Διαφορετικά είναι παράλογο μια ομάδα να κάνει μεταγραφή ενός 33χρονου παίκτη που θα στοιχίσει σίγουρα 400 χιλιάδες μέχρι το τέλος της σεζόν και αν μείνει και του χρόνου άλλο 1,2 εκατ. Το οποίο για να συνηθίσουμε να το βλέπουμε σε δραχμές με ισοτιμία 200 είναι γύρω στα 410 εκατ. Θα είναι δηλαδή για την πρώτη μέρα. Αφού αν δέσουμε με τη Ρωσία που ο πληθωρισμός τον τελευταίο καιρό καλπάζει και είναι στο 11,4% μπορούμε να κάνουμε πραγματικά μεγάλα πράγματα. Τώρα γιατί πιστεύουμε ότι στη Ρωσία και όχι στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι το μέλλον μας, προφανώς ο συνδυασμός σοβιετολάγνων και καμένων το έχει συμπεράνει από το προηγούμενο της Κύπρου.

 

 

Οταν το τραπεζικό της σύστημα μπήκε σε κρίση, λέγανε «μπράβο στους Κύπριους που είπανε το μεγάλο όχι» αλλά όταν οι Ρώσοι είχαν πει στην κυπριακή κυβέρνηση ότι πρέπει να τα βγάλει πέρα μόνη της, κάνανε την παλαβή. Και μιλάμε για την εποχή που η οικονομία της Ρωσίας ήταν σε πολύ καλύτερη θέση από τη σημερινή. Με την αισιοδοξία του υπανάπτυκτου στην ελπίδα ότι η Ε.Ε. θα φοβηθεί, οι συγκαμένοι παίζουν ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι που έτσι και στραβώσει δεν μας σώζει κανένας Θεός και κανένας Πούτιν.

 

 

Μιλάμε για μια κυβέρνηση που έχει την ωριμότητα παιδιού που προσπαθεί να δει πόσο θα φοβίσει τους γονείς του. Μια κυβερνητική πλειοψηφία που βασίζεται σε γίγαντες όπως ο Χαϊκάλης που το βράδυ της Κυριακής έλεγε στο Mega «εγώ χαίρομαι όταν οι Ευρωπαίοι ανησυχούν». Μια κυβέρνηση που έχει υπουργό Εξωτερικών τον Νίκο Κοτζιά που στο πανεπιστήμιο Πειραιά φωτογραφιζόταν περήφανος δίπλα στον καθηγητή του πανεπιστημίου της Μόσχας Alexander Dugin, που έχει δηλώσει «Today’s degenerates are a race of degenerates that crawled from sewage. Genocide is in order». Μεταφρασμένο «Οι σημερινοί Ουκρανοί είναι ράτσα εκφυλισμένων που βγήκε από τους υπονόμους. Η γενοκτονία επιβάλλεται». Και στα πρακτικά της συνάντησης να γράφεται ότι ο Κοτζιάς είπε «The European Union is empire today». Περιμένουμε δηλαδή να διαπραγματευτεί με την Ευρώπη ένας καθηγητής από το Πανεπιστήμιο Πειραιά, που φωτογραφίζεται με έναν ρώσο φανατικό που ζητεί τη γενοκτονία των Ουκρανών και θεωρεί την Ευρωπαϊκή Ενωση αυτοκρατορία.

 

 

Με μια κυβέρνηση που μια από τις πρώτες της αποφάσεις ήταν να ξαναπροσλάβει τις καθαρίστριες. Της οποίας ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Βούτσης για πρώτη απόφαση ανακοίνωσε ότι οι αστυφύλακες θα είναι άοπλοι στις διαδηλώσεις και ο υπουργός Παιδείας Τάσος Κουράκης αποφασίζει ότι θα ξαναμπούν στα πανεπιστήμια οι αιώνιοι φοιτητές. Σαν ένας φοιτητής που είναι 20 χρόνια στο Πανεπιστήμιο να μην μπορεί να περιμένει για να μπει την επόμενη εβδομάδα. Ενώ οι τράπεζες που αν δεν γίνουν οι συμφωνίες, θα ξεμείνουν από λεφτά να μπορούν να περιμένουν μέχρι να ξαναπροσληφθούν οι καθαρίστριες και να συνεχίσουν την 20ετή του φοίτηση οι αιώνιοι. Μια κυβέρνηση λαϊκιστών που προσπαθεί να πείσει ότι το μόνο πρόβλημα είναι η πολιτική λιτότητας χωρίς να μπορεί να αποφύγει την επιστροφή στο παρελθόν που μας έστειλε στην λιτότητα. Κυβέρνηση που για να σταθεί βάζει υπουργό Εθνικής Αμυνας τον Καμμένο, που το πρώτο που λέει είναι ότι θα ξαναρχίσουν τα εξοπλιστικά προγράμματα. Γιατί ουκ έα με καθεύδειν το του Τσοχατζόπουλου τρόπαιον.

 

 

Ένας άλλος Φορτούνης

Ο Ολυμπιακός έχει φανερά ωφεληθεί από τον ερχομό του Βίτορ Περέιρα. Οχι επειδή νίκησε τον Τύρναβο, παρ' ότι στο παρελθόν τέτοια ματς συνήθως ήταν αγγαρείες, αλλά γιατί παίκτες με ιστορία σκοτώνονται να του δείξουν ότι έχουν θέση στη βασική 18άδα. Χθες ο Ντουρμάζ σκίστηκε παίζοντας και στις δύο πλευρές, έκανε χατ τρικ κι έβγαλε ασίστ, επιδόσεις που για έναν πλάγιο είναι ασυνήθιστες. Ο παίκτης με την εντυπωσιακότερη αλλαγή είναι ο Φορτούνης. Από το πρώτο ματς του Περέιρα στον πάγκο του Ολυμπιακού όταν μπήκε με τον Φωστήρα μέχρι το χθεσινό με τον Τύρναβο παίζει σαν να είναι το τελευταίο της ζωής του. Δεν είναι μόνο η διάθεση αλλά και τα προσόντα. Ο Φορτούνης είναι από τους ελάχιστους Ελληνες παίκτες που με το που θα πάρει την μπάλα στρίβει προς το αντίπαλο τέρμα και την τρέχει χωρίς να χάνει το κοντρόλ, διατηρώντας τις επιλογές του. Κάτι που δεν μπορώ να γράψω για τον Μπενίτες. Ολο και πιο πολύ ο Μπενίτες σχηματίζει την εικόνα ενός συμπαθέστατου και πολύ φιλότιμου παίκτη που του έχει χαλάσει το φρένο. Ξεκινάει και πασάρει, σουτάρει, συγκρούεται -τις περισσότερες φορές- με κάποιον αντίπαλο, αλλά αν δεν τον πάει η φάση να σταματήσει και να την ξαναξεκινήσει, δεν υπάρχει περίπτωση.

 

 

Στο θέμα των στόπερ το ματς δεν μπορούσε να δώσει κάποια βοήθεια. Σε ένα ματς που δεν υπάρχει ευκαιρία μιας ομάδας και που η στολή του τερματοφύλακα δεν έχει ακουμπήσει το χορτάρι, δεν μπορούμε να μιλάμε για τεστ στα στόπερ. Σε δύσκολα ματς ο Γιαννούλης, δεν πρόκειται να δοκιμαστεί. Νομίζω ότι ο Γιαννούλης που ο κόσμος στην κερκίδα του αναγνωρίζει την προσπάθεια έχει μέλλον σαν «Πάντος». Ενας φιλότιμος παίκτης, κάποιων δυνατοτήτων -στην περίπτωση του Γιαννούλη μεγαλυτέρων από του Πάντου- που θα δίνει το 100% όποτε χρειαστεί. Αντίθετα νομίζω ότι ο Μιλιβόγεβιτς εν δυνάμει έχει στόφα στόπερ. Οχι του γρήγορου αλλά κάτι σαν τον Σιόβα, που στο παρελθόν υπήρξε αμυντικό χαφ. Ανεξάρτητα πάντως από τις δυνατότητες του ενός ή του άλλου, ο Ολυμπιακός στις επόμενες τέσσερις μέρες χρειάζεται να κλείσει μίνιμουμ έναν στόπερ, αφού όλες οι ομάδες δεν θα είναι Τύρναβος.

Πηγή: sportday

Ρικάρντο Κόστα Ποδόσφαιρο Superleague ΠΑΟΚ SPORTS Ολυμπιακός