Αναλυτικά όσα είπε στον Libero107.4:

"Είμαι στο εξωτερικό, στην Αγγλία τώρα. Είμαι πολύ καλά, στο προηγούμενο παιχνίδι ήμουν στις επιλογές του κύριου Ρανιέρι, τώρα για κάποιους δικούς του λόγους μάλλον δεν έκρινε ότι έπρεπε να πάω. Συμβαίνουν αυτά, κάτι θα έχει στο μυαλό του, δεν πειράζει", ανέφερε αρχικά ο νεαρός μπακ

Για τις διαφορές της Αγγλίας με τη Γερμανία: "Έχω άλλα τρία χρόνια συμβόλαιο με την Λεβερκούζεν, είχα υπογράψει πενταετές συμβόλαιο. Στην Αγγλία είναι πολύ ωραία, είναι πιο ωραία από τη Γερμανία, είναι πιο καλή η ζωή. Το Λονδίνο είναι μία πολύ ωραία πόλη και το θετικό είναι ότι παίζω, οπότε νιώθω όμορφα. Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό. Έχουμε δώσει 15 παιχνίδια, παίζουμε Τετάρτη-Σάββατο και είναι πολλά τα παιχνίδια. Έχω παίξει στα 14 βασικός και σε ένα δεν έπαιξα. Ξεκινήσαμε άσχημα είχαμε σε επτά αγωνιστικές ένα βαθμό. Κάποιες φορές παίζω αριστερό μπακ, αλλά αριστερό χαφ. Τώρα είμαστε 17οι και έχουμε εννιά βαθμούς διαφορά από την εξάδα που είναι και ο στόχος μας".

Για το "καλό" του πόδι: "Από μικρός ξεκίνησα ως δεξιοπόδαρος. Μου έλεγαν από μικρό "μάθε το αριστερό, δούλεψε το" και μου έμεινε, μετά από την πολλή δουλειά. Το καλό μου πόδι είναι το αριστερό τώρα, αλλά και με το δεξί δεν έχω κάποιο πρόβλημα".

Για τη θέση που του αρέσει περισσότερο: "Αριστερό μπακ γιατί από τη στιγμή που ανέβηκαν στη β΄ ομάδα του ΠΑΟΚ καθιερώθηκα ως αριστερό μπακ, αυτή είναι η θέση μου. Στη Φούλαμ ο προπονητής με βάζει στο κέντρο, παντού".

Για τον Μάγκατ: "Η αλήθεια είναι ότι η προετοιμασία ήταν πολύ σκληρή και επίπονη, κάποια πράγματα τα βλέπουμε λίγο υπερβολικά και για αυτόν δεν ήταν. Δεν μπορέσαμε να κάνουμε πολλές προπονήσεις λόγω των πολλών παιχνιδιών. Σαν άνθρωπος είναι ευχάριστος, αλλά σε θέλει στρατιώτη. Τον Μήτρογλου για κανέναν μήνα τον πρόλαβα μόνο. Δεν ξέρω τι θέματα είχαν, αυτό που έβλεπα ήταν ότι μπορούσε".

Για τη Λεβερκούζεν: "Μπορούσα στη Λεβερκούζεν, αλλά μάλλον κάτι έφταιξε. Το θέμα είναι να σε έχει σε εκτίμηση ο προπονητής και να του αρέσεις. Εγώ μάλλον δεν ήμουν καλός για τον προπονητή. Στην αρχή ήμουν για γέλια, έτσι ακριβώς. Είναι διαφορετικό το επίπεδο, η γλώσσα, η ζωή, η προπόνηση, τα πάντα. Δεν μπορώ να το εξηγήσω 100%, αλλά μπορώ να πω ότι ο ρυθμός προπόνησης ήταν διαφορετικός. Εκεί δεν μπορείς να "κλέψεις" τίποτα. Πρέπει πάντα να δίνεις το 100%".

Για το αν ήθελε να πάει στο εξωτερικό: "Ήθελα να πάω στο εξωτερικό αν και ήξερα ότι θα ήταν δύσκολο. Αγαπούσα τον ΠΑΟΚ, την ομάδα, ήταν δύσκολη η οικονομική συγκυρία τότε και δεν μπόρεσα να το πολυσκεφτώ".

Για την καθημερινότητα του: "Θα σηκωθώ γύρω στις 8-8:30, θα φάω πρωινό, θα φύγω για προπόνηση η οποία συνήθως είναι δίωρη. Μετά γυρνάω σπίτι και το απόγευμα ίσως πάω για καφέ ή για φαγητό και μετά σπίτι. Δεν μπορούμε να κάνουμε διπλές προπονήσεις. Εδώ θεωρούν διπλή ότι μετά την προπόνηση θα κάνουμε και γυμναστήριο. Κάνω με όλους πολύ παρέα και η συμπεριφορά τους είναι καταπληκτική, από ότι μου δείχνουν με κάνουν να νιώθω πολύ όμορφα".

Για το γήπεδο της Φούλαμ: "Χωράει γύρω στις 25 χιλιάδες, νομίζω μέσο όρο έχουμε 15.000 κόσμο. Ο κόσμος είναι όπως σε όλα τα κλασσικά γήπεδα, είναι ήρεμοι σχετικά και φωνάζουν όλοι μαζί".

Για το γεγονός ότι βρέθηκε στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό: "Όταν έχουμε άδεια και μπορώ να ταξιδέψω δεν το σκέφτομαι πολύ, έρχομαι Ελλάδα. Από τη στιγμή που έχω ρεπό κάνω ότι θέλω, το θέμα είναι να έρθω στην προπόνηση όταν έχουμε. Γενικά όταν έχω δυο με τρεις ημέρες ρεπό έρχομαι Ελλάδα, οι γονείς μου είναι δύσκολο να έρθουν εδώ, έχω και μικρότερα αδέρφια και είναι πιο δύσκολο.

Για την αναμέτρηση με τους "πράσινους": "Η ομάδα ήταν λίγο κουρασμένη κόντρα στον Παναθηναϊκό, κάτι έλειπε. Σίγουρα όλοι πιέζουν πολύ, τρέχουν πολύ. Έπαιξαν και με τη Φιορεντίνα πριν από μερικές ημέρες, δεν ξέρω ίσως έφταιγε αυτό το παιχνίδι. Πιστεύω ότι ίσως δεν ήταν πολύ φρέσκια η ομάδα. Είδα έναν πολύ διαβασμένο Παναθηναϊκό να περιμένει τον ΠΑΟΚ στο μισό γήπεδο και να χτυπάει στην κόντρα με γρήγορες αντεπιθέσεις. Το δικαιότερο αποτέλεσμα θα ήταν νομίζω η ισοπαλία, το 1-1. Ούτε ο ΠΑΟΚ έκανε κάτι ιδιαίτερο από ευκαιρίες, ούτε ο Παναθηναϊκός. Εντύπωση μου έκανε φυσικά ο κόσμος, μου έλειψε αυτό το συναίσθημα, που μπαίνεις στο γήπεδο και σου σηκώνεται η τρίχα. Από την ομάδα μου έμεινε το γεγονός ότι πιέζει τρομερά. Βλέπω ότι όλοι τρέχουν πολύ, είναι όλοι παθιασμένοι και αυτό είχα πολλά χρόνια να το δω στον ΠΑΟΚ".

Για τον κόσμο: "Ο κόσμος σε πωρώνει και σε παθιάζει. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός μπορεί ένας να μπει και να αγχωθεί από τον κόσμο. Τη δυσφορία και το ξεφωνητό τα καταλαβαίνεις, ακούγονται. Θυμάμαι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα από ένα παιχνίδι. Παίζαμε με την Ξάνθη και είχα πιάσει την μπάλα για πλάγιο, όμως είχα σπασμένο χέρι και έκανα λάθος. Ήμουν από την κερκίδα των επισήμων και ξαφνικά ακούω "τι τα έχεις τα χέρια σου, τι τα κάνεις", ακούγονταν κανονικά, όμως τώρα πλέον αυτό δεν με πειράζει. Στην Αγγλία δεν ξεφωνίζουν, αλλά φωνάζουν όλοι μαζί".

Για το αν ο ΠΑΟΚ μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα: "Μπορεί ο ΠΑΟΚ να κυνηγήσει το πρωτάθλημα μέχρι το τέλος. Δεν γίνεται να κερδίζει σε κάθε παιχνίδι. Πρέπει όλοι να συνεχίσουν τη δουλειά και πιστεύω ότι θα "παλέψει" μέχρι το τέλος για το τρόπαιο. Εμένα η ομάδα μου φάνηκε καλή, μου φάνηκαν όλοι καλοί. Το αν χρειάζεται ενίσχυση θα το κρίνουν οι άνθρωποι της ομάδας".

Για την Εθνική: "Ήμουν στην προηγούμενη αποστολή, όμως δεν πρόλαβα να δω κάτι τρομερό όσον αφορά στο κλίμα. Δεν μπορώ να σας πω κάτι τρομερό πάνω σε αυτό".