Άλλα ήθελα να γράψω σήμερα για τον Ολυμπιακό, όμως διαβάζοντας κάποια, ενδεικτικά φαντάζομαι, σχόλια αναγνωστών στο χθεσινό μου κομμάτι, άλλαξα γνώμη.
Διότι πρέπει να συμφωνήσω με την άποψη των διαφόρων αποχρώσεων φωνών. Με παράρτημα έπαιζε ο Ολυμπιακός. Οπότε τι νόημα είχε το σχόλιό μου στο ημίχρονο του αγώνα για τη διαιτησία. Κανένα απολύτως.
Και στο πρώτο παιχνίδι, άλλωστε, θυμόμαστε τι είχε γίνει. Στο Παγκρήτιο δεν είχε πάλι νικήσει ο Ολυμπιακός; Τι σημασία είχε που το νικητήριο γκολ είχε έρθει στο 91’; Τι σημασία είχε που στο 2-2 δύο φορές ο Ρομπέρτο είχε σώσει την εστία του σε τετ α τετ με τον σέντερ φορ του Εργοτέλη, τον Παμλίδη; Σημασία είχε ότι ο Εργοτέλης είναι παράρτημα και ότι τον κέρδισε ο Ολυμπιακός και τότε.
Έτσι και τώρα. Τι σημασία έχει που ως το 71’ το αποτέλεσμα ήταν 0-0 και μας είχαν ζώσει τα φίδια;
Τι σημασία έχει που ο γκολκίπερ Σαράνοφ σε 80 λεπτά αγώνα είχε 10 αποκρούσεις, 8 κλεψίματα και 6 επεμβάσεις, σύμφωνα με την επίσημη στατιστική υπηρεσία της Λίγκας; Θέατρο ήταν όλο αυτό. Παράσταση.
Τι σημασία έχουν τα μαρκαρίσματα-χτυπήματα από πίσω των Σολάρι σε Μανιάτη, Κασναφέρη σε Ντοσεβί, Πίτσο σε Τσόρι και Ρέντζα σε Κασάμι; Θέατρο κι αυτό. Ξεκάθαρα πράγματα.
Τι σημασία έχουν οι τσαμπουκάδες που έκαναν οι παίκτες του Εργοτέλη, για ένα φερ πλέϊ που υποστήριξαν ότι δεν έκανε ο Ντοσεβί;
Τι σημασία έχει που ο Ολυμπιακός, για τέτοιο επίπεδο παιχνιδιού, υποχρεώθηκε κι έκανε την πιο «γεμάτη» εμφάνισή του από τρέξιμο, πίεση ψηλά και φάσεις, ώστε να φτάσει στη νίκη, παρότι έχει μπροστά του πολύ μεγάλα παιχνίδια στην Ευρώπη και στην Ελλάδα και λογικά θα ήθελε να το πάρει το ματς από το α΄ ημίχρονο, για να κρατήσει δυνάμεις;
Σημασία έχει να μειώσουμε τη νίκη του Ολυμπιακού. Σημασία έχει που ο Εργοτέλης…έκατσε κι έχασε, όπως θέλουν κάποιοι να βλέπουν. Όλα τα άλλα παιχνίδια του ο Εργοτέλης τα παίζει στα ίσα. Με τον Ολυμπιακό κάθεται και χάνει. Τι σημασία έχει που πριν ένα μήνα στη Λεωφόρο το Παναθηναϊκός-Εργοτέλης ήταν 4-0 στο 23’.
Άσε που μπορεί να συνέβη και το άλλο: Ο Πίτσος, ο Ρέντζας, ο Φιντέλεφ κι οι άλλοι που έκαναν τα πέναλτι το ένα μετά το άλλο, μπορεί και να τα έκαναν επιτούτου! Αλλά δεν τα έδινε αυτός ο Παπαπέτρου! Ε, αυτό γιατί να το αποκλείουμε;
Αφήστε το άλλο: οι παίκτες που άφησε έξω ο Εργοτέλης. Αυτό που το βάζετε; Ο Γκέντζογλου δεν έπαιζε. Λεπτομέρεια ότι είχε αποβληθεί την περασμένη αγωνιστική. Κι οι Λυκογιάννης και Τζανακάκης δεν έπαιζαν. Λεπτομέρεια ότι ανήκουν στον Ολυμπιακό κι αν έπαιζαν, κάποιοι θα έλεγαν ότι έπαιξαν για τον Ολυμπιακό κι όχι για τον Εργοτέλη. Κι ο Γιουσούφ δεν έπαιζε. Λεπτομέρεια ότι ήταν τραυματίας όλη την εβδομάδα κι ο Εργοτέλης παίζει την Τετάρτη αγώνα ζωής η, θανάτου στο γήπεδό του με τον Πανιώνιο.
Συγνώμη, αλλά εγώ σηκώνω τα χέρια ψηλά σε μερικά πράγματα. Αδυνατώ ρε παιδί μου. Όταν δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι στο ποδόσφαιρο π.χ. γίνεται κάποιες φορές να είναι και Παναθηναϊκός-Εργοτέλης 4-0 στο 23', αλλά κι Εργοτέλης-Ολυμπιακός 0-4 στο 32', τότε έχουμε χάσει κάθε νόημα.
Πηγή: gazzetta.gr