Συμφωνώ για τη Ρεάλ και τη Μπάγερν, διαφωνώ όμως για την Τσέλσι. Μπορεί να έχει τον αλεπουδιάρη στον πάγκο της, αλλά στο σύνολό της δεν έχει τους παικταράδες που μπορούν να κάνουν την υπέρβαση. Εγώ, στη θέση της Τσέλσι, βάζω μια άλλη ομάδα, που κάποιοι την αμελούν, την θεωρούν ξεπερασμένη και ανίκανη να σηκώσει πάλι το κατσαρόλι.

Την Μπαρτσελόνα, ναι, την Μπαρτσελόνα. Για πλάκα κέρδισε την Παρί, που μέχρι τώρα ήταν αήττητη σε όλες τις διοργανώσεις και κυρίως μου θύμισε κάτι από τα παλιά. Οχι, βέβαια σαν την προ τριετίας και τετραετίας Μπάρτσα, που δεν μπορούσες ούτε καν να την απειλήσεις και σε έσφιγγε σαν μέγκενη αλλά στο ματς με την Παρί έδειξε ότι έχει νεύρο, έχει ταχύτητα, έχει ποιότητα και κυρίως φαντασία στο παιχνίδι της.

Το αδύνατο σημείο της είναι η αμυντική της λειτουργία και από την ημέρα που εγκατέλειψε το τόπι ο Πουγιόλ, δεν είναι δύσκολο να της βάλεις γκολ. Ομως, από το κέντρο και μπροστά, με Ινιέστα, Μέσι, Σουάρεζ και Νεϊμάρ, είναι πολυβόλο μπράουνιγκ. Ειδικά σε νοκ άουτ παιχνίδια μπορεί να σε ξεκάνει και να σε σακατέψει, πριν προλάβεις να πεις κύμινο.

Και υπόψιν, μέχρι το τέλος του Φλεβάρη που ξεκινάει η επόμενη φάση, ο Σουάρες θα έχει παιχνίδια στα πόδια του και είναι πολύ πιθανό να έχει βρει τον περσινό καλό εαυτό του. Εγώ, δεν είμαι οπαδός της Μπαρτσελόνα, αλλά δεν μου επιτρέπεται να την ξεγράψω από διεκδικήτρια του τροπαίου.

Και να σας πω ακόμα κάτι; Πιο πολύ από την Τσέλσι υπολογίζω για τον τελικό την Ατλέτικο Μαδρίτης. Την θεωρώ πιο γεροδεμένη ομάδα και κυρίως πιο διψασμένη για να πάρει κι αυτή επιτέλους ένα Τσάμπιονς Λιγκ. Και μη ξεχνάμε ότι οι συγκεκριμένοι παίκτες που έχει, καθώς και ο Σιμεόνε, έχουν αποκτήσει την απαραίτητη εμπειρία για να κάνουν και πάλι την υπέρβαση. Στο παρακάτι το’ χασαν πέρυσι... 

Πηγή: real.gr