Τρία διαφορετικά συστήματα (4-3-3, 3-5-2, 4-4-2 που ουσιαστικά ήταν 4-2-4) με απολογισμό δύο ήττες, μια ισοπαλία και τέρματα 1-4! Το παράδοξο σε σχέση με τους πειραματισμούς των 21 διεθνών; Δεν αφορούσαν στη μεσαία γραμμή! Ο Ταχτσίδης δεν έχασε ούτε λεπτό, ο Σάμαρης είχε τον 6ο χρόνο συμμετοχής (στους 21) και ο Μανιάτης τον 8ο με δύο γεμάτα 90λεπτα και την απουσία λόγω τραυματισμού τον Σεπτέμβριο με τη Ρουμανία

Να συγκρίνουμε τα «μπες-βγες» του Ρανιέρι με την αμέσως προηγούμενη προκριματική φάση της Εθνικής μας; Ο Σάντος χρησιμοποίησε μόνο 30 διεθνείς σε 12 αγώνες (συμπεριλαμβανομένων και των μπαράζ με τη Ρουμανία), από τον Σεπτέμβριο του 2012 έως και τον Νοέμβριο του 2013, ήτοι σε χρονικό εύρος 14,5 μηνών! Πετύχαμε 9 νίκες, είχαμε δύο ισοπαλίες και υπεστήκαμε μία ήττα με γκολ 16-6

Βέβαια, γι' αυτά τα 12 ματς ο προηγούμενος ομοσπονδιακός είχε ένα και μοναδικό σύστημα (4-3-3) και βασικό κορμό μόλις 15 ποδοσφαιριστών, οι οποίοι αγωνίστηκαν τουλάχιστον στα μισά. Εξ αυτών, μάλιστα, στη μεσαία γραμμή οι καταρχήν επιλογές του ήταν πέντε (το 1/3 των 15) για τις εκάστοτε τρεις θέσεις της 11άδας: Οι Τζιόλης, Κατσουράνης, Μανιάτης, Καραγκούνης και Νίνης

Είναι πασιφανές στα έως τώρα επίσημα ματς και με τον Ρανιέρι ότι δυσλειτουργούμε παραγωγικά (το είχαμε και με τον Σάντος, το είχαμε και με τον Ρεχάγκελ, είναι δομικό πρόβλημα ποιότητας του ποδοσφαιρικού μας περιβάλλοντος που δεν βγάζει στα χαφ «Τσιάρτες» εν αφθονία). Το μέγα ζήτημα με τον νυν ομοσπονδιακό είναι ότι δυσλειτουργούμε πλέον και ανασταλτικά. Βεβαίως η αμυντική λειτουργία (πρέπει να) ξεκινάει από τους επιθετικούς, ωστόσο η αδυναμία μας να ισορροπήσουμε σε καταστάσεις πίεσης στη μεσαία γραμμή ?όπως κάναμε πριν από τον Ρανιέρι- μας καθιστά πλέον τόσο ευάλωτους ώστε να χάνουμε από Ρουμάνους και Βορειοϊρλανδούς και να πανηγυρίζουμε (αν είναι δυνατόν!) προσωρινά επειδή δεν ηττηθήκαμε και στο Ελσίνκι

Κι όμως, γι' αυτήν την αδυναμία (την αιτία για την αλλαγή προς το χειρότερο της Εθνικής) δεν πειραματίστηκε καθόλου ?μέσα στους τόσους ανεξήγητους πειραματισμούς του- ο νέος ομοσπονδιακός. Κι ας φωνάζει από μακριά. Το αντίθετο, κιόλας. Με αβάσταχτη ελαφρότητα παρέταξε την ομάδα με 4-2-4! Και η ΕΠΟ εξακολουθεί να τον αναφέρει ως «ένας από τους κορυφαίους προπονητές ποδοσφαίρου»

Η Εθνική που το 2008 ήταν στα τελικά του Euro (αν και προκρίνονταν 16 κι όχι 24 όπως τώρα), η Εθνική που το 2010 ήταν στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής, η Εθνική που το 2012 έφτασε στους «8» του Euro, η Εθνική που το περασμένο καλοκαίρι αποκλείστηκε στα πέναλτι από τους «8» του Μουντιάλ της Βραζιλίας, βρίσκεται διασυρμένη λίγους μήνες μετά και προ του φάσματος του αποκλεισμού από το διευρυμένο Euro της Γαλλίας. Και η ΕΠΟ, διά του διευθυντή επικοινωνίας, Παύλου Παπαδημητρίου, καμώνεται ότι ψιχαλίζει! Μας επισημαίνει ότι ο Ρανιέρι είχε το θάρρος να αναλάβει πλήρως την ευθύνη για το αποτέλεσμα! Σοβαρά; Δηλαδή, θα μπορούσε και να αρνηθεί την ευθύνη;

Ο ίδιος διευθυντής επισημαίνει στα ΜΜΕ (ειρωνικά) ότι ο πρόεδρος της ΕΠΟ κ. Σαρρής δεν ευθύνεται για το Μεσανατολικό και το Κυπριακό! Πίστευα ότι θα τους είχε απομείνει κάποιο ίχνος σοβαρότητας (ή έστω δεν θα εξυπνάκιζαν μετά από τέτοιες αγωνιστικές καρπαζιές) αλλά φαίνεται ότι το θράσος είναι απύθμενο!

Τόσο θράσος που η ΕΠΟ εγκαλεί (ή μήπως προσκαλεί;) τα ΜΜΕ να αντιδράσουν την επόμενη φορά έγκαιρα: Στο μεσοδιάστημα από την ανακοίνωση της 11άδας της Εθνικής μέχρι τη σέντρα του αγώνα! Να γράψουμε, δηλαδή, τις ενστάσεις μας για την τακτική και τα πρόσωπα πριν αρχίσει το ματς! Εγώ προτείνω κάτι πιο προχωρημένο: Να συσκέπτεται ο Ρανιέρι μαζί με τους αθλητικούς συντάκτες. Αποκλείεται να τα πάει χειρότερα απ' ό,τι τώρα (και ο μισθός δικός του. Αφιλοκερδώς θα το κάνουμε).

Πηγή: sentragoal.gr

Ρανιέρι Εθνική Ελλάδας ΕΠΟ Ποδόσφαιρο SPORTS