Στο μπάσκετ έχουμε μια καινούργια, μια νεανική ομάδα, που έχει όλο το μέλλον μπροστά της. Που κατά γενική δημοσιογραφική διαπίστωση έφυγε από το τουρνουά με ψηλά το κεφάλι. Να μην έχουμε άλλωστε και υπερβολικές απαιτήσεις. Για ομάδα που είχε αποκλειστεί και πλήρωσε «κας» για να αγοράσει τη συμμετοχή της στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, μια χαρά τα πήγε η Ελλάδα φτάνοντας μέχρι τους «16». Οταν δηλαδή δεν είχε φτάσει μέχρι τους «24»!

Στο ποδόσφαιρο κοινή είναι η πεποίθηση ότι η Ελλάδα θα τη βρει τελικά την άκρη σ' αυτόν τον όμιλο της πλάκας, με Ουγγαρία, Ιρλανδία, Ρουμανία και θα δώσει το «παρών» στο Γιούρο της Γαλλίας το 2016.

Ο Ρανιέρι (φωτό) σ' αυτό το πρώτο ματς στον πάγκο της Εθνικής είχε το δικαίωμα στο λάθος. Η παρουσία ωστόσο του Γιάννη Μπεθάνη δίπλα του, με την εμπειρία και την προσωπικότητα που διαθέτει, είναι το καλύτερο εχέγγυο για το μέλλον.

Αν όμως στο παρκέ και στο χορτάρι χάσαμε, η Ελλάς κέρδισε κατά κράτος στη μάχη του μικροφώνου. Στο ματς του ποδοσφαίρου, ο Γιάννης Γκούμας συλλάβιζε υπέροχα. Στο ματς του μπάσκετ ο σχολιαστής έδωσε ρεσιτάλ. Στη συνέχεια ένα μικρό δείγμα από τα μαργαριτάρια της περιγραφής:

-Το διαιτητικό τρίο βολεύει τους Σέρβους, χωρίς αυτό να αποτελεί υπονοούμενο.

-Ο αιφνιδιασμός είναι πρώτη προτεραιότητα για την ελληνική ομάδα.

-Βαρέλι το βλέπει το καλάθι ο Γιάννης Μπουρούσης.

-Θα γίνουν ομηρικές μάχες στο ζωγραφιστό.

-Δεν υπάρχει πλεονέκτημα στο μπάσκετ.

-Το παιχνίδι έχει τεράστια σημασία και μεγάλη συναισθηματική φόρτιση.

-Οταν η μπάλα θέλει να μπει, ξαναγυρίζει στο καλάθι.

-Οσο τον αφήνουμε (τον Μπογκντάνοβιτς), τόσο θα μετανιώνουμε.

-Ενα ημίψηλο σχήμα, χωρίς πεντάρι στο παρκέ για την ελληνική ομάδα.

-Η Ελλάδα έχει σαν κεντρικό στοίχημα, να αντιδράσει στις κακοτοπιές.

-Πρώτος σκόρερ των Σέρβων, ένας απίθανος.

-Το φάουλ εκεί κι όχι εκεί. Δεν καταλαβαίνω.

-Επιτρέψτε μας αυτά για τους μυημένους.

-Το παιχνίδι θέλει σκυλίσια άμυνα για να καθαρίσει για την ελληνική ομάδα.

-Τα βάζουν όλα οι Σέρβοι.

-Οι Σέρβοι έχουν διαβολεμένη ευστοχία.

-Φάουλ για τρεις, ένα σκληρό χτύπημα για την ελληνική ομάδα.

-Η Σερβία ήταν προετοιμασμένη γι' αυτό το παιχνίδι. Ενα παιχνίδι που όλοι σημάδευαν.

-Το παιχνίδι παίρνει όχι μόνο δυσάρεστη, αλλά και κακή τροπή.

-Νομίζω ότι μόνο ένα αγωνιστικό μπασκετικό θαύμα μπορεί να αλλάξει τη ροή του παιχνιδιού.

-Ηταν ένα παιχνίδι με τεράστια συναισθηματική και αγωνιστική πίεση.

-Χάνουμε με είκοσι. Η ήττα ήταν μέσα στο πρόγραμμα. Αυτή η διαφορά εκτός πλάνων.

-Οι Σέρβοι χρησιμοποιούν σκληρούς τρόπους και μόνον έτσι μπορούσαν να σταματήσουν την Εθνική ομάδα.

-Η κακιά μέρα από το πρωί φαίνεται. Οπως και η καλή άλλωστε.

-Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την υπερπροσπάθεια αυτής της ομάδας. Αρα, λοιπόν, ψηλά το κεφάλι.

Συμπέρασμα: Οι ελληνικές ομάδες άλλοτε κερδίζουν, άλλοτε χάνουν. Οι Ελληνες εκφωνητές καταφέρνουν πάντα να ξεπερνάνε τον εαυτό τους. Αυτά. 

Πάντα ο γονιός πρέπει να είναι δίπλα για να διορθώνει τις κουταμάρες τους
ΚΙ αν στις μεταδόσεις του μπάσκετ κυριαρχούν η υπερβολή και η άχρηστη πληροφορία, στις ποδοσφαιρικές η άγνοια και η ασχετοσύνη σπάνε κόκαλα. Τι βρήκε να πει ο δαιμόνιος, αλλά ταυτόχρονα και εξαιρετικά έμπειρος ρεπόρτερ από τον αγωνιστικό χώρο του «Καραϊσκάκης»; Οτι ο Ρανιέρι «σηκώνει τους αναπληρωματικούς κυκλικά τρεις τρεις». Τόση μεγάλη εντύπωση του έκανε το γεγονός. Η πρωτοτυπία αυτή του Ιταλού να σηκώνει τους αναπληρωματικούς από τον πάγκο τρεις τρεις. Κι όχι πέντε πέντε. Ή όλους μαζί και να τους βάζει να τρέχουνε.

Ακόμα και τα δωδεκάχρονα παιδιά γνωρίζουν ότι αυτό γίνεται επειδή το επιβάλλουν οι κανονισμοί. Δεν είναι επιλογή των προπονητών. Ο κανονισμός θέλει να κάνουν ταυτόχρονα ζέσταμα μέχρι τρεις ποδοσφαιριστές. Κι όχι όλοι μαζί σαν λόχος. Για τον δημοσιογράφο που κάνει αυτή τη δουλειά, που προσλήφθηκε στη ΝΕΡΙΤ με βάση το βιογραφικο του και την πείρα του, ήταν κάτι άγνωστο. Για να δέσει το γλυκό με την παρέμβαση του Γιάννη Γκούμα επί του θέματος: «Το κάνει αυτό ο Ρανιέρι, γιατί τους θέλει όλους ζεστούς». Το ξαναλέμε, λοιπόν, για μια ακόμα φορά: Μην αφήνετε τα μικρά παιδιά να βλέπουν μόνα τους τηλεόραση. Πάντα ο γονιός πρέπει να είναι δίπλα για να διορθώνει τις κουταμάρες των εκφωνητών.

Για να παίζει σαν πατέρας με τα μικρά παιδιά
Ενας ήταν ο Ιωσήφ Στάλιν. Ο πατερούλης για τους Σοβιετικούς, αλλά και για τους απανταχού κομμουνιστές. Ο Μάρλον Μπράντο στις ταινίες του Κόπολα ήταν ο Δον Κορλεόνε. Ο Νονός (φωτό). Τρίτος μεγάλος άνδρας κατά σειρά ο Ιωάννης Κομπότης, ο Βοιωτός. Ο Μπέπε Γκρίλο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο οποίος από τούδε και στο εξής έχει τον τίτλο του πατέρα. Οχι σε ό,τι έχει να κάνει με την οικογένειά του, αλλά σχετικά με τον Λεβαδειακό. Και δεν το λέμε εμείς αυτό. Αλλωστε όπως έχει πει σε ανύποπτο χρόνο ο Νίκος Σαργκάνης, οι δημοσιογράφοι με μια μακαρονάδα γράφουνε ό,τι γουστάρεις. Το δήλωσε αυθορμήτως και με πάσα ειλικρίνεια ο Σεμπάστιαν Πριτσόφσκι. Ο Πολωνός γκολκίπερ του Λεβαδειακού: «Ερχεται στο γήπεδο και στο ξενοδοχείο πριν από τα παιχνίδια. Είναι ένα άτομο που μας στηρίζει και μας εμψυχώνει. Είναι σταθερός και σοβαρός. Είναι σαν ένας καλός πατέρας για τους παίκτες του Λεβαδειακού».

Μπέσα σας μιλάω διαβάζοντας αυτές τις ειλικρινείς και αυθόρμητες δηλώσεις του Πριτσόφσκι μ' έπιασαν ρίγη συγκίνησης. Μια βαθιά ανατριχίλα. Πήρα μια βαθιά ανάσα για να συνέλθω. Τα μάτια μου λίγο έλειψε να βουρκώσουν. Για το μέγεθος της αδικίας. Γι' αυτόν τον άγιο άνθρωπο, που συκοφάντησε με τον πλέον ελεεινό τρόπο αυτό το παλιόπαιδο ο Καπό. Οτι δήθεν είναι μπλεγμένος σε βρωμοδουλειές και τον απειλούσε ότι θα σκοτώσει την οικογένειά του. Ντροπή και αίσχος. Και ψάχνουν οι αθλητικοί εισαγγελείς να βρουν το κουτί με τα σπίρτα. Κι όλα αυτά επειδή κουβαλάει απάνω του αυτό το νερομπίστολο. Μέχρι κι όταν κόβει την πίτα του Λεβαδειακού. Για να παίζει σαν πατέρας με τα μικρά παιδιά.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Εχει ξαναπαίξει η εθνική ομάδα κεκλεισμένων των θυρών;

Για καφέ στον ανακριτή ήταν χθες το πρωί ο Αντζελο Φιλιππίδης.

-Observer

Πηγή: sentragoal.gr