Ρε, που φθάσαμε; Να χάνουμε και από τη νήσο Φολέγανδρο; Αν και εδώ που τα λέμε, έκπληξη θα ήταν αν κερδίζαμε και όχι επειδή χάσαμε. Αυτή είναι η αλήθεια.

Και τι δεν έχω ακούσει από χθες το βράδυ. Άλλοι λένε ότι το πουλήσαμε, ότι το δώσαμε. Άλλοι λένε ότι τους έδωσε εντολή η κυβέρνηση να χάσουνε, για να αποπροσανατολιστεί ο κοσμάκης από τα μεγάλα προβλήματα που τραβάει. Έλεος!!! Και άλλοι λένε ότι για όλα φταίει αυτό το ραμολιμέντο, ο Ρανιέρι που ήδη η ΕΠΟ τον σφουγγάρισε. Το ότι έχει μεγάλη ευθύνη και ο Ρανιέρι, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία.

Κανένας όμως δεν λέει το αυτονόητο, κανένας δεν λέει τη μεγάλη αλήθεια. Η δεξαμενή του ελληνικού ποδοσφαίρου έχει πια στερέψει. Δεν υπάρχουν παίκτες. Ή μάλλον υπάρχουν αλλά όλοι σχεδόν είναι σαπάκια. Έχετε σκεφτεί ποτέ, ποιός είναι ο Καράμπελας; Ποιός είναι ο Σάμαρης; Ποιός είναι ο Μανιάτης; Ποιός είναι ο Κονέ; Ποιός είναι ο Μαυρίας; Ποιός είναι ο Μανιάτης; Ποιός είναι ο Μάνδαλος; Ποιός είναι ο Γκέκας; Ποιός είναι ο τέως ποδοσφαιριστής που λέγεται Σαμαράς; Ποιός είναι ο Καρέλης; Κάθε Κυριακή τους τρώμε στη μάπα, σάμπως δεν ξέρουμε ποιά είναι η αξία τους; Τέσσερα παιχνίδια έπαιξαν μέχρι τώρα. Κέρδισαν έστω και ένα; Όχι βέβαια.

Ή μήπως έπαιξαν καμιά μεγάλη μπάλα... Πλάκα κάνουμε τώρα; Το ότι υπάρχουν και 3-4 καλοί, αυτό δεν λέει τίποτα. Διότι και οι 4 είναι αμυντικοί και όχι δημιουργικοί κεντρώοι και χαρισματικοί κυνηγοί. Εδώ είναι λοιπόν το κλειδί του σολ. Εδώ είναι το μυστικό της αποτυχίας και ειδικά των συνεχών τραγικών εμφανίσεων. Δεν υπάρχουν παίκτες με ταλέντο. Όλα τα άλλα είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Αν βάλετε μέσα και τον Ρανιέρι, ε τότε, δύο φορές κουκιά με λάδι και είμαι ο μόνος εν Ελλάδι, που την άλειφε με λάδι. Χαίρετε...

Πηγή: real.gr

Γεωργίου Ελλάδα Ποδόσφαιρο SPORTS