Προσοχή στην πραγματικότητα

Περιμένοντας το ματς του Ολυμπιακού στο μελαγχολικό Τορίνο σκεφτόμουν ότι όλη η Ευρώπη περιμένει με περιέργεια να δει το βράδυ το ματς ανάμεσα στην Μπάγερν Μονάχου και τη Ρόμα μετά την εφτάρα που πέτυχαν οι Γερμανοί στο «Ολίμπικο» πριν από δυο εβδομάδες. Ομολογώ ότι θα μου 'κανε τεράστια εντύπωση αν ξανάβλεπα τους Γερμανούς να βάζουν πολλά γκολ στη Ρόμα. Στο ποδόσφαιρο σκορ όπως το 7-1 δεν προκύπτουν κατά παραγγελία.

H εντύπωση που υπήρξε μετά τη νίκη της Μπάγερν Μονάχου μετά το 1-7 της Ρώμης είναι ότι η γερμανική ομάδα άρχισε να πατάει γκάζι για να ξεφύγει από τους υπόλοιπους: το πίστευα κι εγώ θαμπωμένος από όσα είδαν τα μάτια μου. Η συνέχεια, όμως, απέδειξε ότι αυτό δεν ισχύει. Η Μπάγερν στην Μπουντεσλίγκα έφερε μια ισοπαλία με τη σκληροτράχηλη Γκλάντμπαχ και στη συνέχεια κέρδισε με 2-1 την Μπορούσια Ντόρτμουντ από την οποία έχανε με 0-1 για 80 λεπτά. Και στα δύο ματς ήταν καλύτερη, αλλά σε κανένα δεν ήταν τόσο θεαματική όσο στη Ρώμη. Πιθανότατα γιατί αυτό που έγινε στη Ρώμη δεν είχε να κάνει τόσο με την ίδια όσο με τον απίστευτο τρόπο που προετοίμασαν το ματς οι γηπεδούχοι.

Εφτάρα
Η Ρόμα, μετά την εφτάρα από την Μπάγερν, έφερε μια ισοπαλία 0-0 στο «Μαράσι» με τη Σαμπντόρια (σοκαρισμένη ακόμα από τη βαριά ήττα από τους Γερμανούς), στη συνέχεια κέρδισε εύκολα στο γήπεδό της και το Σάββατο έχασε με κατεβασμένα χέρια από τη Νάπολι με 2-0, προδομένη και από την άμυνά της. Θα πάει απόψε στο ματς με την ανασφάλεια της ομάδας που ξέρει πως αν δεν είναι όσο προσεχτική και συγκεντρωμένη απαιτεί η περίσταση, θα χάσει άσχημα -αυτό δηλαδή που δεν είχε στη Ρώμη.

Τακτική
Στο ποδόσφαιρο η στρατηγική και η τακτική κατά τη διάρκεια του ματς μετρούν πολύ λιγότερο από την προετοιμασία του και αυτό είναι κάτι που ο κόσμος δεν καταλαβαίνει πάντα, αφού θεωρεί πως σε αυτή δεν γίνονται λάθη: δεν είναι έτσι και το ματς της Ρώμης είναι η καλύτερη απόδειξη. Παραμονή του αγώνα ο προπονητής των Ρωμαίων, ο καλός αλλά λιγάκι καβαλημένος Γκαρσία δήλωνε πως για την ομάδα του στόχος πρέπει να είναι να κερδίσει το Τσάμπιονς Λιγκ (!) για χατίρι του Τότι, γιατί φέτος είναι μάλλον η τελευταία ευκαιρία του αρχηγού να το καταφέρει ως πρωταγωνιστής. Ελεγε ότι η ευκολία με την οποία η Ρόμα θα κερδίσει το ματς εξαρτάται αποκλειστικά από το πότε θα ανοίξει το σκορ, έλεγε ότι ακόμα κι αν η Ρόμα βρεθεί πίσω στο σκορ, ο ίδιος έχει παίκτες για να το γυρίσει με παρεμβάσεις από τον πάγκο. Ολα αυτά είναι ακόμα πιο πολύ αστεία, αν σκεφτεί κανείς ότι η Ρόμα του Γκαρσία στα δύσκολα ματς που 'χει παίξει στο Καμπιονάτο (με ομάδες όπως η Γιούβε ή η Νάπολι π.χ.) δεν έχει κερδίσει σχεδόν ποτέ κανένα! Κι όμως, αντιμετώπισε την Μπάγερν με μια έπαρση τρομερή, γιατί συμβαίνει να κάνει πρωταθλητισμό στο Καμπιονάτο κερδίζοντας ομάδες της πλάκας.

Απόψε
Νομίζω ότι απόψε η Ρόμα θα παίξει κόντρα στην Μπάγερν με την ίδια περίπου ενδεκάδα που έπαιξε και στο πρώτο ματς, αλλά θα παίξει καλύτερα. Δεν θα συμβεί αυτό επειδή ο Γάλλος προπονητής θα 'χει μεταβάλει το σύστημα ή τη διάταξη ή δεν ξέρω τι άλλο, αλλά για τον απλούστατο λόγο ότι όλοι γνωρίζουν τι συμφορά μπορεί να πάθουν αν δεν έχουν τη στοιχειώδη σοβαρότητα και την πρέπουσα αγωνιστικότητα. Ο κόσμος αυτά τα θεωρεί δεδομένα. Οταν μιλάμε για ποδοσφαιριστές, δηλαδή για παιδάκια που έχουν λύσει τα προβλήματά τους χωρίς καλά-καλά να καταλάβουν το γιατί και το πώς, αυτά δεν είναι καθόλου δεδομένα. Πρόκειται για αξίες που για να τις θυμάσαι πρέπει να τρως πού και πού και καμιά σφαλιάρα. Και να προσγειώνεσαι στην πραγματικότητα.

Παίζει
Και η Μπάγερν; Η Μπάγερν στη Ρώμη έκανε αυτή την εντυπωσιακή εμφάνιση απέναντι σε μια ομάδα επηρμένη, καβαλημένη, αδύναμη να καταλάβει τη δυσκολία που είχε μπροστά της ίσως γιατί από το Τσάμπιονς Λιγκ λείπει χρόνια. Η Μπάγερν στη Ρώμη δεν έκανε ούτε προπόνηση, έφτασε αυθημερόν, κι έμεινε μια μέρα μετά το ματς για να δουν παίκτες και προπονητές τον πάπα: τον σεβάστηκαν πιο πολύ από τη Ρόμα. Πιθανότατα οι οπαδοί της ονειρεύονται απόψε μια ακόμα εφτάρα, αλλά αυτά δεν γίνονται ούτε κατά παραγγελία, ούτε κατά απαίτηση. Ακόμα κι αν η Μπάγερν ακολουθήσει την ίδια στρατηγική και την ίδια τακτική (που αυτό θα κάνει πιστεύω) το αποτέλεσμα δεν θα είναι το ίδιο γιατί το ποδόσφαιρο δεν είναι θέατρο, ώστε επαναλαμβάνοντας την ίδια ερμηνεία να έχεις το ίδιο αποτέλεσμα. Παίζει ή δεν παίζει κι ο άλλος: παίζει, δεν ερμηνεύει...

Σόουμαν
Εντάξει, ο ΟΦΗ δεν παίζει καμιά σπουδαία μπάλα και δεν νομίζω ότι πέρα από τους οπαδούς του υπάρχει άνθρωπος που να χαίρεται βλέποντας τα παιχνίδια του, αλλά ο Γκατούζο είναι ο θεαματικότερος προπονητής της σεζόν και οι φαν του ανεβαίνουν από αγωνιστική σε αγωνιστική. Η αρχή έγινε με την περίφημη συνέντευξη όπου ξεπέρασε και τον Μαλεζάνι σε αυθορμητισμό, βρίζοντας δημοσιογράφους που κατά τη γνώμη του τον αδίκησαν, η συνέχεια ήρθε με την ανακοίνωση της παραίτησης που ανακλήθηκε κι αφού προηγουμένως μας είχε λεπτομερώς εξηγήσει γιατί δεν μπορεί να συνεχίσει. Η τρίτη και καλύτερη εμφάνισή του ήταν μετά το τέλος του ματς με τον Πανθρακικό, όταν απαίτησε από τους διαιτητές να μιλάνε με τους παίκτες του και να μη θίγονται, αν αυτοί τους λένε μια κουβέντα παραπάνω!

Σε όλες αυτές τις καταπληκτικές σκηνές, περισσότερο από το τι λέει ο Ιταλός, μετράει το πώς τα λέει. Παίζοντας τον σκληρό και τον παραπονιάρη, με ύφος που θα ζήλευαν και οι καλύτεροι Ιταλοί ηθοποιοί, ο Γκατούζο μονολογεί μιλώντας μια περίεργη γλώσσα στην οποία ιταλικά και αγγλικά εναλλάσσονται: δεν θυμάμαι τίποτε ανάλογο!

Η δε εκφραστικότητά του και η μανιέρα του είναι τόσο εντυπωσιακές, που και οι παίκτες του έχουν αρχίσει να τον μιμούνται: ο Μπανούσης πριν αποβληθεί από τον Ιωαννίδη κάνει μια ιταλική χειρονομία στον διαιτητή, την οποία 100% έχει δει από τον προπονητή του! Δεν ξέρω αν φεύγοντας ο Γκατούζο θα έχει κάνει τον ΟΦΗ καλύτερη ομάδα: σίγουρα, όμως, θα έχει βοηθήσει στην αναβάθμιση του ρόλου τού προπονητή, δείχνοντας πως εκτός από στρατηγός, ψυχολόγος, διοικητής, εμψυχωτής κτλ., μπορεί να είναι και σόουμαν. Ξέρω κόσμο που τα ματς του ΟΦΗ δεν τα βλέπει, αλλά τις δηλώσεις του Ιταλού τις περιμένει πώς και πώς...

Ποια τιμωρία;
Και τώρα τι κάνουμε με τον Σπάθα; Ο Γιανναδάκης του έβαλε πολύ μικρό βαθμό και προ Ντάλας, στα παλιά χρόνια δηλαδή, θα καθόταν κάνα μήνα έξω. Ομως ο Ντάλας έχει πει ότι θα κρίνει όλους τους διαιτητές τον Ιανουάριο, μετά το τέλος του πρώτου γύρου, και μέχρι τότε δεν θα τιμωρήσει κανέναν. Από την άλλη, πού να τον στείλεις τον Ηλία και να μη γίνει ο κακός χαμός; Μια καλή τιμωρία θα ήταν να πάει στην Τούμπα, στο ΠΑΟΚ-ΠΑΟ. Αλλά οι Σκωτσέζοι είναι τσιγκούνηδες, όχι χιουμορίστες...