά της αντίπαλης άμυνας για να αποκαλούνται σέντερ φορ.
Τώρα η κίνηση είναι το παν, ο εξαντλητικός ρυθμός, οι ανεβασμένες ταχύτητες, το αθλητικό παιχνίδι.
Κι εδώ που τα λέμε, είναι και το ορθολογιστικό για τις μεγάλες ομάδες να αναπτύσσονται από τα άκρα και να πλαγιοκοπούν ή να σεντράρουν «ξυραφιές».
Από τον άξονα δεν έχει περάσματα με τους μικρότερους που ταμπουρώνονται σε διπλές και τριπλές ζώνες μπροστά από τον τερματοφύλακα.

Πήρε λοιπόν σέντερ φορ ο Ολυμπιακός. Τον Μπενίτες. Έναν φέρελπι γκολεαδόρ, τον οποίο σύστησε ο Μίτσελ και τον πιστεύει. Περιμένει πάντα και τον Πουλίδο ή αν εν τέλει το μακροβιότερο καλοκαιρινό σίριαλ ever δεν έχει αίσια έκβαση, θα στραφεί πιθανά και σε άλλον (Μήτρογλου, Ζόνας;), την ύστατη ώρα.
«Φόρτωσε» και από ακραίους-μεσοεπιθετικούς, με κλασικά δεξιά (Ντοσεβί) πόδια, με δεξιά που παίζουν και ανάποδα μα και πίσω από το φορ αλλά και στην κορυφή (Αφελάι), πήρε και κλασικό αριστεροπόδαρο (Ντουρμάζ). Ο μπαχτσές; Πράγματι, ΕΧΕΙ ΑΠΟ ΟΛΑ!

Νωρίτερα, βάση πάντοτε σχεδιασμού και παραμικρής απόκλισης, με τον Μανωλά «φευγάτο» είχε μεριμνήσει να καλύψει με τον καλύτερο τρόπο το κενό που θα άφηνε: Αμπιντάλ. No more comment!..
Αλλά και να πάρει back up για τους δύο ακραίους (Ελαμπντελαουί-Σαλίνο / Μαζουακού-Χολέβας) στην οπισθοφυλακή.
Σταμάτησε ο Ιμπαγάσα, ανέλαβε χρέη ηγέτη ο Τσόρι, ήρθε ο Κασάμι για από πίσω (8άρι), αποκτήθηκε εξ ολοκλήρου ο Εντινγκά για κόφτης, φεύγει ο Σάμαρης, έρχεται ο Ντιόπ.
Μονάχα τερματοφύλακα δεν πήρε γιατί έχει (Ρομπέρτο). Θεωρητικά δεν επένδυσε σε αυτή την καίρια θέση, γιατί μην ξεχνάμε ότι μόλις… χθες είναι ο Γενάρης που «ακούμπησε» τα 6 εκατομμύρια για τον Ισπανό κέρβερο. Ποσό έξω-πραγματικό για τερματοφύλακα!

Δεν αφήνεται λοιπόν τίποτα στην τύχη του εκεί κάτω στον Πειραιά. Όλα κινούνται βάση ποδοσφαιρικής και επιχειρηματικής λογικής και θα έλεγε κανείς για φέτος ειδικά, με μαθηματική ακρίβεια κιόλας!

-Από την πλατεία, μέσα σε ένα μόνο χρόνο, στον Ολυμπιακό, το Champions League, το γύρο θριάμβου για το πρωτάθλημα, την Εθνική Ομάδα και το Mundial, την εκτόξευση του κασέ του στον… Ερμή, τον Άρη και τον Πλούτωνα, με το άνοιγμα των φτερών του στα δυσθεώρατα ύψη που πετούν οι Αετοί της Λισαβόνας. Μια καριέρα χωρίς σύνορα!
Και εις ανώτερα Ανδρέα! Μπράβο και στον Ολυμπιακό που «σ’ έφτιαξε».

-Όλοι κερδισμένοι από την μεταγραφή του Σάμαρη. Και οι τρεις πλευρές. Ολυμπιακός, Μπενφίκα, παίκτης. Και ο Μίτσελ μαζί τους. Που τον ανέδειξε βασικά. Μα και που δεν τον έχει ανάγκη πλέον. Άσχετα με το αν καταφθάσει ο Ντιόπ, υπάρχει ο Εντινγκά, προαλείφεται ο «νέος Σάμαρης», Μπουχαλάκης, ετοιμάζεται βεβαίως για μικρή οπισθοχώρηση ο Γιάννης Μανιάτης. (Και) «6άρι» διέπρεψε στη Βραζιλία όταν χρειάστηκε (γιατί όπως το βλέπω, χρειάζεται ο Κασάμι ως κεντρικός μέσος στη νέα ομάδα).
-Όχι, δεν είναι για 5 εκ. και «Ρωσίες» ο Μανιάτης. Πάμε παρακάτω.
-Αν είσαι ΠΑΟΚτσής, είναι να γελάς ειρωνικά είναι να κλαίς τώρα; Άκου Ζίμπρου, Μολδαβία! Που τα πρωτοσέλιδα της Πέμπτης στη Θεσσαλονίκη ευαγγελίζονταν πρόκριση από first leg!!! Και να περιμένει πόντους η Ελλαδίτσα, ε;
-Άντε καλή ποδοσφαιρική χρονιά από το Σαββατοκύριακο. Την υγειά μας να έχουμε πάνω από όλα. Να διασκεδάζουμε με την μπάλα. Ποικιλοτρόπως. Αλλά μόνο αυτό.

Διαβάστε το σχόλιο του Νίκου Αλέφαντου: Θέλω έναν Μπεργκ, ασύλληπτη επιτυχία Μαρινάκη!
 

Καρμοίρης Ποδόσφαιρο ΠΑΟΚ SPORTS Ολυμπιακός