Λες και το έχει βάλει σκοπό να κάνει τη ζωή του (και τη δική μας) δύσκολη φέτος ο Ολυμπιακός, κάνει σε ολόκληρη σειρά αγώνων του ό,τι το χειρότερο: τρώει εύκολα πρώτος γκολ και μετά τρέχει και δεν φτάνει μέσα στο ματς...

Κι εντάξει στο Τσάμπιονς Λιγκ, λες είναι το επίπεδο πολύ υψηλό, εκτός έδρας είναι ακόμη πιο δύσκολο, να σου βάλουν πρώτες γκολ και η Ατλέτικο και η Γιουβέντους και η Μάλμε-που δεν είναι και το πιο…ωραίο πράγμα, ε; Αλλά στο ελληνικό πρωτάθλημα να πηγαίνεις και στο Περιστέρι και στο Παγκρήτιο και στη Λιβαδειά και να δέχεσαι πρώτος γκολ κι ακόμη και στο Καραϊσκάκη κι από τον ΠΑΟΚ κι από τον ΠΑΣ, συγνώμη αλλά δεν «λέει». Είναι κακό χούϊ!

Όταν λοιπόν σχεδόν στα μισά παιχνίδια σου καλείσαι να ανατρέψεις εις βάρος σου σκορ, είναι λογικό να έχεις τόσες απώλειες. Γιατί χάνοντας με 1-0 στο 1’ (!!!) από το Λεβαδειακό, στο 23’ από τον ΠΑΣ, στο 29’ από τον Ατρόμητο, στο 43’ από τον ΠΑΟΚ και στο 43’ από τον Εργοτέλη, δεν είναι μόνο ότι αγχώνεσαι εσύ και βγάζοντας εκνευρισμό στο παιχνίδι χάνεις το καθαρό μυαλό. Είναι κι ότι δίνεις ψυχολογία στον αντίπαλο. Καταλαβαίνει πως είσαι ευάλωτος και έτσι του κάνεις πιο εύκολη τη δική του τη ζωή.

Πριν το παιχνίδι στη Λιβαδειά σημείωνα επί λέξει, ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να προσπαθήσει να το καθαρίσει όσο πιο γρήγορα γίνεται, γιατί «όσο αφήνεις τέτοια ματς, τόσο και πιο πιθανό να δεις ριπλέϊ το προπέρσινο παιχνίδι, που είχε κριθεί στο 96’, με την κεφαλιά του Τζιμπούρ…». Δεν κρίθηκε στο 96’, κρίθηκε στο 91’…

Με το ωραίο γκολ του Μήτρογλου από την ωραία σέντρα του Αφελάϊ να ανακουφίζει τους Ολυμπιακούς και παράλληλα να προσγειώνει άσχημα τους αντιολυμπιακούς, που ήταν έτοιμοι να πανηγυρίσουν, αλλά έμειναν με την γλύκα…

Όπως έγραφα άλλωστε και τις προάλλες, το ποδόσφαιρο ό,τι σου δίνει, σου το παίρνει. Σου δίνει το γκολ στο 90’ με τον Εργοτέλη (3-2), σου παίρνει το γκολ του ΠΑΣ στο 88’. Τώρα σου έδωσε το γκολ στο 91’. Ας προσέξουν στον Ολυμπιακό να μην αφήνουν τα ματς τόσο υπερβολικά συχνά σε τεντωμένο σκοινί, γιατί πολύ εύκολα την επόμενη φορά το ποδόσφαιρο θα δώσει στον αντίπαλο ένα γκολ στο φινάλε...

Ο Μίτσελ αυτή τη φορά το "δούλεψε' πολύ το ματς κατά την εξέλιξή του. Έστυψε το μυαλό του κι εξήντλησε την…εφευρετικότητά του δοκιμάζοντας πολλά πράγματα μέσα στο ματς και δείχνοντας πόσο πολύ ήθελε το τρίποντο. Άλλα από αυτά του βγήκαν, άλλα όχι, όμως αν μη τι άλλο η πίεση του παιχνιδιού του γέννησε ιδέες, που ίσως φανούν χρήσιμες στην πορεία.

Το θέμα είναι ότι κι ο ίδιος ο Μίτσελ, που έχει βοηθήσει πολύ το σύλλογο στην επιτυχημένη παρουσία του δύο χρόνια στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά και στην πρόοδο αρκετών ποδοσφαιριστών, οφείλει να αντιληφθεί ότι ο Ολυμπιακός πρέπει κάποια στιγμή με κάποιο τρόπο να βγάλει πιο ξεκάθαρα μέσα στο γήπεδο την ανωτερότητά του έναντι των άλλων ομάδων στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Γιατί, πως το είχε πει μετά το 4-2 με τη Μάλμε, ότι Σιμεόνε και Αλέγκρι πάνε με λιμουζίνα κι αυτός με απλό αυτοκίνητο, οπότε δεν μπορεί να πηγαίνει πρώτος συχνότερα αυτός; Τι άραγε να λένε, όμως, κι οι προπονητές των άλλων ελληνικών ομάδων;…

Πηγή: gazzetta.gr

Λεβαδειακός Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS Ολυμπιακός