Προφανώς και η Μπασακσεχίρ δεν εμπνέει κάποιο σεβασμό σαν όνομα, σαν ιστορία και σαν ποιότητα ομάδας έτσι όπως την είδαμε σήμερα στο φιλικό με τον Παναθηναϊκό.
Δεν έχει να... ζηλέψεις δηλαδή απ' αυτήν.

Κάτι απ' όλα αυτά που είπαμε ξεκινώντας φυσικά. Γιατί... κάτι που το ζήλεψα όσο τίποτε βλέποντας το παιχνίδι έχει και παραέχει η ασήμαντη κατά τα άλλα Τουρκική ομάδα.
Κι αυτό ήταν το γήπεδο.

Απίστευτο γήπεδο. Ποιά; Η... Μπασακσεχίρ.
Γήπεδο στολίδι. Γήπεδο που το έβλεπες και μελαγχολούσες. Γήπεδο σύγχρονο, ποδοσφαιρικό, έδρα -έστω κι αν ήταν άδειο σήμερα.
Γήπεδο που έτσι όπως το φτάσαμε το πράγμα με τον Παναθηναϊκό, ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα δεν μπορούμε να φανταστούμε πια.

Κι όχι γιατί μας... μπλόκαραν ξαφνικά τα εφτά εκατομμύρια από την περιφέρεια. Όχι εφτά, αλλά... πενήντα εφτά και... εκατόν εφτά να βρούμε ή να μας χαρίσουν, όσο η υπόθεση γήπεδο παραμένει "μπλοκαρισμένη" στα στενά όρια της Λεωφόρου σαν ΜΟΜΑΔΙΚΑ αποδεκτή λύση για τον Παναθηναϊκό, γήπεδο ο Παναθηναϊκός δεν πρόκειται να φτιάξει.

Τέλος πάντων, μεγάλη κουβέντα αυτή, κατανοώ ότι ίσως να είναι και... εκτός θέματος σήμερα -άλλωστε και... μεταξύ μας διαχρονικά το γήπεδο πάντα... εκτός θέματος ήταν για τον Παναθηναϊκό και το θυμόμαστε μόνο αν είναι να... βγάλουμε κάτι απ' αυτό ή να... την πούμε σε όποιο έχουμε "αντίπαλο" με αφορμή αυτό- αλλά έτσι ένοιωσα και έτσι τόβγαλα βλέποντας την απίθανη... Μπασακσεχίρ να έχει γήπεδο στολίδι και τον Παναθηναϊκό να παλεύει σαν ανοδική προοπτική του να... καλλωπίσει την Λεωφόρο.

Στο παιχνίδι τώρα.
Καλό δεύτερο ημίχρονο από τον Παναθηναϊκό. Πραγματικά καλό. Και με κίνηση και με ευκαιρίες και με όλα. Και με τον Στιλ να κάνει τουλάχιστο δύο εξαιρετικές εμφανίσεις που του δίνουν προβάδισμα αυτή την στιγμή στην άτυπη κόντρα Νταμπίζα-Αναστασίου για το αν θα ξεκινάει αυτός ή ο Κοτσόλης αντίστοιχα σαν βασικός στην ενδεκάδα.
Μέχρι εκεί όμως. Μην παρατραβήξουμε πάλι απ' τα μαλλιά ένα καλό ημίχρονο για να βγάλουμε συμπεράσματα του στιλ... είμαστε σε καλό δρόμο, ο Παναθηναϊκός... ξεπέρασε την κρίση και όλα τα σχετικά.
Μέχρι εκεί και μη παρέκει.

Γιατί κοντά σ' αυτό το καλό ημίχρονο, είχαμε ταυτόχρονα και ένα απελπιστικό πρώτο, που το μόνο που του έδινε λίγο χρώμα και... ήχο, ήταν το βουητό των αεροπλάνων που προσγειωνόντουσαν ή απογειωνόντουσαν από το αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, που προφανώς ήταν κοντά στο γήπεδο της Μπασακσεχίρ.
Σ' αυτό το πρώτο ημίχρονο, η μεγάλη απογοήτευση ήταν για μια ακόμα φορά ο Μπαϊράμι. Δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να γίνει για να αποκτήσει την όποια φόρμα διαθέτει ο Μπαίράμι και να μπορεί να υπολογιστει στα σοβαρά από τον Αναστασίου αν όχι για την ενδεκάδα τουλάχιστον σαν μια καλή εναλλακτική λύση. Έτσι όμως όπως συνεχίζει είναι απλά για να υπάρχει.

Απογοτευτικός θα ήταν και ο Μπούι, αλλά αυτός έκανε πραγματικά ένα πολύ καλό δεύτερο ημίχρονο -τηρουμένων των αναλογιών βέβσια- και έτσι άφησε ελπίδες ότι κάποια στιγμή θα μπορέσει να προσφέρει κάτι παραπάνω απ' όσα έχει προσφέρει μέχρι σήμερα στον Παναθηναϊκό.
Αυτά συν την πολύ καλή παρουσία του Στιλ, ήταν αυτά που κρατάει ο Παναθηναϊκός από αυτό το παιχνίδι.

Από το παιχνίδι με την Μπασακσεχίρ που μπορεί να είχε ποδοσφαιριστή ονόματι... Παικτούρ στην σύνθεσή της, αλλά από πραγματικά... παικτούρια τίποτε.

Τέλος μάλλον ανησυχητικό μύνημα είναι ο νέος τραυματισμός του Μέντες, που φέτος ειδικά έχει βγάλει ήδη πολλά παρόμοια προβλήματα, με αποτέλεσμα να τον πηγαίνει...μία και εμπλοκή η συμμετοχή του στην ενδεκάδα του Παναθηναϊκού.

Μην χάσετε κι αυτό: Ο πιο χοντρός επιθετικός, που δεν σταματάει να τα καρφώνει στην Αγγλία! (ΒΙΝΤΕΟ)

Γκόντζος Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός SPORTS