Πρώτος έσυρε τον χορό ο ίδιος ο ομοσπονδιακός μας. «Δυστυχώς», είπε, «όταν ανέλαβα την Εθνική ήταν όλα πολύ δύσκολα και η ομάδα ήταν σχεδόν αποκλεισμένη κι έπρεπε να κάνουμε κάποιο θαύμα, αλλά δεν τα καταφέραμε». Η ομάδα αποκλεισμένη δεν ήταν: αν είχε κερδίσει τα Φερόε και τη χειρότερη Ουγγαρία όλων των εποχών, θα ήταν ένα βήμα από την πρόκριση. Ακούω και διαβάζω επίσης ότι αυτή είναι η ομάδα που έναν χρόνο πριν στο Μουντιάλ έφτασε ένα βήμα από τους οκτώ καλύτερους: δεν ισχύει. Σε εκείνη την ομάδα ήταν βασικά στελέχη ο Χολέμπας, ο Μανιάτης, ο Καραγκούνης, ο Κατσουράνης, ο Σαλπιγγίδης, ο Σαμαράς και ο Γκέκας που σε ομάδες όπως στα Φερόε έβαλε στα νιάτα του ένα σωρό γκολ. Η διαφορά της ομάδας του Μουντιάλ με ετούτη είναι κυρίως αυτό: από την τωρινή λείπουν οι προσωπικότητες. Απ' όσους αγωνίστηκαν στα Φερόε, γαλόνια για να παίζουν στην Εθνική έχουν ο Παπασταθόπουλος, ο Τοροσίδης και ο Καρνέζης και δυστυχώς το Σάββατο φάνηκαν κουρασμένοι και ντεφορμέ και οι τρεις. Ολοι οι υπόλοιποι για το Εθνικό μας συγκρότημα έχουν κάνει ελάχιστα. Για κάποιους είναι να απορεί κανείς πώς έφτασαν να γίνουν και βασικοί στις κλήσεις.

Μετά την ήττα από τα Φερόε στο Καραϊσκάκη διώξαμε τον Ρανιέρι, ένοχο εσχάτης προδοσίας γιατί στην Εθνική για τέσσερα ματς κάλεσε τριάντα παίκτες. Ακόμα κι αν όλα ο Ιταλός τα έκανε λάθος, για την ήττα από τα Φερόε έφταιγε λιγότερο: η ήττα ήταν όλη των παικτών. Το ίδιο ισχύει και για την προχθεσινή: ο Μαρκαριάν έχει κάνει λάθος στο σχήμα, λάθος στην προσέγγιση του ματς, λάθος και στις αλλαγές. Αλλά η ευθύνη της ήττας ανήκει στους παίκτες του, γιατί ο αντίπαλός μας δεν ήταν τίποτα πιο πολύ από μια παρέα ερασιτεχνών που αγωνίζονται στη συγκεκριμένη ομάδα για την πλάκα τους.

Η Εθνική μας στο 65' του αγώνα είχε κάνει πέντε φάουλ: έκανε συνολικά δέκα! Αποτελείται από μπλαζέ παίκτες που έχουν αυτοχριστεί διάδοχοι του Καραγκούνη, του Σαμαρά, του Κατσουράνη, του Σαλπιγγίδη χωρίς να έχουν πετύχει στη ζωή τους τίποτα το άξιο αναφοράς, εξαιρουμένων κάποιων καλών μεταγραφών. Οι πιο πολλοί έγιναν σταρ πριν ακόμα γίνουν καλοί ποδοσφαιριστές, έρχονται από μέτριες χρονιές και απολαμβάνουν μια γενικότερη ασυλία από τον Τύπο, που δεν τους κριτικάρει και δεν τους θυμίζει τις υποχρεώσεις τους. Αυτό είναι το ένα πρόβλημα -το δεύτερο κι ακόμα πιο δύσκολο να λυθεί είναι ότι έχουμε μεγαλώσει μια φουρνιά ποδοσφαιριστών που ταύτισε το ποδόσφαιρο με την τεμπελιά τής πιο χυδαίας σκοπιμότητας: έχουμε μια ομάδα που αποσπούσε «μπράβο» επειδή επικρατούσε του Λιχτενστάιν με 1-0. Δικό μας κατασκεύασμα είναι αυτή η ομάδα -ας μη βγάζουμε την αφεντιά μας από το κάδρο των ευθυνών. Στο όνομα των προκρίσεων χειροκροτήσαμε αγωνιστικές αθλιότητες και αποθεώσαμε μετριότητες. Με την έλλειψη κριτικής βοηθήσαμε να χτιστεί η πιο αντιποδοσφαιρική νοοτροπία ομάδας στην ιστορία και στις πρώτες ήττες τα βάλαμε με όποιον ήθελε να την αλλάξει.

Και τώρα έχουμε τον Μαρκαριάν να μας κοροϊδεύει και απροκάλυπτα...  

Πηγή: sday.gr

Μαρκαριάν Καρπετόπουλος Ελλάδα Ποδόσφαιρο SPORTS