Με το δικαίωμα του ανθρώπου, ο οποίος δεν άφησε σε χλωρό κλαρί την ΕΠΟ και τους αλαζόνες προέδρους της, πιστεύουμε ακράδαντα πως στη συγκεκριμένη περίπτωση αναζητώντας το δένδρο χάσαμε το δάσος.

Από την εποχή του Βασίλη Γκαγκάτση, ο οποίος νόμιζε πως χάρη σε αυτόν πήρε η εθνική Ελλάδας το Euro 2004. Μέχρι την εποχή του καθορισμένου διαδόχου του Σοφοκλή Πιλάβιο, ο οποίος επίσης θεωρούσε πως δίχως αυτόν η εθνική Ελλάδας δεν θα έφθανε στο Euro 2012. Και την εποχή του επίσης, προκαθορισμένου διαδόχου, του διαδόχου Γιώργου Σαρρή ο οποίος στο Μουντιάλ 2014 πιστεύει ότι έλαμψε πιο πολύ από την εθνική Ελλάδας…

Παντού και πάντοτε αναφερόμασταν στην «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα» ΕΠΟ. Και στους δερβέναγες προέδρους - χάρη στο βλαβερό για το ελληνικό ποδόσφαιρο, αυτοδιοίκητο – της Ομοσπονδίας. Με θεόρατα βουνά διαχειριστικών – οικονομικών και διοικητικών - λαθών. Κρυμμένα όμως, πίσω από τις οροσειρές των αγωνιστικών επιτυχιών. Εξάλλου scripta manent.

Τέλος πάντων…

Τώρα λοιπόν, που όλοι έστησαν στα έξι μέτρα τον πρόεδρο της ΕΠΟ διαφωνούμε οριζοντίως και καθέτως. Βάλλουν με πυρ κατά βούληση. Αφήνουν όμως, στο απυρόβλητο τους διεθνείς. Για τον Κλαούντιο Ρανιέρι δεν χωρά βέβαια, κουβέντα. Εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε ως μέγιστο λάθος η επιλογή του. Όταν ανέλαβε πάντως, την εθνική Ελλάδας μήτε ακούσαμε, μήτε διαβάσαμε έστω και ανησυχία για την επιλογή του. Όταν τα έκανε μαντάρα κι ακούμε και βλέπουμε πολλά.

Δεν είναι όμως, θέμα μας ο Ιταλός προπονητής. «Οι προπονητές έρχονται, για να φεύγουν», έλεγε ο μεγάλος Αλκέτας Παναγούλιας…

Θέμα μας είναι που βαρούν στο ψαχνό τον Γιώργο Σαρρή για την εθνική Ελλάδας. Λέτε και σε όλα τα άλλα είναι αψεγάδιαστος. Όλα τα άλλα όμως, καίνε. Δεν τα αγγίζουν. Ή κάνουμε λάθος;

Τον λιανίζουν ενώ την ίδια ώρα περνούν ξώφαλτσα τους απαράδεκτους, των απαραδέκτων διεθνείς. Παίκτες σε Πρωταθλήματα ανώτερα του ελληνικού κι ήθελαν προπονητή, για να κερδίσουν τους εκ νήσων Φερόε ορμώμενους ερασιτέχνες. Ήθελαν και πρόεδρο για να το κάνουν.

Από τις κερκίδες να μαζευόταν όσοι βετεράνοι πήγαν στο «Γ. Καραϊσκάκης» την αποφράδα Παρασκευή, θα ήταν δυσκολότερος αντίπαλος για τους φιλοξενούμενους…

Και μας φταίει ο Γιώργος Σαρρής (που εάν θέλετε να βρει τρωτά του, όρεξη να έχετε…) κι ο Κλαούντιο Ρανιέρι; Κι έλειπε ο Γιώργος Καραγκούνης; Ήταν και λάθος οι επιλογές τόσων παικτών; Αναζητώντας το δένδρο, χάσαμε το δάσος κατά τη ταπεινή μας άποψη.

Όχι ένας αλλά εκατό Ρανιέρηδες να αλλάξουν… Κι όχι ένας αλλά εκατό Σαρρήδες να αλλάξουν, όσο δεν αλλάξουν μυαλά οι διεθνείς μας… Η εθνική Ελλάδας θα μείνει στον πάτο. Εκεί – βλέπετε – βρέθηκε μετά το άκρον άωτον της ξεφτίλας της Παρασκευής!

Ως εκ τούτων κι επειδή εκ των εμπλεκομένων στην ξεφτίλα, σε παραιτήσεις μπλέκονται Γιώργος Σαρρής και Κλαούντιο Ρανιέρι… Οι διεθνείς μας πότε θα παραιτηθούν;

Εάν νιώθουν ντροπή πραγματικά. Και δεν την αναφέρουν θεωρητικά. Ντροπή πάντως, είναι μανδύας της περηφάνιας. Οι διεθνείς μας όμως - μάλλον - είναι γυμνοί!

Πηγή: pamesports.gr

Εθνική Ελλάδας Ποδόσφαιρο SPORTS