Να 'χαμε να λέγαμε

Αφού υπενθυμίσω ότι στο τέλος της ημέρας το μόνο που μετράει είναι τα αποτελέσματα (αν η Εθνική είχε τρεις νίκες, η όλη αντιμετώπιση του Ρανιέρι και των ενεργειών του θα ήταν διαφορετική), θέλω να δούμε λίγο αν αυτές οι επιλογές του προπονητή ήταν λογικές ή όχι.

Πριν πιάσουμε τις κλήσεις, ας δούμε τους αποκλεισμούς. Οι πιο ηχηροί ήταν αυτοί του Μήτρογλου, του Σαμαρά και του Ταχτσίδη, που αντίθετα από τους άλλους δυο ήταν βασικός στα ματς με τη Φινλανδία και τη Βόρειο Ιρλανδία. Ο Ρανιέρι δεν πιστεύω πως τους κλείνει την πόρτα της Εθνικής -απλά τους στέλνει ένα μήνυμα.

Κατώτερος
Ο Ταχτσίδης και στα δυο ματς που προηγήθηκαν ήταν κατώτερος των προσδοκιών του προπονητή χωρίς να είναι ο χειρότερος της ομάδας. Ο Ρανιέρι στήριξε πάνω του τη δημιουργία παιχνιδιού, αυτός ήταν ο κουμανταδόρος της ομάδας. Του χρέωσε την έλλειψη δημιουργίας φάσεων: προφανώς ο αποκλεισμός του έχει να κάνει και με κάποια αλλαγή τρόπου παιχνιδιού που έχει στο μυαλό του -ας περιμένουμε τα ματς με τα Φερόε και θα δούμε τι θέλει. Η αίσθησή μου είναι ότι θέλει να παίξει με δυο κόφτες (Μανιάτη και Τζιόλη ή Σάμαρη) και τον Κονέ πίσω από τον φορ. Αν έχει σκοπό να κάνει αυτό, ο Ταχτσίδης δεν χωρούσε.

Πίστευε
Τον Μήτρογλου και τον Σαμαρά ο Ιταλός τούς άφησε εκτός για διαφορετικούς λόγους. Τον Σαμαρά τον χρησιμοποίησε βασικό με την Ιρλανδία και καλό δεν τον είδε. Τότε ίσως πίστευε πως ένας παίκτης που στην ομάδα του αγωνίζεται λίγο, μπορεί να είναι στην Εθνική χρήσιμος, αφού στην Εθνική έχει άλλα κίνητρα και άλλους δεσμούς: τώρα προφανώς δεν τον πιστεύει. Τον Μήτρογλου τον άφησε εκτός για να τον συνετίσει. Δεν του άρεσε η συμπεριφορά του φορ στο ντέρμπι του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟ και θέλησε να του στείλει το μήνυμα πως όσα στον Ολυμπιακό τού συγχωρούν στην Εθνική δεν περνούν απαρατήρητα. Το μήνυμα είναι σκληρό, αλλά όχι παράλογο. Ποιους αδίκησε «κόβοντάς» τους; Τον Σταφυλίδη και τον Γιαννούλη. Ο Σταφυλίδης έπαιξε στο ματς με την Ιρλανδία, ο Γιαννούλης κλήθηκε την προηγούμενη φορά χωρίς να 'χει παίξει με τον Ολυμπιακό και τώρα που έπαιξε μένει εκτός, ενώ λείπει και ο Χολέμπας πάλι! Κάτι λάθος έγινε ή την προηγούμενη φορά ή τώρα.

Επιστροφές
Στις κλήσεις είχαμε τρεις επιστροφές: του Αβραάμ Παπαδόπουλου, του Τζιόλη και του Γκέκα. Οι δυο τελευταίοι ορθώς κλήθηκαν. Ο Γκέκας κάνει σπουδαία σεζόν στην Τουρκία και θα ήταν λάθος να συνεχίσει να πληρώνει κάποιες δηλώσεις που έκανε όταν την τελευταία φορά δεν είχε κληθεί: ένας προπονητής πρέπει να ξέρει και να συγχωρεί. Ο Τζιόλης κάνει πολύ καλή σεζόν με τον ΠΑΟΚ: θα ήταν λάθος να αγνοηθεί. Για τον Αβραάμ έχω κάποιες απορίες, αλλά δεν έχω καταλάβει πόσο καλά παίζει στην Τραμπζονσπόρ: αν έχει βρει τη φόρμα του είναι παίκτης της Εθνικής και γιατί είναι πολύ καλό παιδί και πολύ αγαπητός στους συμπαίκτες του κι αυτά μετράνε.

Νέοι
Μεγαλύτερο θόρυβο προκάλεσαν οι κλήσεις κάποιων νεότερων. Ο Μάνταλος είναι για τον Ρανιέρι παίκτης της Εθνικής: φαίνεται ότι για την αξία του έχει πειστεί -σίγουρα κάτι έχει διακρίνει στις προπονήσεις και τον θέλει στην ομάδα. Ο Μπακάκης τού τράβηξε την προσοχή όταν είχε δει το φιλικό ΑΕΚ-Ρόμα και θέλει να τον τσεκάρει. Ο Τασουλής αρέσει στον Καραγκούνη και μάλλον ο «Κάρα» έψησε τον Ιταλό να του δώσει ευκαιρία. Ισως κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με Κολοβό και Ντίνα. Οφείλω να πω κάτι: ο ρόλος του Καραγκούνη δεν είναι ίδιος με του Φύσσα που απέφευγε να έχει λόγο στις κλήσεις του Σάντος κι ασχολούνταν πιο πολύ με τα οργανωτικά. Ο «Κάρα» έχει ξεκαθαρίσει πως ένα λόγο για τις κλήσεις τον θέλει και θα τον έχει -δεν τον ενδιαφέρει, άλλωστε, να κάνει τον αρχηγό της αποστολής ή τον επαγγελματία συνοδό της ομάδας. Αφού του έδωσαν τη θέση, θα τον ακούν κιόλας και έτσι πρέπει.

Θόρυβος
Οι κλήσεις των πιο μικρών έγιναν για να τους δει ο προπονητής στο φιλικό ματς με τη Σερβία και να έχει μια εικόνα των δυνατοτήτων τους. Δεν είναι παράλογο και τζάμπα έγινε ο θόρυβος. Το θέμα δεν είναι οι κλήσεις, αλλά να προκύψει μια ομάδα που να παίξει καλό ποδόσφαιρο και να κερδίσει τα Φερόε. Γιατί αν αυτό δεν συμβεί, δεν θα υπάρξει απλά θόρυβος: θα γίνει της κακομοίρας...