Ο Γιώργος Πρίντεζης ήταν καλεσμένος του Βασίλη Σκουντή στην εκπομπή «Pick `N' Roll» του OTE TV και μίλησε για την πρόκριση του Ολυμπιακού στο Final Four της Μαδρίτης.
Ο άνθρωπος που με το δικό του τρίποντο σε «νεκρό» χρόνο στο τέταρτο παιχνίδι με τη Μπαρτσελόνα έστειλε τον Ολυμπιακό στο Final Four της Euroleague
«Για εσάς το τρίποντο είναι κάτι ωραίο και το καταλαβαίνω. Εμείς ως αθλητές πρέπει να συνεχίσουμε. Η καθημερινότητα αλλάζει. Ο διακόπτης γυρίζει και κοιτάμε το επόμενο παιχνίδι» είπε για την καθοριστική φάση του τελευταίου σουτ κόντρα στη Μπαρτσελόνα. Και προσέθεσε αναφορικά με τα όσα αισθάνεται ένας παίκτης έπειτα από τέτοια σουτ: «Εκείνη τη στιγμή έχω την αίσθηση ότι χρειάζομαι ένα Losec για να ηρεμήσει το στομάχι από την πίεση. Τίποτε περισσότερο. Νοιώθεις χαρά για τη νίκη της ομάδας και την πρόκριση στο Final Four, αλλά μέχρι εκεί».
Αναφερόμενος στην εντολή που είχε δώσει ο Γιάννης Σφαιρόπουλος για την τελευταία επίθεση κόντρα στους «μπλαουγκάρα» είπε πως «ήταν να βρούμε το καλύτερο δυνατό σουτ» και παραδέχθηκε πως «αισθανόμουν πως θα μου ερχόταν η μπάλα. Ήμουν μόνος μου, έκανα δύο βήματα πίσω, σούταρα και το έβαλα. Ο Θεός έβαλε το χεράκι του και μπήκε! Αυτό που θυμάμαι ήταν ότι έφυγε καλά η μπάλα. Δεν ήθελε και πολύ. Μέσα σε ένα δευτερόλεπτο θα ήξερα αν θα έμπαινε ή όχι. Είχα δει τον χρόνο, τη γραμμή του τριπόντου δεν την είδα. Ήθελα να κάνω ένα σουτ που θα ήταν το καλύτερο δυνατό, υπό τις καλύτερες προϋποθέσεις».
Κάνοντας μια σύγκριση του σουτ στην Κωνσταντινούπολη αλλά κι αυτού κόντρα στη Μπαρτσελόνα είπε πως «το κάθε σουτ έχει τη βαρύτητά του. Και τα δύο ήταν στο τέλος του αγώνα. Προχθές είχαν προηγηθεί και πέντε… κοτρόνες! Ήταν λίγο περίεργα με τη Μπαρτσελόνα. Και τα δύο ήταν σημαντικά σουτ και ευτυχώς μπήκαν.
Κάνοντας χιούμορ είπε πως «ο Δήμαρχος Σύρου πρέπει να είναι… Παναθηναϊκός!» όταν ο Βασίλης Σκουντής τον ρώτησε αν φωταγωγήθηκε η Ερμούπολη μετά το τρίποντο της περασμένης Πέμπτης! Ξεκαθάρισε ωστόσο, πως «την ατμόσφαιρα πάντα τη δυναμιτίζει η μειονότητα. Πολλοί καλοί φίλοι μου είναι Παναθηναϊκού, με διαρκείας. Έχω μιλήσει με πολλούς Παναθηναϊκούς που ξέρουν μπάσκετ. Δυστυχώς επικεντρωνόμαστε σε μία μειονότητα 100 ατόμων. Με τους παίκτες του Παναθηναϊκού είμαστε μια χαρά και μιλάμε μεταξύ των αγώνων».
Το μπάσκετ δεν ήταν το πρώτο άθλημα με το οποίο ασχολήθηκε ο Πρίντεζης, καθώς «είχα παίξει τένις και τερματοφύλακας στην Ηλιούπολη. Όταν έπιασα μπάλα του μπάσκετ για πρώτη φορά, όμως, στον Αστέρα Αγίου Δημητρίου, κατάλαβα ότι… εδώ είμαστε». Και συνέχισε: «Η πρώτη μπασκετική μου εικόνα ήταν οκτώ χρονών στην πρώτη προπόνηση στον Αστέρα Αγίου Δημητρίου. Η δεύτερη το 1997 με το Πρωτάθλημα Ευρώπης στη Ρώμη και η τρίτη το 2000 στην πρώτη μου προπόνηση 15,5 ετών εδώ με προπονητή τον Ηλία Ζούρο».
«Υποστήριζα τον Ολυμπιακό από μικρός. Γούσταρα που ήμουν εδώ, όμως ποτέ δεν ήμουν ο κάφρος που θα χαιρόμουν με ήττα του Παναθηναϊκού ή θα έβριζα αντίπαλο» παραδέχθηκε, προσθέτοντας πως «δεν μετανιώνω για ότι έκανα. Δεν θα γύριζα πίσω τον χρόνο. Οι εύκολες στιγμές είναι όμορφες, όμως οι δύσκολες είναι περισσότερες».
Ο Πρίντεζης ρωτήθηκε και για το χόμπι του, το μπουζοιύκι, λέγοντας πως «είχα έναν φίλο που έπαιζε μπουζούκι και μου άρεσε η ιδέα. Το στιλ με τα τατουάζ δεν ταιριάζει ακριβώς, αλλά εντάξει!», ενώ σε ερώτηση σχετική με το αγαπημένο του τραγούδι παραδέχθηκε πως «μου άρεσε πολύ το `'Δεν κάνω τον σπουδαίο, είμαι παιδί γενναίο''. Όμως δεν ξέρω αν είναι το αντιπροσωπευτικό μου κομμάτι».
Τόνισε πως «η ψυχολογία είναι πάνω από το 50% για έναν αθλητή. Βλέπεις παίκτες χωρίς προσόντα που φτάνουν σε πολύ μεγάλο επίπεδο, ενώ άλλοι με τεράστια προσόντα δεν μπορούν να φτάσουν ψηλά», ενώ σχολιάζοντας την απόδοση των υπόλοιπων φόργουορντ του Ολυμπιακού είπε:
«Ο Μπρεντ κάνει την πιο καλή σεζόν της καριέρας του. Είναι ένας παίκτης που μπορεί να σου κάνει 3-4 πράγματα πολύ καλά σε κάθε ματς. Ο Αγραβάνης έχει ενεργό ρόλο στο ροτεϊσον, παλεύει και το μέλλον είναι δικό του. Όσο για τον Παπαπέτρου, στην ηλικία του ήμουν πολύ χειρότερος. Ειλικρινά! Τα σώματα εξελίσσονται και ο Ιωάννης είναι ο πιο ταλαντούχος της ομάδας σε αυτή την ηλικία. Μπορεί να σουτάρει, να καρφώσει. Εγώ στην ηλικία του το μόνο που έκανα ήταν αριστερή ντρίμπλα και πήδαγα σαν… κατσίκι!».
Για το αν θα παντρευτεί την επί σειρά ετών αγαπημένη του, Βιβή Τσιάμη, χαμογελώντας είπε πως «κάποια στιγμή, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα γίνει κι αυτό! Είναι δύσκολη η ζωή των συζύγων των αθλητών, διότι πρέπει να αντέχουν τα νεύρα, την κούραση, τα ταξίδια. Ειδικά όταν υπάρχουν και… κουτσούβελα, τα πράγματα είναι πιο δύσκολα!»
Ο Συριανός μπασκετμπολίστας αναφέρθηκε στο Final Four της Μαδρίτης, ξεκαθαρίζοντας πως «δεν έχει σχέση με τα προηγούμενα. Η ΤΣΣΚΑ είναι υποψιασμένη, έχει την πιο σταθερή ομάδα και σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να πούμε ότι τους έχουμε. Η ΤΣΣΚΑ είναι το φαβορί, έχει τέσσερις φορές μεγαλύτερο μπάτζετ, όμως αυτά δεν παίζουν ρόλο. Ο Κιριλένκο μπορεί να δώσει πολλά σε άμυνα κι επίθεση. Έχει αρχίσει και βρίσκει ρυθμό…».
Για το κλίμα στα αποδυτήρια του ΣΕΦ υπογράμμισε πως «είμαστε μια πολύ καλή παρέα κι αυτό είναι πολύ βασικό συστατικό. Αυτό βγαίνει κατά ένα ποσοστό στο γήπεδο, εύχομαι να βγει και στο τέλος. Ως ομάδα η ταυτότητά μας είναι πως είμαστε εφτάψυχοι. Πιστεύω πως ακόμα και με την πιο καλή ομάδα του κόσμου να παίξουμε, θα το παλέψουμε. Κι αυτό εντυπωσιάζει τους προπονητές των άλλων ομάδων».
Σχετικά με το αν ένα «μπάζερ μπίτερ» είναι αυτό που εξιτάρει κάθε μπασκετμπολίστα, είπε πως «δεν είναι ακριβώς έτσι. Είναι ένα σημαντικό σουτ, όμως μην ξεχνάς πως αν δεν μπει, από Αϊ Γιώργης γίνεσαι… αϊ σιχτίρ!».
Η πιο… περίεργη κουβέντα που άκουσε μετά το ματς με τη Μπαρτσελόνα ήταν από τη μητέρα του. «Κοτόπουλο ή μπριζόλα;» τον ρώτησε το επόμενο μεσημέρι για να του ετοιμάσει το γεύμα του. Με τον Γιώργο να επιλέγει… μπριζόλα! Άλλωστε είναι fun των… νοστιμιών και δύο φορές την εβδομάδα αξιοποιεί την «ελευθερία» που αφήνει ο διαιτολόγος της ομάδας, τρώγοντας σουβλάκια!
Τέλος, σχολίασε το… σπριντ του εκ των προέδρων του Ολυμπιακού, Γιώργου Αγγελόπουλου, έπειτα από το εύστοχο τρίποντο, είπε γελώντας: «Ήταν πολύ βελτιωμένος στο σπριντ μετά το τρίποντο σε σχέση με το 2012 στην Πόλη! Εκεί δεν είχε τόσο άμεση αντίδραση!».