Είναι οφθαλμοφανές ότι η Μπαρτσελόνα είναι η καλύτερη ομάδα στον κόσμο. Αλλά είναι κι η ομάδα που παίζει πιο…πολύπλοκα από κάθε άλλη στον κόσμο!

Η Μπάρτσα παίζει το πιο δύσκολο σύστημα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, το 4-3-3, με το ανάποδο τρίγωνο στα χαφ.

Παίζουν κι οι δύο ακραίοι της επίθεσης με ανάποδο πόδι, κι ο Νεϊμάρ με το δεξί από τα αριστερά κι ο Μέσι με το αριστερό από τα δεξιά.

Παρεμπιπτόντως, έχει εκτός του αριστερού μπακ, μόνο ένα αριστεροπόδαρο στην ενδεκάδα της, αλλά αυτός είναι ο Μέσι...

Έχει δεύτερο στόπερ, τον πιο…κοντό κεντρικό αμυντικό στον πλανήτη, τον Μασεράνο, που κατά βάση δεν είναι στόπερ, αλλά αμυντικός χαφ.

Έχει δύο ακραίους μπακ, που είναι περισσότερο εξτρέμ, παρά μπακ! Χθες ο Άλμπα ήταν μέσα στο 1-0 και έφτιαξε το ακυρωθέν γκολ του Νεϊμάρ κι ο Άλβες είχε χρυσή ευκαιρία να κάνει ο ίδιος το 2-0…

Όλα αυτά τα πράγματα, δεν μπορείς μαζεμένα να τα βρεις σε καμία άλλη ομάδα στον κόσμο. Εξ ου και την κάνουν την πιο…πολύπλοκη ομάδα και κατ΄ επέκταση την πιο δύσκολα αντιμετωπίσιμη.

Κι η βάση είναι το ανάποδο τρίγωνο στα χαφ.

Εκεί αφενός μεν χρειάζεσαι ένα καθαρόαιμο καλό κόφτη (Μπούσκετς), αφού η Μπάρτσα αμύνεται σταθερά μόνο με τρεις παίκτες (!), δηλαδή τους δύο στόπερ και τον κόφτη, που πρέπει να είναι και ψηλός, ώστε στα στημένα να καλύπτεται το χάντικαπ με τον Μασεράνο.

Αφετέρου και πάνω απ΄όλα, όμως, χρειάζεσαι δύο εσωτερικούς μέσους, που να τα κάνουν όλα. Κι εκεί είναι όλο το μυστικό. Να έχεις δύο παίκτες, που θεωρητικά να είναι 10άρια, αλλά στην πράξη να είναι 10άρια, 8άρια, αλλά και 6άρια! Να κόβουν, να δημιουργούν, αλλά και να πατάνε περιοχή! Η Μπάρτσα τους έχει βρει στα πρόσωπα του Ινιέστα και του Ράκιτιτς. Είναι απίστευτο αυτό που έγινε στο πρώτο γκολ, ο αριστερός εσωτερικός μέσος (Ινιέστα) να δίνει την ασίστ κι ο δεξιός εσωτερικός μέσος (Ράκιτιτς) να κάνει το γκολ…Ένας Ράκιτιτς, από τον οποίο ξεκίνησε η φάση του 2-1 και που είχε και μία πάσα για γκολ στον Πικέ!

Όπως ήταν απίστευτο ότι το πρώτο από τα μόλις δύο σουτ του Μέσι σε όλο το ματς ήταν αφού προηγουμένως έκανε το ένα-δύο και με τους άλλους δύο κυνηγούς, τόσο με το Νεϊμάρ, όσο και με τον Σουάρες! Και βεβαίως το δεύτερο σουτ ήταν και το πιο καθοριστικό από τα περίπου 25 που έγιναν σε όλο το ματς, αφού έτσι έγινε το 2-1 κι έκρινε τον τελικό.

Είναι απίστευτο ότι σε ένα τελικό Τσάμπιονς Λιγκ ένας παίκτης, όχι καθαρόαιμος σέντερ φορ, ο Νεϊμάρ, έστειλε τρεις φορές την μπάλα στα δίκτυα, άσχετα αν το ένα γκολ ακυρώθηκε γιατί τυχαία η μπάλα βρηκε και το χέρι του μετά την κεφαλιά του. Ο Νεϊμάρ, που είχε κι ένα σουτ φαρμάκι (ελάχιστα άουτ) πριν καν ανοίξει το σκορ…Που ήταν κι αυτός μέσα στο 1-0…Που στο τσακ δεν πρόλαβε να σκοράρει με προβολή (έχοντας λοιπόν πέντε φάσεις για γκολ, επαναλαμβάνω σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ!)…Και που στη φάση του 3-1 προσέχει απίστευτα και δεν βγαίνει οφσάϊντ ούτε στο ξεκίνημα της φάσης (στέκεται μισό μέτρο πριν τη σέντρα, για να πάρει την μπάλα), ούτε στο τελείωμά της (τραβιέται περιμένοντας την πάσα, έτσι ώστε να καλύπτεται από τον τελευταίο αμυντικό).

Είναι απίστευτο ότι ένας δεύτερος κυνηγός της Μπάρτσα, ο Σουάρες, είχε άλλες τέσσερις ευκαιρίες να σκοράρει σε ένα τελικό Τσάμπιονς λιγκ (!), άσχετα αν έκανε ένα γκολ, χάνοντας μεταξύ άλλων κι εκείνη την ευκαιρία στην αντεπίθεση της Μπάρτσα που είχε βγει με πέντε επιτειθμένεους έναντι μόλις τριών αμυνόμενων της Γιουβέντους!!! Πέντε ευκαιρίες για γκολ ο Νεϊμάρ και τέσσερις ο Σουάρες! Εννιά, σε ένα τελικό Τσάμπιονς Λιγκ οι δυο κυνηγοί!

Η Γιουβέντους έφτασε χθες το 150% των δυνατοτήτων της! Πάλεψε για το τρόπαιο ως τις καθυστερήσεις. Μετά το 1-1 του Μοράτα (τέτοιο στιλ φορ είναι ο Καρίγιο, που θέλει ο Ολυμπιακός!), θα μπορούσε ο Τέβες να κάνει το 2-1 και να αλλάξει όλο το ματς. Ακόμη κι όταν ο Εβρά ολιγώρησε στην επέμβαση του Μπουφόν (θα ήταν τέλειος αν την έβγαζε την μπάλα λίγο πιο αριστερά) κι έκανε το 2-1 η Μπάρτσα, η Γιουβέντους ήταν θηρίο.

Μπορούσε να ισοφαρίσει και από δύο κόρνερ κι από την φάση του Περέϊρα στη μικρή περιοχή κι από το φαρμακερό σουτ του Μαρκίσιο (δεύτερο στο ματς για τον καλύτερο παίκτη των Ιταλών). Έκανε τα πάντα η πρωταθλήτρια Ιταλίας, κτυπώντας την Μπάρτσα στην αδυναμία της: το παιχνίδι της έχει πολύ μεγαλύτερη έμφαση στην επίθεση παρά στην άμυνα, κι έτσι μπορεί ένας καλός αντίπαλος να της κάνει αρκετές φάσεις.

Όμως, εκεί έρχεται η άλλη διαφορά: η Μπάρτσα έχει και αυτοματισμούς (σε κάθε σέντρα πατάνε περιοχή τρεις παίκτες της) και ομαδικότητα και αυταπάρνηση και αντοχές (το 3-1 ξεκίνησε από δύο κεφαλιές που πήρε ο Πικέ, με εντυπωσιακά άλματα στο 93’ παρακαλώ!) , αλλά έχει και εξτρά ποιότητα πολλών παικτών. Π.χ. ο Τέβες είναι εκπληκτικός κυνηγός, αλλά ο Νεϊμάρ είναι απλά καλύτερος...

Κι ακόμη και στον πάγκο υπάρχει διαφορά ποιότητας: Βλέπεις ότι μπαίνει αλλαγή στο 80’ ο Περέϊρα κι όταν έρχεται η ώρα να κάνει το 2-2 στο 85’ τα χάνει. Ενώ μπαίνει ο Πέδρο στο 90’ και στο 93’ κάνει την ασίστ για το 3-1…

Όταν η Γιουβέντους στο 150% τρώει τρία, ποιος θα σταματούσε τη φετινή Μπαρτσελόνα; Της Μπάγερν της έβαλε τρία γκολ σε ένα τέταρτο, την Παρί την απέκλεισεμε δύο νίκες και τη Σίτι με άλλες δύο. Της Ρεάλ της πήρε το πρωτάθλημα στην Ισπανία, ενώ στο Κύπελλο καθάρισε σαν αβγό την Ατλέτικο.

Μόνο με την Τσέλσι του Μουρίνιο δεν έπαιξε, για να βλέπαμε τι θα έκανε απέναντι στον πιο κυνικό, καλό προπονητή του πλανήτη. Αλλά πραγματικά τι θα μπορούσε να κάνει η πρωταθλήτρια Αγγλίας, όταν η Γιουβέντους με τον "επιστημονικό τρόπο παιχνιδιού" χάνει την μπάλα έτσι όπως έγινε στο 1-0;...

Πηγή: gazzetta.gr

Chamoions League Ποδόσφαιρο SPORTS