Θυμάμαι τα σχόλια και τα ρεπορτάζ των εφημερίδων, όταν ασκήθηκε αυτεπάγγελτη δίωξη από τον αθλητικό εισαγγελέα Αριστείδη Κορέα στον πρόεδρο του Ολυμπιακού Βαγγέλη Μαρινάκη και στον αντιπρόεδρο της ομάδας Σάββα Θεοδωρίδη για όσα - υποτίθεται ότι - έκαναν στο ημίχρονο του τελικού του κυπέλλου του Ολυμπιακού με τον Αστέρα.

Μετά την έκδοση της απόφασης βέβαια, όσοι τότε καταδείκνυαν το εντυπωσιακό της εξέλιξης κρεμώντας στα μανταλάκια τους διοικούντες του Ολυμπιακού, σχεδόν λούφαξαν και πανηγυρίζουν οι άλλοι, που όταν υπήρξε η άσκηση δίωξης κρατούσαν χαμηλούς τόνους: έτσι συμβαίνει πάντα, και έτσι θα συμβαίνει αφού αυτός είναι ο Τύπος μας και αυτές οι υπερβολές του.

Για δεύτερη φορά

Αξίζει να σημειωθεί ότι και ο Βαγγέλης Μαρινάκης και ο Σάββας Θεοδώριδης αθωώθηκαν για δεύτερη φορά για την ίδια κατηγορία: οι δυο είχαν αθωωθεί ήδη μια φορά πριν ένα χρόνο περίπου, έγινε έφεση από τον εισαγγελέα Εφετών και τώρα πάλι αθωώθηκαν. Κι αν γίνονταν και τρίτο δικαστήριο εκτιμώ ότι πάλι θα αθωώνονταν: με μάρτυρα κατηγορίας τον Βούλγαρη της ΔΕΑΒ, μόνο από τη Δίκη της Δευτέρας μπορεί να καταδικάζονταν!

Αντίθετα από την τηλεόραση, όπου όλα γίνονται με στόχο τις εντυπώσεις, η ποινική δικαιοσύνη για να σε καταδικάσει χρειάζεται αποδείξεις, απτά στοιχεία και μαρτυρίες αδιάσειστες. Σε δυο δικαστήρια αποδείχτηκε πως τέτοια δεν υπήρχαν.

Στην τούρλα της επικαιρότητας όταν ασκήθηκε η δίωξη, όπως συχνά συμβαίνει στην Ελλάδα, κανείς δημοσιογράφος από αυτούς που γράφουν στήλες γνώμης δεν είχε προσέξει ποια ήταν η κατηγορία: ο εισαγγελέας επί των Αθλητικών Αριστείδης Κορέας είχε ασκήσει δίωξη στους δύο παράγοντες για χειραγώγηση αγώνα και δωροδοκία (!) χωρίς να έχει βρει χρήματα στους λογαριασμούς των διαιτητών, χωρίς κανένας να έχει ισχυριστεί ότι άκουσε ή είδε το παραμικρό, χωρίς στην έρευνα να υπάρχει ένας έστω μάρτυρας που να το έχει ισχυριστεί.

Γιατί το έκανε; Δεν το ξέρω. Αυτό που ξέρω, γιατί κι εγώ έχω δώσει κατάθεση στον Κορέα, είναι ότι ο επιμελής κατά τα άλλα συγκεκριμένος εισαγγελέας έχει τη συνήθεια να διαμορφώνει μια εντύπωση και να ψάχνει μετά στοιχεία για να την στηρίξει.

Εμένα πχ με είχε καλέσει να του δώσω κάποιες εξηγήσεις γιατί κάποιος του είχε στείλει μια ανώνυμη επιστολή, όπου του έγραφε πως με απείλησαν και χρειάζομαι προστασία! Κάποιος άλλος θα έψαχνε τον συντάκτη της επιστολής, ο Κορέας με ρώτησε αν αυτά που γράφει η επιστολή ισχύουν – στο τέλος πήρε πιο σοβαρά τον ανώνυμο συντάκτη από όσο την κατάθεσή μου την οποία εξίσου ανεξήγητα συμπεριέλαβε στο βούλευμα, ελπίζω όχι για δημιουργία εντυπώσεων: τώρα που ο νέος εισαγγελέας που ερευνά την περί εγκληματικής οργάνωσης δικογραφία θα με ξαναφωνάξει θα χαρώ να του εξηγήσω ό,τι θέλει κι ελπίζω και να μου εξηγήσει πόσο λογικό είναι να μην στέκεσαι σε όσα κάποιος καταθέτει.

Όλα για εντυπώσεις

Το χειρότερο με τις έρευνες αυτές δεν είναι ότι καταλήγουν σε αθωωτικές αποφάσεις που δεν δικαιώνουν την σπουδή των εισαγγελέων να ασκήσουν διώξεις, αλλά ότι χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία εντυπώσεων, πριν καν τελεσιδικήσουν. Ακούω π.χ συνέχεια ότι σε όποιον ασκείται δίωξη αυτός πρέπει να αντιμετωπίζει την δίωξή του με βάση μια κάποια ηθική (τους κανόνες της οποίας δεν κατάλαβα ποτέ ποιος ορίζει…) και αφού κατηγορείται από εισαγγελέα πρέπει λέει να παραιτείται μέχρι να καθαρίσει στα δικαστήρια το όνομα του. Σκεφτείτε το αυτό με βάση αυτή την ιστορία του Μαρινάκη και του Θεοδωρίδη. Φαίνονταν αστήριχτη από την αρχή και τέτοια εν τέλει αποδείχτηκε.

Σκεφτείτε με βάση της περί ηθικής φανφάρες μια πιθανή εξέλιξη. Ο Μαρινάκης θα μπορούσε να πει «αφού κατηγορούμαι φεύγω» και μαζί του να έφευγε και ο Σάββας: διάφοροι θα του έλεγαν μπράβο κτλ, αλλά ο Ολυμπιακός θα έμπαινε σε μια περιπέτεια με προσωρινές διοικήσεις, προέδρους που να παίζουν το ρόλο του αντ΄ αυτού του Μαρινάκη, ή θα μπορούσε ακόμα και να αλλάξει και ιδιοκτησία ή να ζήσει μήνες διοικητικής αβεβαιότητας.

Μια ωραία μέρα, θα έβγαινε η απόφαση που βγήκε και θα ήταν ο Μαρινάκης και ο Θεοδωρίδης αθώοι και ο Ολυμπιακός ίσως κατεστραμμένος, εξαιτίας μιας αστήρικτης, όπως αποδείχτηκε, δίωξης. Κάθε φορά που ακούω όλα αυτά περί ηθικής κτλ σκέφτομαι ότι κάποιος μπλέκει την ηθική με την κουτοπονηριά και επικαλείται την ηθική για να στηρίξει την κουτοπονηριά του. Ολη αυτή η φασαρία που γίνεται στο όνομα της ηθικής έχει πάντα ένα και βασικό σκοπό: να υποχρεώνεται κάποιος να φύγει.

Αν είναι αθώος, αν τελικά αποδειχτεί ότι κακώς παραπέμφθηκε, αν στο τέλος καθαρίσει το όνομά του και αποδειχτεί ότι απλώς ταλαιπωρήθηκε άδικα, κανείς από τους συνήθεις ηθικολόγους δεν θα πει το παραμικρό. Το χειρότερο, όμως δεν είναι η μούγκα των ηθικολόγων, είναι ότι ο ίδιος θα έχει στερηθεί τη θέση του για λόγους τελικά ανυπόστατους.

Άλλος έχει την ηθική υποχρέωση

Η αθώωση του Μαρινάκη και του Θεοδωρίδη δεν δικαιώνει φυσικά το Γιάχο που σε εκείνο τον τελικό έκανε μια κακή διαιτησία και τιμωρήθηκε. Αλλά μια κακή διαιτησία δεν είναι πάντα αποτέλεσμα συνδιαλλαγής, όπως και μια άσκηση δίωξης δεν σημαίνει ενοχή, ώστε να ζητάμε από ανθρώπους να παραιτούνται, να φύγουν κτλ. Αλλωστε ο χρόνος δεν επιστρέφεται, ούτε γυρίζει πίσω.

Τι θέλω να πω; Οτι οι εισαγγελείς μπορούν να ψάχνουν όποιον θέλουν και να ασκούν διώξεις σε όποιον θέλουν, αλλά κανείς δεν έχει την ηθική υποχρέωση να παραιτείται –ειδικά μάλιστα αν κρίνει ότι τα όσα του προσάπτουν είναι άδικα. Ηθική υποχρέωση να είναι προσεχτικός έχει ο εισαγγελέας που ασκεί διώξεις. Και που στην πρόσφατη δίκη του Μαρινάκη και του Θεοδωρίδη αποδείχτηκε ότι έκανε λάθος…

Πηγή: sport24.gr

Σάββας Θεοδωρίδης Μαρινάκης Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS Ολυμπιακός