Χ. Σωτηρακόπουλος: Βγαλμένη από τα πέτρινα χρόνια

Τα είδαμε χθες το βράδυ στο Νέο Φάληρο. Μία Εθνική βγαλμένη από τα πέτρινα χρόνια, ένα αποτέλεσμα - κηλίδα, περίπου σαν κι εκείνη την ήττα από τη Μάλτα περίπου πριν από τέσσερις δεκαετίες κι ένας δοκιμαστικός σωλήνας που στα χέρια του Κλαούντιο Ρανιέρι έβγαλε... καπνούς.

 

ΑΠΟ ΠΟΥ ν' αρχίσεις και πού να τελειώσεις, στην απόπειρα να περιγράψεις αυτό που παρουσίασε στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» η Εθνική. Και μόνο ότι δύο ήττες σε προκριματικά είχαμε να βιώσουμε περίπου μία πενταετία, τότε που ηττηθήκαμε από την Ελβετία κι ακολούθησε η ήττα από τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη στη Ζένιτσα. Το «κατορθώσαμε» τώρα μέσα σε έναν μήνα. Και αν συνεχίσουμε έτσι, πράγμα που όλοι απευχόμαστε, μπορεί το κάζο να προσλάβει χειρότερες διαστάσεις.

 

ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ για την αγωνιστική εικόνα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος; Οποιος θυμάται το παιχνίδι του 2001 στη Φινλανδία, στην πρεμιέρα του Οτο Ρεχάγκελ, είναι «μέσα». Κάπως έτσι. Και να πεις ότι ο αντίπαλος ήταν κανένα μεγαθήριο; Στο νούμερο 71 του ranking της ΦΙΦΑ, πιο κάτω από... Ομάν, Λιβύη και Ιορδανία. Για τέτοιο μέγεθος μιλάμε. Άλλο αν επί χόρτου οι μαχητές Βορειοϊρλανδοί έπραξαν όσα έπρεπε και ήξεραν για να φύγουν νικητές από την Ελλάδα.

 

ΝΑ ΣΤΗΛΙΤΕΥΣΕΙΣ την αβάσταχτη ελαφρότητα με την οποία οι Ελληνες διεθνείς με το «καλησπέρα» παραχώρησαν τέσσερα στημένα στους φιλοξενούμενους, δίνοντάς τους την ευκαιρία να απειλήσουν και να σκοράρουν; Να ψέξεις με φιλοπαίγμονα διάθεση τα πειράματα του Ρανιέρι, που λες και νομίζει ότι η Εθνική δίνει φιλικά; Να βάλεις «ασυνδετόμετρο» για ν' αποτυπώσεις το πόσο ασύνδετη εμφανίστηκε στο ματς η Ελλάδα; Ή, εν τέλει, ν' αναφερθείς στο αυτονόητο, ότι πέρα από τις εντυπώσεις έχει δυσκολέψει, δίχως χωρατά πια, η υπόθεση πρόκριση σε έναν όμιλο που στο άκουσμά του θεωρήθηκε απόλυτα βατός;

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ, όμως, απ' όλα ενοχλεί το γεγονός ότι οι διεθνείς δεν αντέδρασαν όταν βρέθηκαν στριμωγμένοι στο καναβάτσο.

Μετά το 60ό λεπτό πέταξαν πετσέτα. Βλέποντας απέναντί τους μια διπλή ζώνη άμυνας θεώρησαν μάταιο, περιττό να ιδρώσουν τη φανέλα, να βγάλουν πείσμα και να διεκδικήσουν κάτι από το παιχνίδι.

Μπορεί το... Καραγκούνης που ακούστηκε από την κερκίδα στο τελευταίο δεκάλεπτο να έβγαλε πίκρα και νοσταλγία για το πρόσφατο ηρωικό παρελθόν, αλλά κατέδειξε το έλλειμμα προσπάθειας. Ο κόσμος το είδε, το ένιωσε και δεν μπόρεσε να το χωνέψει. Αυτή ήταν μεγαλύτερη ήττα και από τη βαθμολογική.

Πηγή: sday.gr