Το να επιδιώκει μια διοίκηση να καλύπτει τα λάθη της σε διαιτητικές αποφάσεις και διαφόρου είδους δικαιολογίες όταν τα αποτελέσματα δεν είναι αυτά που θέλει μπορώ να το καταλάβω. Δεν το επικροτώ, αλλά καταλαβαίνω τον λόγο. Δεν είναι άλλωστε…προνόμιο κάποιας μόνο διοίκησης να παραπονιέται έντονα ή χαλαρά για κάποιο άσχημο αποτέλεσμα ρίχνοντας το βάρος όχι στα λάθη της ομάδας της αλλά στους άλλους. Είτε είναι οι αντίπαλοι που έπαιξαν σκληρά αλλά με τους «άλλους» δεν παίζουν είτε είναι ο διαιτητής που δεν σφύριζε καλά. Το έχουν κάνει κατά καιρούς όλοι, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό.
Διαβάστε αναλυτικά στο sdna.gr