Οι ποδοσφαιριστές είναι γνωστοί επειδή παίζουν καλή μπάλα και όχι γιατί τελείωσαν τη σχολή του διπλωματικού σώματος και η ανάλυση λέξη, λέξη στις αναρτήσεις δεν έχει νόημα. Πολλές φορές όμως τα μηνύματα γράφονται για να δημιουργήσουν ατμόσφαιρα. Το μήνυμα του Ρομπέρτο στο facebook «Κάποιος κάποτε είπε ότι όλα έρχονται στην ώρα τους, πως το τέλος είναι η αρχή για κάτι καινούργιο και πως ο χρόνος έχει πάντα δίκιο... Και θα το αντιγράψουμε... Χαρούμενη εβδομάδα!» είναι από αυτά που κάτι θέλουν να περάσουν. Πιθανότατα ότι φτάνει η ώρα αποχαιρετισμού με τον Ολυμπιακό, που ήταν από τους καλύτερους τερματοφύλακες, σε μια σειρά εξαιρετικών τερματοφυλάκων.
Εδώ να κάνω μια παρένθεση για να γράψω ότι ο Ολυμπιακός για μια 20ετία, από την αποχώρηση του Σάββα Θεοδωρίδη μέχρι τον ερχομό του Κελεσίδη, ταλαιπωρήθηκε πολύ στην θέση του άσου. Ανάμεσα στα τέλη του 50 και το 70 κάτω από τα δοκάρια του Ολυμπιακού κάθισαν μερικοί καλοί, αρκετοί κακοί και πολλοί απίθανοι, που η μόνη τους σχέση με τη θέση είναι ότι φορούσαν γάντια. Η ιστορία που είπε ο Διονύσης Χαριτόπουλος για τον ΣΥΡΙΖΑ στον Ιανό είναι χαρακτηριστική της εποχής. «Ακούω πολλούς να λένε ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι πολύ ψύχραιμος, γίνονται όλα αυτά, αλλά διατηρεί την ψυχραιμία του, άλλοι λένε ότι ο κ. Τσίπρας είναι άβουλος, δεν ξέρει τι του γίνεται, ότι δεν κυβερνά. Εχουμε μια κυβέρνηση, που απ' ό,τι λένε είμαστε θεατές χωρίς πληροφορίες, ό,τι μας αφήνουν βλέπουμε.
Εδώ έγινε η συνάντηση του πρωθυπουργού με τη Γερμανίδα καγκελάριο, Ανγκελα Μέρκελ, υπό τον όρο μη ανακοίνωσης των όσων ειπώθηκαν. Επομένως δεν μπορούμε να κρίνουμε. Με όλο αυτό τον χαμό εμένα μου θύμισε μια ποδοσφαιρική ιστορία. Στις αρχές του 70 ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός για να ενισχύσουν τις ομάδες τους είχαν πάει στη Νότιο Αμερική, είχανε μαζέψει όλους τους ινδιάνους και τους ελληνοποιούσανε. Ανάμεσα στους ινδιάνους ήταν και ένας γιγαντόσωμος τερματοφύλακας που έφερε ο Ολυμπιακός, ο Πολέτι. Πάμε και εμείς να δούμε στον πρώτο αγώνα τον σούπερ τερματοφύλακα, τον Πολέτι, το πρώτο ματς στο Καραΐσκάκη.
Κατεβαίνει η αντίπαλη ομάδα, τραβάνε ένα σουτ, ο Πολέτι ακίνητος, περνάει η μπάλα έξω. Εμείς οι ξύπνιοι στην κερκίδα «είδες αντίληψη, είδες ψυχραιμία, αυτός είναι τερματοφύλακας». Ξαναγίνεται μια δεύτερη κατεβασιά, δεύτερο σουτ, ο Πολέτι ακίνητος. Αυτό γίνεται, δεν πέφτει έτσι στον βρόντο. Τρίτη κατεβασιά, γλείφει το δοκάρι η μπάλα. Δεν ξανάπαιξε, πρώτο και τελευταίο ματς ήταν αυτό για το Πολέτι. Λοιπόν, κάπως έτσι μου φαίνεται η κυβέρνηση... ο Πολέτι».
Στις λεπτομέρειες δεν είναι απόλυτα ακριβείς αφού ο Πολέτι, για παράδειγμα, δεν ήταν ινδιάνος της Λατινικής Αμερικής αλλά στο νόημα είναι διάνα. Στον Ολυμπιακό είχαν απηυδήσει από το να βλέπουν απίθανους και ψάχνανε τις πιο απίθανες λεπτομέρειες για να πάρουν κουράγιο. Και το «Φως», έκανε τα αδύνατα δυνατά να ανεβάσει το ηθικό του κόσμου.
Επειδή εκείνη την εποχή ήταν απίθανο να βρει μια εφημερίδα φωτογραφίες από το εξωτερικό ο κύριος Θόδωρας είχε στείλει δημοσιογράφο και φωτογράφο στο αεροδρόμιο για την υποδοχή του Πολέτι. Θέλανε όμως το κάτι τις το παραπάνω. Στην αίθουσα αφίξεων ψήσανε λοιπόν τον Πολέτι να του πετάξουν μια μπάλα και να κάνει εκτίναξη, όπως ήταν με το κοστούμι από το ταξίδι.
In his own sweet time
Ο Ζεπ Μπλάτερ είχε την πικρή ικανοποίηση να παραιτηθεί in his own sweet time. Να μην παραιτηθεί μέρες πριν τις εκλογές της FIFA κάτω από την πίεση των αποκαλύψεων, αλλά να κερδίσει χωρίς αντίπαλο την αναμέτρηση και μετά να παραιτηθεί αφού κανένας δεν μπορεί να αντέξει μια θητεία με το αμερικανικό κράτος να τον κυνηγάει. Η θητεία του στην προεδρία της FIFA δεν μπορεί να κριθεί σήμερα. Οπως κάθε πρόσωπο και γεγονός για να κριθεί χρειάζεται χρόνος. Τι γινόταν πριν από αυτόν, τι θα γίνει μετά την αποχώρησή του και μετά ο Μπλάτερ θα καταλάβει την ιστορική του θέση στο ποδόσφαιρο. Οπως είχε πει ο Τσου Εν Λάι όταν τον ρώτησαν για τη θέση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας για τη Γαλλική Επανάσταση «Είναι πολύ νωρίς για να την κρίνουμε. Η Γαλλική Επανάσταση είχε γίνει το 1789 και η ερώτηση στον αντιπρόεδρο της Κίνας γινόταν το 1970. Είναι και η αστειότητα των Μέσων όταν αναφέρονται σε θανάτους. «Εφυγε ο τελευταίος των μεγάλων» και ο τελευταίος των «μεγάλων» μπορεί να είναι η Ζωζώ Νταλμάς, που αν την έλεγες μεγάλη στη ζωή της, στο μόνο που μπορεί να αναφερόσουνα ήταν στην ηλικία της.
Ο Μπλάτερ πάντως δεν θα έχει και μεγάλο ανταγωνισμό, αφού επτά συν ο ίδιος ήταν οι πρόεδροι της FIFA στην ιστορία της και από αυτούς οι τρεις είναι σημαντικοί. Από τους τρεις μόνο ο Χαβελάντζε -για καλό ή για κακό- έκανε ανανεώσεις αντίστοιχες με του Μπλάτερ. Με τον Μπλάτερ να είναι ο μόνος που άνοιξε πραγματικά το ποδόσφαιρο σε άλλες αγορές. Ας πούμε στην Αφρική, που πριν τον Μπλάτερ η ιδέα έπεφτε στο τραπέζι, αλλά το σύστημα ένα Μουντιάλ στην Ευρώπη και το άλλο στην Αμερική ήταν μπετόν.
Ο Πλατινί έκανε δήλωση που ανέφερε ότι η απόφαση του Μπλάτερ να παραιτηθεί ήταν γενναία και είμαι βέβαιος ότι το εννοούσε. Ανεξάρτητα από τις φιλοδοξίες και τις αντιπαραθέσεις τους οι μεγαλοπαράγοντες των παγκοσμίων ομοσπονδιών βάζουν το παιχνίδι πάνω από τους εαυτούς τους. Αλλο ότι οι βαλκάνιοι ό,τι θέλουμε πιστεύουμε. Και γράφουμε. Οπως πριν λίγο καιρό που ο Θόδωρος Θεοδωρίδης είχε πάει για θέμα της ΟΥEΦA στα Σκόπια και μια εφημερίδα τον είχε βάλει πρωτοσέλιδο φωτό με τον πρόεδρο της σκοπιανής ομοσπονδίας ότι τον έστειλε ο Πλατινί σε μυστική αποστολή να τους πείσει να μην ψηφίσουν Μπλάτερ.
Πηγή: Sportday