Τον λογαριασμό του Ιουνίου, που είναι μάλιστα και ακριβός, δεν μάθαμε τελικώς ποιος θα τον πληρώσει. Αυτά τα 6 εκατομμύρια που απαιτούνται για να μην έχει η ΑΕΚ την τύχη του Ηρακλή. Οι (άγνωστοι) supporters; Οι supporters και ο κόσμος; Οι supporters, ο κόσμος και ο Παππάς; Οι supporters, ο κόσμος, ο Παππάς και ο Νοτιάς;
Άλλη μια συνέντευξη Τύπου προέδρου της ΑΕΚ, ποταμός και αυτή, στην οποία πληροφορηθήκαμε πως ξανάγινε οικονομική εξυγίανση. Άλλη μια συνέντευξη Τύπου στην οποία ο νυν “πυροβολεί” τους “κακούς” πρώην. Ο Ντέμης τα έριχνε όλα στο αμαρτωλό (αλλά γεμάτο τίτλους και επιτυχίες) παρελθόν της ομάδας, στον Μελισσανίδη που ήθελε να μπερδευτεί (με την “Αγια Σοφιά”) μέσα στα πόδια του και “επανίδρυσε” την ΑΕΚ το 2004. Ο Θανόπουλος τα φόρτωσε όλα σε όλους λάκισαν και πήδηξαν από το καράβι.
Ο Αδαμίδης, με καθυστέρηση τεσσάρων μηνών θυμήθηκε τον διαχειριστικό έλεγχο. Πιο εύκολα ασφαλώς μπορεί ένας πρόεδρος της ΑΕΚ να θυμηθεί τον έλεγχο μετά από μια κατάκτηση κυπέλλου, απ' ότι μετά από έναν εξευτελιστικό διασυρμό από τον Ολυμπιακό. Επίσης απόλυτα ταυτισμένος ο πρόεδρος της ΑΕΚ με την δική του παρότρυνση “να κοιτάξουμε το αύριο ενωμένοι, να κοιτάξουμε μπροστά, τέρμα η μεμψιμοιρία και η διχόνοια” έδωσε τροφή για σχόλια σε βάρος της διαχείρισης Ντέμη τον οποίο κι έσφαξε με το βαμβάκι. Δεν το έκανε τον Ιανουάριο, το έκανε σήμερα. Στις 10 Μαΐου 2011 ο πρόεδρος της ΑΕΚ ένα πράγμα όφειλε να πει: Αν η ΠΑΕ αποφάσισε να κινηθεί νομικά ή όχι. Όλα τα άλλα, είναι απλώς για λαϊκή κατανάλωση.
Έτσι κι αλλιώς η διχόνοια την οποία ο Αδαμίδης ζητάει να αφήσουν όλοι στην άκρη, αλλά πρώτος ο ίδιος σπέρνει, ήταν παραδοσιακά η μάστιγα της ΑΕΚ. Όλοι έπρεπε να είναι με κάποιον. Όλοι έπρεπε να είναι εναντίον κάποιου. Το πιο τρανό παράδειγμα το δίνει μέσα από τη συνθηματολογία της η ίδια η σκληροπυρηνική παράταξη οπαδών της ομάδας. Πάνω και από την ΑΕΚ η Original.
Ο πρόεδρος της ΠΑΕ περιχαρής μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου είχε πει ότι οι εξελίξεις για την ΑΕΚ θα είναι ευχάριστες και θετικές. Ομολογώ ότι μετά από εκατό λεπτά προεδρικών δηλώσεων, δεν συμμερίζομαι αυτή τη νότα αισιοδοξίας του Αδαμίδη. Ούτε ευχάριστες, αλλά ούτε και θετικές μπορώ να κρίνω τις εξελίξεις για ένα σχέδιο το οποίο δεν παρουσιάστηκε και στο οποίο καλείται να συνδράμει από την τσέπη του ο λαός της ΑΕΚ. Επειδή το “Κολωνάκι” (Παππάς και Νοτιάς) βαρέθηκε, κουράστηκε να έχει ανοιχτή την κάνουλα, ας το κάνουν όλοι μαζί. “Λαός και Κολωνάκι”.
Ο Πέτρος Παππάς και ο Νίκος Νοτιάς, κάτοχοι σχεδόν του 70% των μετοχών πρόσφεραν πάρα πολλά στην ΑΕΚ, αλλά με τη στάση τους, από τη μια απαξιώνουν την ομάδα και από την άλλη δεν βοηθούν για την εξεύρεση λύσης. Όταν ο Παππάς βγαίνει δημοσίως και δηλώνει ότι έμεινε να πληρώνει από “βλακεία”, τότε πολύ απλά, αποθαρρύνει τον οποιονδήποτε σοβαρό επενδυτή που πιθανώς να έχει βλέψεις για την ΑΕΚ. Κι όταν ο Παππάς αποφάσισε να βάλει ένα τέρμα σ' αυτή τη ”βλακεία” και ο διορισμένος από τον ίδιο, πρόεδρος της ΑΕΚ, λανσάρει με μια ομάδα επιφανών οικονομικά ΑΕΚτζήδων (supporters) σχέδιο οικονομικής συμμετοχής του κόσμου, τότε τι θα πρέπει να πούμε γι' αυτόν τον κόσμο; Ότι θα πληρώνει από ...βλακεία; Δεν το νομίζω. Κάθε ευρώ που βγάζει ο φίλος της ΑΕΚ από την τσέπη του το πονάει. Πονάει την ίδια την ΑΕΚ. Για τους μετόχους δεν είμαι και τόσο σίγουρος.
Αντιπαρέρχομαι το γνωστό σε όλους δεδομένο, ότι ο κόσμος της ΑΕΚ έβαλε πολλαπλάσια χρήματα το 2004 από το σύνολο των μετόχων της ΠΑΕ, ενεργών και ανενεργών. Έτσι έπρεπε να γίνει και καλώς έγινε έτσι. Και μακάρι να συνεχιζόταν αυτό το πάρτι, όμως για όσους δεν το έχουν πάρει χαμπάρι, η πορεία είναι φθίνουσα. Ο Ντέμης τον οποίο πέρασε από “πριονοκορδέλα” ο Αδαμίδης, με τα στραβά του και με τα λάθη του, είχε μια σταθερή βάση 17-20.000 φίλων της ομάδας στο γήπεδο. Έκοβε διαρκείας. Σπανίως (δεν πρέπει να είναι πάνω από δυο-τρία ματς σε 4 χρόνια) έπεφτε σε τετραψήφιο αριθμό εισιτηρίων (κάτω των 10.000), κάτι που έχει γίνει καθεστώς πλέον σε τούτη την ΑΕΚ. Γιατί είναι μια ΑΕΚ χωρίς όραμα, γιατί είναι μια ΑΕΚ στην οποία δεν υπάρχει κάποιος ο οποίος θα εμπνεύσει τον κόσμο. Θα τον ζεστάνει, θα τον συσπειρώσει. Αυτό είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί κανένας Αδαμίδης να πετύχει, που είναι εμφανές πως προσπαθεί να εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά την κατάκτηση του Κυπέλλου. Σε σημείο που η συνεχής αναφορά (“φέραμε το κύπελλο... και φέραμε το κύπελλο... και ξανά, φέραμε το κύπελλο”) να σε μπερδεύει και να νομίζεις προς στιγμήν ότι η ΑΕΚ με πρόεδρο τον Σταύρο Αδαμίδη κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ.
Δεν είναι λάθος να ζητάς τη βοήθεια των φιλάθλων. Όλες οι ομάδες του κόσμου, από την Μπαρτσελόνα μέχρι την Τέπλιτσε, στον κόσμο στηρίζονται κατά βάση. Έξω όμως, τα πράγματα είναι κάπως αλλιώτικα. Άλλη κουλτούρα, άλλη φιλοσοφία γύρω από το ποδόσφαιρο. Εκεί είναι θέαμα. Εδώ είναι μιζέρια.
Η Ντόρτμουντ και 12η πριν από τρία χρόνια έκοβε όσα και φέτος που είναι πρώτη: 75.000 εισιτήρια. Η Μαρσέιγ είτε είναι κορυφή, είτε όγδοη θα έχει 55.000 κόσμο στο “Βελοντρόμ”. Ο Άγιαξ που έχει 7 χρόνια να πάρει πρωτάθλημα δεν πέφτει κάτω από 40-45.000 κόσμο. Το γήπεδο της Μάντσεστερ Σίτι θα είναι πάντα γεμάτο, όποια κι αν είναι η θέση της ομάδας. Αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα δεν υπάρχουν, έχουν τελειώσει εδώ και 20-25 χρόνια. Από τα 80s και τη μεγάλη έκρηξη, τα γεμάτα γήπεδα, την ΑΕΚ (μέσα στα “πέτρινα χρόνια”) να έχει στο ΟΑΚΑ 35.000 μέσο όρο εισιτηρίων. Στην Ελλάδα, τα γήπεδα γεμίζουν ευκαιριακά πλέον. Σε ευρωπαϊκό ματς, με καμιά Μίλαν απέναντι. Σε ντέρμπι και όχι πάντα. Για να έχεις σημαντική προσέλευση κόσμου στο γήπεδο, πρέπει να υπάρχει όραμα. Προοπτική. Το προϊόν να είναι ελκυστικό. Η ομάδα να κερδίζει. Γιατί μην ξεχνάμε, εδώ στην Ελλάδα πρωτίστως αγαπάμε τη νίκη. Και μετά την ομάδα.
Έρχεται λοιπόν ο Αδαμίδης και εγκαλεί τον κόσμο της ΑΕΚ που δεν πήγε με τον Βόλο στο ΟΑΚΑ. Ήθελα να ήξερα, αν αναρωτήθηκε για το εξής πράγμα: Η ΑΕΚ στις 30 Απριλίου, σ' εκείνη τη “βραδιά του αίσχους” έχασε ή κέρδισε φιλάθλους; Εάν κέρδισε, τότε ας ψαχτεί περισσότερο γιατί δεν έκοψε εισιτήρια. Εάν έχασε, τότε έχει την απάντηση γιατί δεν πήγε ο κόσμος στο γήπεδο. Και ένα άλλο ερώτημα είναι, ποιον κόσμο θέλει στο γήπεδο ο πρόεδρος της ΑΕΚ. Εάν θέλει και τους οικογενειάρχες και τα μικρά παιδιά (δηλαδή τις νέες γενιές), τότε θα πρέπει και ο ίδιος να κουνήσει το δαχτυλάκι του και να καθαρίσει την αλητεία από το γήπεδο. Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να ακούς από τον πρόεδρο να σου λέει ότι “όσοι δημιουργούν προβλήματα θα μένουν εκτός γηπέδου” και ότι αυτό θα γίνει σε συνεργασία με τους οργανωμένους! Λες και αυτοί που έκαναν τα αίσχη στον τελικό ήταν ...ανοργάνωτοι.
Και βέβαια δεν ακούσαμε και δεν βλέπουμε καμία κίνηση από την ΠΑΕ για νομική διαδικασία εναντίον των εισβολέων χούλιγκαν. Προφανώς η ζημιά του ενός εκατομμυρίου (ΟΠΑΠ, πρόστιμο, απώλεια εσόδων από εισιτήρια 3 αγώνων) θα μπει και αυτή στο λογαριασμό που καλείται να πληρώσει ο λαός της ΑΕΚ. Για να βλέπει τους κάφρους να τα σπάνε και να τα ρημάζουν και τον Αδαμίδη να τους κοιτάζει απαθής. Το δίλημμα “διαλέξτε ποια ΑΕΚ θέλετε” είναι εκβιαστικό. Ο απλός φίλαθλος της ΑΕΚ όση καλή θέληση κι αν έχει, όσο κι αν υπεραγαπά την ομάδα, δεν μπορεί να την σώσει με βάση και τη διαμορφωθείσα οικονομική κατάσταση του τόπου. Αν ο Παππάς σταμάτησε να βάζει από το περίσσευμα του, πως είναι δυνατόν να τα βάλει ο μισθοσυντήρητος οπαδός από το υστέρημα του; Τα 5.700 εισιτήρια με τον Βόλο ήταν ένα καμπανάκι που χτύπησε πολύ δυνατά, αλλά καταπώς φαίνεται ο θόρυβος δεν ταρακούνησε τη σημερινή ηγεσία της ΑΕΚ. Σε μια Ελλάδα χρεωκοπημένη, σε ένα νοσηρό περιβάλλον όπως είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο, καλείται να πληρώσει ακόμα περισσότερα αυτός που έχει βάλει τα πιο πολλά.
Και τι άλλο θα μπορούσε να γίνει; Μονάχα ένα. Να ψάξουν να βρουν λύση για την ΑΕΚ τα αφεντικά της. Δεν παρατάς μια ομάδα στην οποία έχεις βάλει κάποια εκατομμύρια, μέχρι να βρεις μια λύση. Συγκεκριμένη. Μέχρι τότε συνεχίζεις (με ή χωρίς “βλακεία”) να νοιάζεσαι για την ομάδα. Να πληρώνεις για την ομάδα. Έστω με περικοπές. Με μειωμένο μπάτζετ. Όλα τα άλλα είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε...
Πηγή: contra.gr