Έχασε χρόνο ο ΠΑΟΚ με τον Άγγελο Αναστασιάδη. Έναν τελειωμένο προπονητή συνέχιζε να τον κρατάει σε πείσμα κάθε λογικής. Ο ίδιος ο Αναστασιάδης δεν ήθελε να μείνει άλλο κι αν δεν εγκατέλειπε και τυπικά, όπως είχε εγκαταλείψει ουσιαστικά, ήταν για να είναι... συνεπής με τις αρχές του. Ότι δεν φεύγει από μια ομάδα, πολύ περισσότερο από τον ΠΑΟΚ, για να μη χαρακτηριστεί προδότης. Φαιδρότητες. Γραφικότητες.
Τέλος πάντων, τελείωσε ο Αναστασιάδης και το ερώτημα είναι ποια η επόμενη ημέρα του ΠΑΟΚ. Δεν υπάρχει επόμενη ημέρα! Ό, τι κάτσει. Τον Αναστασιάδη αντικαθιστά «ο συνήθης ύποπτος» Γεωργιάδης του Χου και ό, τι ψάρια πιάσει η ομάδα μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος. Υποτίθεται ότι ο... σχεδιασμός της ιδιοκτησίας θα αφορά τον ΠΑΟΚ της προσεχούς σαιζόν.
Όπως με τον Χουμπ Στέφενς το ίδιο σενάριο. Στον πόντο. Η μη έγκαιρη απομάκρυνση τους οφείλεται στην επί της ουσίας ανύπαρκτη ιδιοκτησία και διοίκηση της ΠΑΕ που μέχρι σήμερα παίζει το ρόλο θεατή. Αυτή είναι η σωστή κουβέντα. Στα μείον του μεγαλομέτοχου όχι τόοο η επιλογή προπονητή, του Ολλανδού Στέφενς ή, του Έλληνα Αναστασιάδη, όσο η απουσία επαφής μαζύ τους.
Ο ΠΑΟΚ με Στέφενς ήταν ομάδα χωρίς ταυτότητα. Με Αναστασιάδη ο ΠΑΟΚ έγινε η ομάδα του... προπονητή του. Την καπέλωσε με την γραφική του φιγούρα. Αγωνιστικά ο ΠΑΟΚ έμεινε πολύ πίσω, ενώ επικοινωνιακά με Αναστασιάδη ο ΠΑΟΚ έδινε εντύπωση προπολεμικής ομάδας.
Η ΠΑΟΚΑΡΑ ΚΑΙ ΤΟ Ολυμπιακάκι, γράφει ο apodytiriakias.gr