To ότι ήταν το καλύτερο παιχνίδι της λέει περισσότερα για το πόσο κακή ήταν στα προηγούμενα παιχνίδια παρά για το πόσο καλή ήταν με την Ουγγαρία.

Η Εθνική Ελλάδας είχε ζωντάνια, είχε κατοχή της μπάλας, έπαιξε την εθνική Ουγγαρίας στο μισό του γηπέδου της στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπόρεσε να πείσει ότι είναι ομάδα πρώτης επιλογής. Επειθε στην άμυνα που οι Ούγγροι την πρώτη τους ευκαιρία την έκαναν στο τελευταίο πεντάλεπτό, κάτι έκανε στα χαφ που ο Φετφατζίδης από τα δεξιά σε συνδυασμό με τον Τοροσίδη τρομοκρατούσαν την άμυνα των Ούγγρων, αλλά στον άξονα, στα αριστερά με τον Χριστουδουλόπουλο, ήταν του συρμού. Το αποτέλεσμα ήταν ο Κλάους Αθανασιάδης να παρασυρθεί στη μετριότητα, αφού δεν έβρισκε παίκτη από τον άξονα να συνδυαστεί.

 

Παρά όμως τη μετριότητά της και χάρη στη διάθεση των παικτών της να πρεσάρουν, η Εθνική έδειχνε να πλησιάζει στην επίτευξη του γκολ. Σε αυτό όμως το σημείο ο Σέρχιο Μαρκαριάν ή όποιος τέλος πάντων κάνει τις αλλαγές στον πάγκο της Εθνικής, έκανε μια καταστροφική κίνηση. Εβγαλε από το ματς τον Φετφατζίδη.

 

Υπάρχει το κλισέ ότι σε κανέναν παίκτη δεν αρέσει να τον κάνουν αλλαγή, αλλά οι περισσότεροι τουλάχιστον μπορούν να το υποθέσουν. Οχι ο έρμος ο Φετφατζίδης, που τη στιγμή της αλλαγής κοντοστάθηκε στο κέντρο ελπίζοντας ότι έχει γίνει λάθος. Αλίμονο, τα νούμερα ήταν σωστά και στη θέση του μπήκε ο Γιαννιώτας, που σε καμιά περίπτωση δεν μπόρεσε να ψαρώσει τους αμυντικούς της Ουγγαρίας εκτός του ότι χάθηκε η συνεργασία που υπήρχε με τον Τοροσίδη. Το ίδιο ισχύει και με τον Κονέ, που δεν έβγαζε μάτια, αλλά ο Κατσουράνης που μπήκε στη θέση του δεν κατάφερε να περάσει σέντρα πάνω από κεφάλι πρώτου αμυντικού.

 

Το ερώτημα είναι πώς θα προχωρήσει η Εθνική. Θα συνεχίσει με τον Μαρκαριάν και στα προκριματικά του Μουντιάλ του 2018, όταν θα έχει φτάσει τα 74 ή στην ΕΠΟ θα σταματήσουν να κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους δεχόμενοι την πραγματικότητα; Οτι ο Μαρκαριάν ήταν μια επιλογή της στιγμής που έπρεπε να αποδώσει στη στιγμή, αλλά από τη στιγμή που δεν το κατάφερε, καλύτερα είναι να στραφούν στο μέλλον.

Πηγή: Sportday