«Δυστυχώς ταρακουνήσαμε τα νερά και δεν χαριστήκαμε σε κανέναν»

«Θα ξεκινήσω με μια αναδρομή στη θητεία μου και θα καταλήξουμε στο θέμα της αδειοδότησης. Φέτος συμπληρώνω 7 χρόνια στην ομάδα που αγαπώ από μικρό παιδί, ακόμα και στα δύσκολα χρόνια της ξενιτιάς όπου είχα μεγαλώσει. Την 1η χρονιά 2008-2009 η ομάδα κατάφερε να επιστρέψει εκεί που ανήκει, μετά από 10ετή παρουσία στη Β' Εθνική, το κατάφερε χάρη στους ποδοσφαιριστές και χάρη στην υποστήριξη όλων των φιλάθλων. Το γήπεδο ήταν γεμάτο κάθε αγωνιστική, η ομάδα πρόσφερε θέαμα και ευχαρίστηση.

Το 2009-2010 ήταν κάτι το απερίγραπτο. Υπήρχε γεμάτο γήπεδο, που θύμιζε τις δεκαετίας του '70-'80. Εκείνη τη χρονιά έγιναν πολλές μεταγραφές από τη διοίκηση για να ευχαριστήσει τον κόσμο που ήταν πάντα δίπλα της. Το τέλος όμως υπήρξε καταστροφικό. Την τελευταία αγωνιστική τότε με τον Παναθηναϊκό δεν θα την ξεχάσω ποτέ, με γεμάτο γήπεδο που χειροκροτούσε την ομάδα με τον ΠΑΟ. Αυτό έκανε τη διοίκηση 2010-2011 να κρατήσει όλους τους ποδοσφαιριστές που είχε στη Super League με τεράστιο μπάτζετ , αν και τα έσοδα ήταν ελλιπή. Ο λόγος ήταν ότι έπρεπε να επανέλθουμε και να μην ξαναγίνουν τα ίδια λάθη. Άφησε τεράστιο χρέος αυτή η χρονιά. Ήταν η αρχή των προβλημάτων που κατόπιν θα βρίσκαμε μπροστά μας.

Την χρονιά 2011-2012 η ομάδα ξεκίνησε ενώ η χώρα έμπαινε σε περίοδο κρίσης και δεν έφτανε μόνο αυτό, μέσα σε διάστημα 6 μηνών μας έκαναν 4 οικονομικούς ελέγχους, μία εκ των οποίων προγενέστερων χρόνων. Μπορούσαμε και κάναμε περαίωση παλιότερα με τους νόμους που υπήρχαν και πληρώθηκαν 250.000 ευρώ. Έγινε πάλι έλεγχος και βγήκε 1,5 εκ το πρόστιμο πέρυσι. Παρ' όλα αυτά η ομάδα έμεινε στην κατηγορία, αλλά χωρίς αδειοδότηση.

Έχοντας 2η συνεχή χρονιά στη Super League το 2012-2013 με νέο προπονητή, έμελλε να είναι μία από τις καλύτερες στην ιστορία της ομάδας μέχρι εκείνη τη στιγμή. Αυτό που έκανε τη χρονιά ακόμα πιο σπουδαία ήταν ότι υπήρχαν παιδιά που έπαιζαν πρώτη φορά συν τον κορμό που είχε μείνει και όλοι μιλούσαν στο τέλος γι' αυτήν την ομάδα. Καταλήξαμε στην 5η θέση, αλλά δυστυχώς για εξωτερικούς λόγους μας αφαίρεσαν το δικαίωμα συμμετοχής γιατί κάποιοι έστειλαν το φάκελό μας στην ΟΥΕΦΑ. Δεν είχαμε παρά να προσφύγουμε στο CAS, αλλά το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό. Γιγαντιαίες ομάδες στην Ευρώπη δεν τις αγγίζει κανείς, μικρές ομάδες όπως ο ΠΑΣ τους αφαιρέθηκε το δικαίωμα να παίξουν. Εκείνη τη χρονιά είναι αλήθεια ότι ήμασταν εκπρόθεσμοι στην εφορία. Και τότε ο κόσμος τα έβαλε με το πρόσωπό μου, λες και δεν ήθελα να παίξουμε στην Ευρώπη και όλη αυτήν προσπάθεια την κάναμε... για ποιο λόγο; Αυτό με έκανε πιο δυνατό, κρατήσαμε τους παίκτες, ο προπονητής μας άφησε και πήγες σε άλλη ομάδα και η 3η συνεχή χρονιά στη Super League ξεκίνησε δύσκολα, με 2 αλλαγές προπονητών και στην 3η φέραμε στην ομάδα τον κ. Πετράκη, που ίσως για πολλούς ήταν άγνωστος, αλλά εγώ γνώριζα ποιος είναι. Τον εμπιστεύτηκα κι εκεί που η ομάδα ήταν στο χείλος του υποβιβασμού τερματίσαμε χωρίς πρόβλημα. Και πάλι η αδειοδότηση ήταν αρνητική πέρυσι. Μας κυνηγάει το φαινόμενο και πάντα έχουμε πρόβλημα με τη βιωσιμότητα. Άλλοι έπαιρναν αλλά μετά διαλύονταν, ενώ εμείς είμαστε εδώ και συνεχίζαμε. Αυτό τους στενοχώρησε όλους και πιο πολύ τον ιδιοκτήτη, που είναι οπαδός και φίλαθλος μαζί, διότι τέτοια κατάσταση φέρνει πάντα δυσκολίες.

Σαν διοίκηση και τεχνικό τιμ γνωρίζαμε τις ικανότητες των ποδοσφαιριστών μας, παρότι μερίδα φιλάθλων που ήξεραν ότι θα πέσουν 4 ομάδες, μας έβαζαν πρώτους για πέσιμο. Είναι οι ίδιοι που φωνάζουν μέχρι σήμερα.

Πολύς κόσμος απομακρύνθηκε και δεν ήρθε στο γήπεδο. Η χρονιά 2014-2015 ήταν η 4η φορά μετά τη δεκαετία του '70 που έπρεπε να κερδίσει και τον κόσμο και να κάνει επιτυχίες. Το προπονητικό τιμ και οι παίκτες αξιοποίησαν το ταλέντο τους και την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Άρχισαν να δείχνουν στην ποδοσφαιρική Ελλάδα ότι μπορούσε να κερδίσει οποιονδήποτε.

Δέκα αγωνιστικές πριν το τέλος σωθήκαμε και βάζαμε στόχο για το κάτι παραπάνω. Κατάφερε να καταρρίψει τα περισσότερα ρεκόρ της ιστορίας η φετινή ομάδα. Η διοίκηση έδινε κίνητρο για νίκες με πριμ για συμμετοχή στα πλει οφ.

Ξέραμε ότι παράλληλα έπρεπε να καλυτερεύσουμε τα οικονομικά στοιχεία για να πάρουμε την αδειοδότηση. Σε μια εποχή που η χώρα έχει προβλήματα, καταφέραμε μέχρι 31 Μαρτίου να πληρώσουμε όλα τα λάθη της διετίας 2010-2012 και σήμερα θεωρούμε την ομάδα του ΠΑΣ χωρίς χρέη, δεν χρωστάει παρά μόνο στη ρύθμιση των 100 δόσεων. Και να θέλαμε δεν μπορούσαμε να ενταχθούμε νωρίτερα στη ρύθμιση.

Τα επόμενα χρόνια η ομάδα θα κάνει τον κόσμο περήφανο, αρκεί να βοηθάει και όχι να την πολεμά όπως εδώ και 3 χρόνια. Η ομάδα έχει όραμα και υποδομές που πολύ σύντομα θα συμπληρώνουν θετικά τις απώλειες παικτών.

Είναι η 1η φορά που έχουμε τόσους πολλούς παίκτες σε όλες τις Εθνικές, ακόμα και στη μακρινή Νέα Ζηλανδία. Η απόφαση της δευτεροβάθμιας μας ξένισε όταν μας απέρριψε. Αφαίρεσε χρόνια από το άτομό μου, γιατί πίστευα ότι δεν υπήρχε πρόβλημα και δεν το περίμενα. Όλα είχαν τακτοποιηθεί με μόνο πρόβλημα της μικρής καθυστέρησης στην εφορία. Την είχαμε ζητήσει από Μάρτιο τη ρύθμιση, αλλά δεν μας απάντησαν ποτέ.

Η πρωτοβάθμια συνεδρίασε 17/4 με την ΕΠΟ να δίνει προθεσμία ως τις 15 για το θέμα εφορίας, δυστυχώς το σύστημα άνοιξε 19. Γιατί δε έδωσε 25 ή 30 μέρες προθεσμία η ΕΠΟ; Αυτό αποφάσισε, αυτό έκανε. (σ.σ. η προθεσμία ήταν μόνο για τις ομάδες εκτός Ευρώπης)

Αν ο κόσμος πιστεύει ότι τα πριμ των νικών δίνονται μόνο και μόνο για να με βρίζουν, τότε έχετε απέναντί σας έναν τέτοιο άνθρωπο. Η διοίκηση 4-5 μήνες με στοιχεία που θα δείτε, τακτοποίησε υποχρεώσεις της τάξης του 1 εκατομ. Δυστυχώς ταρακουνήσαμε τα νερά και δεν χαριστήκαμε σε κανέναν.

Όσο καιρό θα βρίσκομαι, σ' αυτήν την ομάδα ο ΠΑΣ θα γίνει πιο δυνατός, στηριζόμενος στις δικές του δυνάμεις, αλλά θέλει τον κόσμο κοντά του. Η κοινή μας πορεία έχει δώσει μεγάλες χαρές. Και με την άνοδο των υποδομών και με ανάδειξη νέων παικτών, πρέπει να μας κάνει πιο δυνατούς. Όσο για την Ευρώπη, αν δεν το καταφέρουμε μετά τους αγώνες σε αίθουσες εκτός γηπέδων, θα πρέπει όλοι μαζί να μαζέψουμε τα κομμάτια μας και στα 50 χρόνια να επανέλθουμε στη φετινή και ακόμα καλύτερη πορεία. Εγώ, το τεχνικό τιμ και οι παίκτες το πιστεύουμε. Και ο κόσμος πρέπει με έργα να δείξει ότι το πιστεύει.

Θέλω να πιστεύω ότι επί εποχής μου ο ΠΑΣ ανέβηκε 1 σκαλοπάτι. Δεν βγαίνω στα κανάλια, δεν αναζητώ βραβεία, το κάνω γιατί μου αρέσει».