Η υπόθεση «Κλάους» βρίσκεται σε οριακό επίπεδο. Ακροβατεί ανάμεσα στην «ευτυχία» και στο «δράμα». Μοιάζει με εξελισσόμενο μπρα ντε φερ, η κατάληξη του οποίου μπορεί να βρει το κλαμπ και τους οπαδούς «μέσα» στη χαρά, ενδέχεται όμως να προκαλέσει -αν το φινάλε είναι αρνητικό- καταιγιστικές εξελίξεις.
Η στιγμή δεν χωράει προβλέψεις. Πάντα βέβαια, σε αυτές τις περιπτώσεις, είθισται να βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Ισως γιατί πολλοί σαν την αφεντιά μου αγαπήσαμε το ποδόσφαιρο σε πιο ρομαντικές εποχές, τότε που οι «σημαίες» παρέμεναν στον ιστό. Κι όταν κατέβαιναν… σταματούσε η κυκλοφορία και γινόταν «πόλεμος»!
Είναι ωραίο να βλέπεις παλικάρια που ανδρώθηκαν σε μια ομάδα να παραμένουν σε αυτήν. Να γίνονται κράχτες και πρεσβευτές της. Να φοράνε τη φανέλα με το όνομά τους τα πιτσιρίκια και να μη φοβούνται οι πατεράδες ότι «πέταξαν» άδικα τα ευρώ τους. Ούτε να τρέμουν στη σκέψη πως θα συνεφέρουν απ΄τα κλάματα τον μικρό και θα πρέπει να του εξηγήσουν γιατί το «είδωλο» δεν μένει πια «εδώ»…
Είναι εξόχως συναισθηματικά, βέβαια, όλα τούτα στην εποχή του επαγγελματικού κυνισμού. Όμως το ποδόσφαιρο είχε -και θα έχει- πάντοτε τις δικές του αφετηρίες. Οι οποίες αρκετές φορές δεν συμβαδίζουν με την «εξέλιξη». Δεν τρέχουν με την ταχύτητα του φωτός, αλλά αγκαλιάζουν μια άλλη εποχή.
Ο ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη εγκαινίασε από το καλοκαίρι μια νέα πολιτική. Πολλοί την ονομάζουν «Μνημονιακή». Η εταιρεία, δια στόματος Ιάκωβου Αγγελίδη, μίλησε ουσιαστικά για πιο λελογισμένη διαχείριση, η οποία εντάσσεται εντός οικοπέδου του financial fair play. Με δυο λόγια «τέρμα οι άσκοπες δαπάνες, πιο σφικτή οικονομική συμπεριφορά, συμμάζεμα του μαγαζιού και προσπάθεια το τελικό αποτέλεσμα να μην δημιουργεί ανοίγματα».
Ως επιχειρηματική προσέγγιση δεν μπορείς να τους κακίσεις. Το αντίθετο. Καλός ιδιοκτήτης ΠΑΕ δεν είναι εκείνος πους ξοδεύει αλόγιστα αλλά εκείνος που επενδύει με στόχο. Ετσι καθορίζεται η πολιτική. Μόνο που η μαγκιά της πολιτικής είναι να ξέρεις να ελίσσεσαι. Και να μην τοποθετείς άπαντες στο ίδιο τσουβάλι.
Σε τούτο το μπρα ντε φερ, οι διοικούντες τον ΠΑΟΚ έχουν ως τώρα κάνει ένα σημαντικό λάθος. Αντιμετωπίζουν τον Κλάους Αθανασιάδη λες και είναι απλά «ένας καλός ποδοσφαιριστής από το ρόστερ του ΠΑΟΚ». Λάθος, ξαναλέω. Ο Κλάους αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση. Και ως τέτοια έπρεπε από την αρχή των συνομιλιών να προσεγγιστεί από τους ανθρώπους της ομάδας. Όχι τον Βρύζα ή τον Αγγελίδη οι οποίοι στην ουσία είναι οι «διαχειριστές» της πολιτικής, αλλά από τον Ιβάν Σαββίδη.
Είναι άστοχο ο ΠΑΟΚ να εντάσσει τον Αθανασιάδη στο καλούπι ενός ‘’μηνύματος’’ που θέλει παντού (εντός και εκτός) να στείλει ώστε να «διαφημίσει» τη νέα του στρατηγική. Γιατί ο Κλάους είναι ξεχωριστή περίπτωση. Γεννήθηκε στον ΠΑΟΚ, μεγάλωσε στον ΠΑΟΚ, έκανε το αγροτικό και την περπατησιά του για τον ΠΑΟΚ, επέστρεψε κι έγινε ηγέτης του ΠΑΟΚ. Τα τελευταία δύο χρόνια πολλοί λένε ότι «κουβαλάει» την ομάδα στην πλάτη του. Παίζει με μία σύμβαση η οποία με το ζόρι αγγίζει τα 200.000 ευρώ και λίγο προτού κλείσει τα 26 χρόνια του παζαρεύει το πρώτο καλό συμβόλαιο της ζωής του, με 600.000 άντε και κάτι παραπάνω. Την ίδια ώρα που ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης αμείβεται εδώ και χρόνια με πολύ καλύτερα χρήματα από αυτόν εξαργυρώνοντας φυσικά μια σπουδαία καριέρα.
Είναι λάθος, επαναλαμβάνω, η λογική του ΠΑΟΚ να προσπαθεί να κρατήσει τον Κλάους με τα δικά του δεδομένα για να στείλει παντού το μήνυμα της νέας πολιτικής του. Ρισκάρει. Κυρίως όμως «αδικεί» τον Στέφανο. Ολες οι περιπτώσεις δεν είναι ίδιες μέσα σε μία ομάδα. Στον επίσης Μνημονιακό Παναθηναϊκό, για παράδειγμα, έχουν επιλέξει στην κορυφή των αμοιβών τον Μάρκους Μπεργκ. Του έκαναν συμβόλαιο 450.000 ευρώ ετησίως, άσχετα αν ο σουηδός αξίζει τα τριπλάσια. Όταν ο πολύτιμος για την ομάδα του τριφυλλιού Ζέκα ζήτησε «τα λεφτά του Μπεργκ» το ξέκοψαν. Γι αυτό και η νέα συμφωνία του είναι μπροστά τον αριθμό «3».
Δεν διαφωνώ με τη νέα οικονομική στρατηγική του Δικεφάλου. Διαφωνώ με τις «αγκυλώσεις» που αυτή παρουσιάζει στην υπόθεση Αθανασιάδη. Ο Σαββίδης (αντί να… στραβώνει με τον πατέρα του παίκτη) έπρεπε να είχε κλείσει Ο ΙΔΙΟΣ, από την πρώτη στιγμή την ανανέωση. Στο τετ α τετ με τον παίκτη του. Σε μία μέρα μέσα. Τώρα σέρνεται ένα θέμα πολύ καιρό, ο Κλάους έστειλε «τελεσίγραφο» («Ξέρουν τι θέλω»), οι οπαδοί έχουν στραβώσει και είναι έτοιμοι να εκραγούν, ο σύλλογος βρίσκεται σε διαδικασία λανθασμένης εσωστρέφειας κι όλα αυτά εξαιτίας του άστοχου επιχειρηματικού εγωισμού.
Δεν μου αρέσει να ποντάρω ώστε να πω ότι το φινάλε θα είναι αίσιο και η σημαία Κλάους θα παραμείνει στον ιστός της. Εύχομαι να συμβεί γιατί το χρειάζεται ο ΠΑΟΚ και ο κόσμος του. Ο μέχρι τώρα χειρισμός όμως είναι «βαριά» τραυματισμένος. Σωστό είναι να κρατάς ευτυχισμένο τον πιο πολύτιμο ποδοσφαιριστή σου, όχι να του δίνεις την αίσθηση ότι «η νέα τάξη πραγμάτων» πρέπει να «υπογραφεί» πρώτα από αυτόν.
Η μέρα είναι μεγάλη στη Θεσσαλονίκη. Στο χέρι των διοικούντων του ΠΑΟΚ είναι να την κάνουν μια όμορφη μέρα για τον κόσμο τους. Διαφορετικά…
Πηγή: coppa.gr