EΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ οργάνωση στο ποδόσφαιρο. Και δεν ομιλούμε για ένα ακόμα επεισόδιο της «Δίκης», με πρωταγωνίστρια την Ειρήνη Μαρούπα και γκεστ σταρ τον Τάσο Ερμείδη. Ομιλούμε για τη σκληρή καθημερινή πραγματικότητα της Σούπερλιγκ. Και δεν ομιλούμε για όσα έκανε ο Τριτσώνης το Σάββατο στο Περιστέρι, συνεπικουρούμενος από αλήτες που γράφουν στα ΜΜΕ και επίορκους δικαστές.

Μια ματιά και μόνο στον πίνακα της βαθμολογίας θα πείσει και τον πλέον δύσπιστο για του λόγου το αληθές. Και δεν ομιλούμε για την καρικατούρα της κορυφής, με τον ΠΑΟΚ να βρίσκεται στην πρώτη θέση και τη Βέροια στη δεύτερη. Ομιλούμε για την ουρά, όπως αποκαλείται, της βαθμολογίας. Στις 17 ομάδες που αγωνίζονται τελευταίος και καταϊδρωμένος είναι ο Λεβαδειακός με δύο μόνο πόντους (δεδομένου ότι η συμμετοχή της Νίκης Βόλου του Πάτση είναι συμβολική κι έχει να κάνει μόνο με τις οικονομικές απολαβές της κατηγορίας, χωρίς καμία απολύτως βαθμολογική σκοπιμότητα).

Ο Λεβαδειακός του Ιωάννη Κομπότη. Του έντιμου αγωνιστή. Που θυσιάζει χρήμα και χρόνο για το ποδόσφαιρο της Λιβαδειάς και όχι μόνο. Να μην ξεχνάμε άλλωστε ότι πρόκειται και περί θεσμικού παράγοντος. Οποια πέτρα κι αν σηκώσεις στο ποδόσφαιρο, τον Κομπότη θα βρεις από κάτω. Δικογραφία για τα «στημένα»; Μέσα ο Κομπότης. Δικογραφία για την «εγκληματική οργάνωση»; Μέσα ο Κομπότης. Αυτός ο άγιος άνθρωπος, λοιπόν, είναι στο στόχαστρο εγκληματικής οργάνωσης. Τον έχουν βάλει στο σημάδι για να τον ρίξουν στη Βήτα Εθνική.

Οργια έκανε την Κυριακή στο Λεβαδειακός-Κέρκυρα αυτός ο Βοσκάκης. Κι έχεις κι αυτούς της Κέρκυρας, να σκούζουνε ότι δήθεν αδικηθήκανε. Επειδή ο Βοσκάκης τους έβγαλε εφτά κίτρινες, μία κόκκινη και κράτησε έξι λεπτά καθυστέρηση. Και λίγα ήτανε σας λέω εγώ, που είμαι αντικειμενικός παρατηρητής. Δέκα κίτρινες έπρεπε να βγάλει, τρεις κόκκινες και να δείξει ένα τέταρτο καθυστέρηση. Και κάνουνε και πλάκα από πάνω ότι τελικά τους κεράσανε τρία σουβλάκια. Κι αν ζοχαδιαστεί ο Κομπότης και βγάλει από την τσέπη το νερομπίστολο; Τι γίνεται; Κολυμπώντας θα φύγουνε από την Κέρκυρα για την Αλβανία από τον φόβο τους.

Πληροφορίες ωστόσο αναφέρουν ότι ο υπερήφανος λαός της Λιβαδειάς δεν πρόκειται να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια. Ετοιμοι είναι να βγούνε στους δρόμους και να βροντοφωνάξουν: «Κάτω τα χέρια από τον Κομπότη».

Ας αφήσουμε όμως τη φάρα των παραγόντων κι ας πάμε στους πραγματικούς πρωταγωνιστές. Τους ποδοσφαιριστές και τους προπονητές. Θέλω να τονίσω, λοιπόν, ότι με εντυπωσιάζει η μετριοπάθεια του Γιάννη Αναστασίου. Δεν θέλησε να θριαμβολογήσει για το ένα-μηδέν της ομάδας του επί της Νίκης Βόλου. Μίλησε ποδοσφαιρικά και ρεαλιστικά: «Είμαι ικανοποιημένος γιατί κάναμε ευκαιρίες».

Με όλο το σεβασμό, λοιπόν, στον Ευρωπαίο Γιάννη Αναστασίου (φωτό), μία και μόνο ερώτηση: Υπάρχει καμιά ομάδα που έπαιξε με τη Νίκη Βόλου και δεν έκανε ευκαιρίες; Υπερκόπωση έχει πάθει αυτός ο Ταμπάκης να πέφτει κάθε πέντε λεπτά μπας και διώξει την μπάλα. Τέσσερα γκολ της έβαλε ο Εργοτέλης και μέσα στον Βόλο μάλιστα. Αν δεις τα στατιστικά θα τρομάξεις: Σε πέντε μέχρι τώρα ματς, οι αντίπαλοι της Νίκης Βόλου έχουν κάνει 94 τελικές προσπάθειες. Στον Πλατανιά αντίστοιχα και στον Λεβαδειακό έχουν κάνει 60. Εντάξει. Ολοι οι προπονητές τα λένε όπως θέλουνε κι όπως τους συμφέρει, αλλά υπάρχουνε και όρια. Σε μια ομάδα που έβαλε τέσσερα γκολ ο Εργοτέλης, να θριαμβολογείς επειδή έκανες ευκαιρίες, δεν κολλάει. Να έπαιζες με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, ΟΚ. Στο γήπεδό σου με τη Νίκη Βόλου, ποτέ. Αυτά.

Τώρα που ήρθε το τέλος των αρχηγών, ήρθε και το τέλος του Μίμη στην πολιτική

ΜΠΕΣΑ σας μιλάω, έχω συγκλονιστεί από το γεγονός. Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός. Κι από σίδερο να ήσουν, θα λύγιζες: Ο Μίμης Ανδρουλάκης αποχωρεί από την πολιτική. Ο Κάρολος Παπούλιας οφείλει να κηρύξει τριήμερο πένθος. Ολες οι σημαίες στα δημόσια κτίρια να κυματίζουν μεσίστιες. Η απώλεια για το έθνος και την πατρίδα είναι τεράστια. Το κενό που θα αφήσει πίσω του ο Μίμης, δυσαναπλήρωτο. Ενας από τους λίγους, τους ελάχιστους που συγκεντρώνουν τις ιδιότητες που πολιτικού. Του συγγραφέα. Του εραστή. Δεν εξέλειπαν ποτέ βέβαια από ανάμεσά μας οι κακοήθεις. Οι εμπαθείς.

Που έχουν δώσει στον Μίμη τον χαρακτηρισμό του γελωτοποιού του βασιλιά: Καταρχήν του Φλωράκη, στη συνέχεια του Σημίτη, ακολούθως του Γ. Παπανδρέου και εσχάτως του Ευάγγελου Βενιζέλου. Φταίει όμως ο Μίμης αν οι αρχηγοί, εκτιμώντας το σπινθηροβόλο πνεύμα του, επιδιώκουν τη συντροφιά του; Οσο φταίει και μια γοητευτική γυναίκα όταν τη φλερτάρουν. Τον αποκαλούν επίσης Τάσο Μητρόπουλο της πολιτικής. Για τις μεταγραφές που έχει κάνει. Από το ΚΚΕ στον Συνασπισμό. Από τον Συνασπισμό στον Κόκκαλη και στο ΠΑΣΟΚ. Αηδίες. Δεν ήταν ο Μίμης που άλλαζε κάθε φορά. Ο κόσμος άλλαζε κι αυτός ακολουθούσε. Ο Μίμης έχει αρχές. Ηταν σταθερός. Πάντα με τον αρχηγό. Τώρα που ήρθε το τέλος των αρχηγών, ήρθε και το τέλος του Μίμη στην πολιτική.

Οφείλει να δείξει ότι δεν ήταν συμπτωματική η νίκη επί της Ατλέτικο, αλλά η ήττα στο Περιστέρι

ΤΙ θα ήτανε προτιμότερο για τον Ολυμπιακό; Το κολλητό ματς που έχει με Μάλμε, μετά την μπούφλα στο Περιστέρι ή να έπαιζε π.χ. την Κυριακή στο Καραϊσκάκη με τον Πλατανιά, για να ξεμπούκωνε και να φεύγανε όλα τα φλόκια; Η απάντηση είναι προφανής. Σαφώς και είναι προτιμότερο, ύστερα από μία ήττα και πολύ περισσότερο όταν αυτή είναι αναπάντεχη, να έχεις κολλητά ένα δύσκολο ματς. Και γρήγορα μάλιστα. Από Σάββατο σε Τετάρτη. Αν, αντίθετα, έχεις ύστερα από μια εβδομάδα ένα ματς ρουτίνας, δεν θα ταρακουνιόσουν τόσο πολύ. Θα ξεχνιόσουνα. Τώρα, όλοι στην ομάδα είναι στην τσίτα: Πρόεδρος, προπονητής, ποδοσφαιριστές. Δεν έχεις περιθώρια να κοιτάξεις πίσω. Βλέπεις μπροστά στο παιχνίδι που έρχεται.

Εχεις την ευκαιρία να ρεφάρεις. Και σε ουσία και σε εντυπώσεις. Σ' ένα δύσκολο εκτός έδρας ματς, που οφείλεις να δείξεις ποια είναι τα κουράγια σου. Οτι δηλαδή δεν ήταν συμπτωματική η νίκη επί της Αλέτικο, αλλά συμπτωματική η εμφάνιση και η ήττα στο Περιστέρι. Δεν είναι κάτι εύκολο αυτό και αύριο το βράδυ θα ξέρουμε κατά πόσο ο Ολυμπιακός θα το καταφέρει. Εχοντας πολλά πράγματα να διορθώσει και άλλα να βελτιώσει. Και στην άμυνα, που εύκολα γίνεται το λάθος και στην επίθεση που δύσκολα γίνεται το σωστό. Με τον Μήτρογλου (φωτό) να μην είναι στο 100% και χωρίς διεμβολιστές από τα άκρα, δεν βγαίνουν φάσεις στην επίθεση. Στην άμυνα και οι πλάγιοι έχουν προβλήματα και οι σέντερ μπακ. Είναι όλα αυτά θέμα συγκέντρωσης και σοβαρότητας; Ή κάποιες αδυναμίες ειδικότερα στην επίθεση είναι αντικειμενικές; Ποιος θυμάται π.χ. σε όσα παιχνίδια έχει παίξει μέχρι τώρα, μία ενέργεια του Αφελάι; Οψόμεθα.

Eρώτηση: Τώρα που ξαναπήρε πόστο ο Γκιρτζίκης, ποιος θα του δένει τη γραβάτα;

Γρήγορος ο Καραμελίδης. Παραιτήθηκε πριν σφυρίξει ο Τριτσώνης στο Περιστέρι. -Observer

Πηγή: sentragoal.gr

Λεβαδειακός Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός ΠΑΟΚ SPORTS Ολυμπιακός