O Σέρχιο Μαρκαριάν μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα προσπάθησε αυτό το …σκορποχώρι, που πήρε στα χέρια του από τον προκάτοχό του να το κάνει και πάλι ομάδα. Το αποτέλεσμα δεν τον δικαίωσε στην Ουγγαρία, αφού το 0-0 ψαλιδίζει τις πιθανότητες της Εθνικής και για το μπαράζ, αλλά σίγουρα η ομάδα έδειξε κάποια στοιχεία, που δεν είχε στα πρώτα... «καταστροφικά» παιχνίδια.

Κατ' αρχάς ήταν ομάδα και είχε και πάθος και ψυχή. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις τους παίκτες, ότι δεν προσπάθησαν για το καλύτερο. Επίσης για σημαντικά χρονικά διαστήματα η Εθνική είχε και μία ανάπτυξη σχετικά ορθολογική, αλλά δυστυχώς, ούτε πολλές ευκαιρίες έκανε, αλλά και τις λίγες δεν τις εκμεταλλεύτηκε.

Προσπάθησε αρκετές φορές να βγει από τα άκρα με τις διαγώνιες μπαλιές προς τους Φετφατζίδη, Χριστοδουλόπουλο, ή με τα ανεβάσματα των μπακ Τοροσίδη, Σταφυλίδη. Σε σχέση με αυτό, που βλέπαμε στα πρώτα παιχνίδια των προκριματικών φάνηκε ότι η ομάδα ήταν βελτιωμένη. Μόνο, που αυτό δεν έφθασε, για να πάρει η ομάδα την νίκη και τώρα τρέχει. Για το ότι τρέχει, όμως, μόνο ο Μαρκαριάν δεν φταίει.

Φταίνε αυτοί οι τύποι, που αποφάσισαν το καλοκαίρι να ωθήσουν στην έξοδο τον Σάντος και να προσλάβουν τον Ρανιέρι ξοδεύοντας μία περιουσία και παράλληλα να ξηλώσουν όλο το τιμ της Εθνικής, που είχε μεγάλη ευθύνη στην πετυχημένη συνταγή. Ο περίφημος Σαρρής μπορεί να έφυγε, αλλά άφησε συντρίμμια πίσω του. Συντρίμμια, που δεν γίνεται από την μία στιγμή στην άλλη να τα μαζέψεις και να φτιάξεις μία ομάδα, όπως την είχαμε συνηθίσει να κερδίζει τέτοιου είδους παιχνίδια σαν το χθεσινό έστω και με 1-0, αλλά γκρινιάζαμε, διότι δεν παίζαμε μπαλάρα (τρομάρα μας). Ο Καραγκούνης ήρθε κατόπιν εορτής και αφού ο Σαρρής με τις επιλογές του καλοκαιριού κατάφερε να γκρεμίσει ότι με κόπο έχτισε αυτή η Εθνική τα τελευταία 14 χρόνια.

Ο Καραγκούνης κρίνεται για την επιλογή του Μαρκαριάν και αν μη τι άλλο στην Ουγγαρία είδαμε μία ομάδα στο γήπεδο, που θα μπορούσε να κερδίσει το παιχνίδι στα 80 λεπτά, η και να το χάσει στο τελευταίο 10λεπτο, που η ομάδα βγήκε μαζικά στην επίθεση για να βάλει το γκολ και έμεινε εκτεθειμένη πίσω. Ναι εκεί ο Σέρχιο ίσως να μην πήρε αυτά που περίμενε από τις αλλαγές.

Ε και λέω εγώ; Είμαστε σίγουροι ότι αν δεν έβγαινε ο Φετφατζίδης η Εθνική θα έβαζε γκολ; Όχι. Δεν πήγαινε και τόσο καλά ο Κονέ, όσο έπαιζε και με τον Κατσουράνη ο Μαρκαριάν σκέφτηκε ότι ίσως πάρουμε το ματς από κανένα στημένο η από καμία προώθηση του έμπειρου μέσου όπως στο 88 που δεν σούταρε όπως έπρεπε, αλλά αν έβαζε το γκολ τώρα αυτοί που λένε διάφορα θα μίλαγαν για χρυσή αλλαγή. Δεν του βγήκαν οι αλλαγές τελείωσε, συμβαίνει αυτό.

Η σημερινή θέση της Εθνικής αποδεικνύει σε όλους όσους έκραζαν την Εθνική όλα τα προηγούμενα χρόνια επειδή-λέει-δεν έπαιζε μπάλα, αλλά κέρδιζε, ότι δεν ήταν εύκολο αυτό, που έκανε, αλλά πολύ δύσκολο. Τόσο δύσκολο, που δεν χρειάστηκε παρά ένα δίμηνο Σαρρή και των... λοιπών δυνάμεων, για να επιστρέψουν την Εθνική πολλά χρόνια πίσω το βράδυ της ήττας από τα Νησιά Φερόε.

Αν τελικά αυτή η Εθνική δεν τα καταφέρει να πάει στα μπαράζ δεν θα έχει καμία ευθύνη ο Μαρκαριάν. Μα καμία. Ο Σέρχιο ήρθε να πετύχει κάτι, που είναι έτσι και αλλιώς παρά πολύ δύσκολο. Όταν χάνεις από τα Νησιά Φερόε εντός, την Βόρεια Ιρλανδία εντός, την Ρουμανία εντός και έχεις έναν πόντο με την Φινλανδία εκτός δεν μπορείς να περιμένεις πολλά για τα η συνέχεια.

Δεν μπορούν να αλλάξουν πολλά πράγματα μέσα σε ένα, δύο μήνες. Θέλει δουλειά και υπομονή. Αυτό, που μπορώ να πω με σιγουριά είναι, ότι αν το παιχνίδι σ την Ουγγαρία ήταν το πρώτο για την Εθνική στα προκριματικά θα ήμουν σχεδόν βέβαιος, ότι με τον Μαρκαριάν στον πάγκο στο τέλος θα κατάφερνε σίγουρα να πάει στα μπαράζ και πολύ πιθανό θα έβγαινε και στις δύο πρώτες θέσεις, που οδηγούν απευθείας στα τελικά του Euro.

Σε κάθε περίπτωση παρά το αρνητικό 0-0 εγώ βλέπω και στο κλίμα της ομάδας και στο γήπεδο μία βελτίωση. Φοβάμαι ότι είναι αργά, για να προλάβουμε, αλλά είμαι σίγουρος, ότι αυτή η Εθνική θα βρει και πάλι την ταυτότητά της με τον Μαρκαριάν στον πάγκο και τον Καραγκούνη να είναι ο ηγέτης της νέας Εθνικής εκτός γηπέδου. Σίγουρα έχει αδυναμίες αυτή η φουρνιά, όπως στην επίθεση, αλλά ο καλός προπονητής είναι αυτός, που στην πορεία του χρόνου μπορεί αυτές τις αδυναμίες να τις μακιγιάρει και να μην φανούν. Κι επειδή τον Σέρχιο τον ξέρω μπορεί να το κάνει. Αρκεί να του δείξουν εμπιστοσύνη και να μην δεχθεί πόλεμο, τον οποίο κάποιοι (εκτός Εθνικής) ξεκίνησαν από χθες, απ' ότι άκουσα…

Πηγή: gazzetta.gr