Μόνο αν υπάρχουν παράγοντες της ΕΠΟ στεναχωρημένοι από τη συμφωνία με τον Κλαούντιο Ρανιέρι και φανατικοί υποστηρικτές άλλων επιλογών για τον πάγκο της εθνικής, μετά την απομάκρυνση του Φερνάντο Σάντος, θα μπορούσε κανείς να εκτιμήσει ότι τα δύο ματς με τη Φινλανδία και τη Βόρεια Ιρλανδία ενδέχεται να κρίνουν την παραμονή του Ιταλού στον πάγκο της εθνικής ομάδας.

Ακόμα και στην πλάκα να δημιουργείται θέμα Ρανιέρι στην παρούσα χρονική στιγμή, με τον Ιταλό τεχνικό να έχει καθίσει ένα ματς στον πάγκο της, να είναι ξεκάθαρο ότι ακόμα προσπαθεί να προσαρμοστεί στα δεδομένα του ομοσπονδιακού τεχνικού, εντελώς διαφορετική δουλειά απ' όσες έχει κάνει μέχρι σήμερα, και να προσπαθεί να καταλάβει τον ωραίο πλην τρελό κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου, είναι κάτι που στερείται παντελώς λογικής.

Δεν μπορώ να ξέρω αν ο Ρανιέρι θα πετύχει ή όχι στον πάγκο της εθνικής μας, δεν έχω σαφές δείγμα για να κρίνω τη μέχρι σήμερα θητεία του, δεν μπορώ με ασφάλεια να υιοθετήσω τη βασιμότητα των στοιχείων της κριτικής που μέχρι σήμερα του έχει ασκηθεί (απαξιωτική, σκληρή ή χαλαρή, εξαρτάται από το πώς το βλέπει κανείς και πώς κάνει τη δουλειά του), αλλά προς Θεού... Ο άνθρωπος πρέπει να πάρει τον χρόνο του.

Ακόμα κι αν για την Εθνική δημιουργηθούν ακόμα πιο δύσκολα δεδομένα για την πρόκρισή της στα γήπεδα της Γαλλίας, ξεπερνάει τη λογική μου η όποια συζήτηση αμφισβήτησης του Ιταλού που έχει στην ουσία λίγες μέρες γνωριμίας με τους Ελληνες διεθνείς, που προσπαθεί ακόμα να γνωρίσει πρόσωπα και καταστάσεις και που και ο ίδιος παραδέχεται ότι στην πρεμιέρα του με τη Ρουμανία ήταν αδιάβαστος σε μεγάλο βαθμό.

Μου είναι τόσο... ξένο το συνολικό περιβάλλον των ανθρώπων που έχουν αποφασιστικές αρμοδιότητες στην ΕΠΟ, αλλά δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι κάποιοι αμφισβητούν ήδη τον Ιταλό. Οτι υπάρχει τεράστια νευρικότητα στις τάξεις της ελληνικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας είναι ξεκάθαρο, όπως και το ότι αυτή η νευρικότητα μπορεί να μετατραπεί ακόμα και σε πανικό, μέσα στην απειρία τους, αν τα πράγματα στραβώσουν στο Ελσίνκι. Αλλά έως εκεί.

Δεν νομίζω ότι ο Ρανιέρι μπορεί να κριθεί, πριν τουλάχιστον ολοκληρώσει τη μισή διαδρομή σε αυτή την πορεία μέχρι το Euro 2016. Mιλάμε για νέο προπονητή σε μία ομάδα με πολλές και αναγκαστικές αλλαγές και σε δύσκολη μεταβατική περίοδο. Από την άλλη πλευρά βεβαίως στην ΕΠΟ θα πρέπει να γνωρίζουν ότι ένας προπονητής στηρίζεται με άλλους τρόπους και όχι με... διαψεύσεις συλλογικού τύπου και με απαξιωτική φρασεολογία οπαδικών σάιτ!

Η παράξενη εντύπωση περί επικοινωνίας...

Δεν είναι το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει το ποδόσφαιρό μας ή γενικότερα ο αθλητισμός μας, αλλά δεν παύει να είναι ενδεικτικό των καιρών. Και αφορά τον τρόπο με τον οποίον (νομίζουν ότι) ασκούν επικοινωνιακή πολιτική ομοσπονδίες, ομάδες ή και παράγοντες. Θα πρέπει να καταλάβουν ότι είναι εντελώς διαφορετικό το... «μοιράζω την άποψή μου ή σας ενημερώνω για τη γραμμή μου» και διαφορετικό το... «την επιβάλλω». Ετσι όπως το πάμε σε λίγο θα διαψεύδονται και οι απόψεις των δημοσιογράφων ή μπορεί να ποινικοποιηθεί και η γνώμη τους. Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Ο δημοσιογράφος γράφει τη γνώμη του και τα γεγονότα τον εκθέτουν ή τον επιβεβαιώνουν. Με επικοινωνιακούς τραμπουκισμούς δεν κέρδισε ποτέ κανείς.

Πηγή: Goal

Ρανιέρι Εθνική Ελλάδας Ποδόσφαιρο SPORTS