Aνεξάρτητα από το τι θα προσφέρει τελικά, ο ερχομός και μόνο του Εσιέν κάνει πολύ καλό στον Παναθηναϊκό: η ομάδα επιστρέφει σε μια φάση κανονικότητας. Με τον ερχομό του Εσιέν η παρένθεση της λιτότητας κλείνει: πλέον έχουμε ένα κανονικό Παναθηναϊκό, που του χρόνου θα διεκδικήσει το πρωτάθλημα, όπως έχει υποχρέωση. Θα το κάνει παίζοντας με φτασμένους πλέον Ελληνες παίκτες κι όχι με παιδάκια, με καλούς ξένους και με δύο σταρ: δίπλα στον Μπεργκ, που έχει ένα νέο συμβόλαιο θυμίζω, θα προστεθεί και ο Εσιέν, που είναι ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα που 'χουν έρθει στην Ελλάδα της κρίσης.
Πολλά
Θα διαβάσετε πολλά για τα όσα έχει κάνει ο Εσιέν πριν έρθει στην Ελλάδα. Ολα σχεδόν είναι εντυπωσιακά: η καριέρα κάθε παίκτη που έχει αγωνιστεί σε ομάδες όπως η Ρεάλ, η Μίλαν, η Λιόν, η Τσέλσι φυσικά προσφέρεται για να αφηγηθείς κατορθώματα. Μόνο που στη συγκεκριμένη ιστορία το αληθινό κατόρθωμα καλείται να το κάνει ο Παναθηναϊκός, δηλαδή να ξαναστήσει τον μεγάλο αυτό ποδοσφαιριστή στα πόδια του και να τον δει να κάνει τη διαφορά, όπως έκανε μερικά χρόνια πριν.
Ωραίο
Το τι έχει πετύχει ο Εσιέν στην καριέρα του είναι ωραίο να το διηγείσαι: γεμίζει το στόμα σου. Περιορίζομαι να επισημάνω πως το 2008, όταν η Τσέλσι έπαιξε κι έχασε έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Εσιέν ήταν στη θέση του ένας από τους καλύτερους παίκτες του κόσμου. Δεν του λείπει τίποτα - η όποια ερώτηση τον συνοδεύει αφορά τα κίνητρά του (το είπε χθες πολύ ωραία ο Μάρκους Μπεργκ, τονίζοντας ότι περιμένει να τον δει με όρεξη να βοηθήσει...) και κυρίως τις αντοχές του. Φέτος, στην απογοητευτική Μίλαν, ο Εσιέν αγωνίστηκε μόλις 13 φορές, όχι γιατί υπήρχε κάποιος καλύτερος στη θέση του, αλλά γιατί δεν τον σήκωναν τα πόδια του. Από το τέλος Μαρτίου και μετά ήταν ξένο σώμα. Ομως όλα αυτά μπορεί απλά να σημαίνουν πως έχει ανάγκη από μία νέα αρχή.
Σημασία
Το τι έχει κάνει ένας παίκτης που έχει καβαλήσει τα 32 πριν να έρθει στην Ελλάδα μικρή σημασία έχει. Ο Ριβάλντο ήρθε από την ανυπαρξία -δεν είχε ομάδα πριν υπογράψει στον Ολυμπιακό- κι έκανε εδώ σπουδαία πράγματα. Ο Γκοβού ήρθε από μια γεμάτη χρονιά με τη Λιόν και τον θυμόμαστε μόνο γιατί μεθοκοπούσε. Ο ίδιος ο Μπεργκ, πριν υπογράψει για τον Παναθηναϊκό, είχε τρία άσχημα χρόνια με ταλαιπωρίες από τραυματισμούς: όταν βρήκε το κατάλληλο περιβάλλον έλαμψε. Κι ο Πέτριτς το ίδιο. Ο Εσιέν μπορεί να κάνει τη διαφορά στον ΠΑΟ - υπό την προϋπόθεση ότι ο Παναθηναϊκός θα τον βοηθήσει να σώσει την καριέρα του.
Καλυμμένος
Εχει αυτή τη δυνατότητα ο ΠΑΟ; Νομίζω ναι. Στις θέσεις των αμυντικών μέσων ο Παναθηναϊκός είναι απόλυτα καλυμμένος: υπάρχει ο Λαγός που ωρίμασε, ο Δώνης που φέτος βοήθησε και ο Κουτρουμπής που στα πλέι oφ έκανε σπουδαία ματς τακτικά. Ο Μέντες, στη θέση του οποίου λογικά θα μπει ο Εσιέν, φέτος έπαιξε σχετικά λίγο (μόλις σε 18 ματς από τα 50 και βάλε που έδωσε ο ΠΑΟ) και σε κάποια από αυτά χρησιμοποιήθηκε ως στόπερ. Ο ΠΑΟ δεν καίγεται στη θέση του αμυντικού χαφ και μπορεί να δώσει στον Εσιέν τον απαραίτητο χρόνο: δεν χρειάζονται ευθύς εξ αρχής μεγάλες απαιτήσεις, γιατί γίνεται ντόρος με τον ερχομό του.
Δύσκολα
Και η συγκεκριμένη φασαρία πάντως είναι χρήσιμη. Ο κόσμος χάρηκε που τον είδε στην Ελλάδα: ο ερχομός του θυμίζει άλλες εποχές, σαφώς ωραιότερες - θα τσιμπήσουν και λίγο τα διαρκείας που φέτος ήταν λιγότερα από πέρυσι. Ο διεθνής Τύπος κάτι καλό θα γράψει για τον ερχομό του και στα διεθνή του ματς ο ΠΑΟ θα έχει ένα ακόμα αναγνωρίσιμο ποδοσφαιριστή για να τραβάει πάνω του τις κάμερες και ν' απαντάει στους δημοσιογράφους: όλα αυτά θυμίζουν έναν κανονικό ευρωπαϊκό Παναθηναϊκό - την ομάδα, δηλαδή, που ξέρουμε. Αν κάνει τη διαφορά ο Εσιέν, ο ΠΑΟ δυναμώνει. Αν δεν τα καταφέρει και παίξει όπως φέτος μόνο 13 ματς και πάλι κακό δεν κάνει: ο ερχομός του είναι σημάδι ότι τα δύσκολα πέρασαν...
Πηγή: sday.gr