Εναντίον του Άγγελου είναι όλοι τους

Λίγο πριν, επί των ημερών Αγγελου τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Κάτι σαν ποδοσφαιρικό Γκουαντάναμο.

Αλλοι άνθρωποι, λοιπόν. Ετοιμοι να μασήσουν σίδερα, να καλύψουν το χαμένο έδαφος και να φτάσουν στην πρώτη θέση των πλέι οφ, όταν με το καλό ξεκινήσουν οι πιο κρίσιμοι αγώνες της χρονιάς.

Κάπως έτσι το αντιλαμβάνομαι όταν ακούω Σκόνδρα, Παπαδόπουλο κι όποιον άλλον πάρει τον λόγο για να απαντήσει περί του παρόντος (και του μέλλοντος), για μια ομάδα που όχι ότι ανένηψε μετά το αγωνιστικό της κώμα, αλλά μια βελτίωση την καταλαβαίνεις με γυμνό μάτι.

Η ουσΙα είναι αλλού: πώς είναι δυνατόν να κελαηδούν όλα αυτά τα «μπερδεμένα» παλικάρια, όπως θα έλεγε ο κόουτς Αγγελος, λες και δεν ήταν μέρος του προβλήματος;

Θα πω ότι χρειάζεται ώριμη σκέψη, χρειάζεται προσοχή και να μη θίγουμε υπολήψεις.

Εγώ τους άκουσα να λένε ότι φταίνε οι ίδιοι κι όχι ο προπονητής (ο κόουτς Αγγελος, δηλαδή), όταν έμπαζε η βάρκα νερά. Τώρα οι ευθύνες μετατοπίζονται ή μου φαίνεται;

Σκέφτομαι, επειδή έτσι λένε δημοσίως, περί της εντυπωσιακής αλλαγής στην ομάδα. Φανταστείτε τι λένε μεταξύ τους ή στο off the record.

Κι αν το καλοσκεφτείς, δεν κερδίζει κανείς από αυτή την αντιπαράθεση.

Αν βρισκόμουν στη θέση του κόουτς Γου Χου, θα ανησυχούσα. Αν έδινα βάρος στα λόγια τους και ήμουν από αυτούς που δεν αφήνουν να πέσει το παραμικρό στο κενό, χωρίς να το εξετάσω.

Προφανώς δεν θα του πω εγώ πως θα αντιδράσει.

Οπως και να έχει πάντως, δεν είναι το θέμα μας ποιος είναι ο καλύτερος στα αποδυτήρια κι αν το κλίμα έχει αλλάξει με μια νίκη. Προφανώς θα μετρήσει ο απολογισμός, όταν θα τραβήξουμε γραμμή στο τέλος των πλέι οφ και θα διαπιστώσουμε πού έχει καταλήξει ο ΠΑΟΚ.

Αν δεν υπάρχει το αποτέλεσμα που ικανοποιεί, ούτε το κλίμα που άλλαξε ούτε τα πρόσωπα θα μετρήσουν.

Πηγή: Sportday