Ελεύθερος δεσμώτης ο Βαγγέλης Μαρινάκης! Ακούγεται οξύμωρο, είναι οξύμωρο, αλλά δεν παύει να αποτελεί τη συνισταμένη των κρίσεων ανακριτή και εισαγγελέα για τον εν ενεργεία (αφού Σαρρής και Κουρίδης παραιτήθηκαν προ πολλού) διευθυντή της «εγκληματικής οργάνωσης» στο ποδόσφαιρο, όπως αναφέρει το εναντίον του κατηγορητήριο...
«Δεσμώτης», αφού οι περιοριστικοί όροι που του επιβλήθηκαν ήταν βαρύτεροι των συγκατηγορούμενών του (στα όρια του διασυρμού, δεδομένου πως δεν περιποιεί τιμή για κανέναν, πόσω δε για τον συγκεκριμένο -ατομικά και θεσμικά ως προέδρου του Ολυμπιακού-, να οφείλει να δίνει το «παρών» σε αστυνομικό τμήμα κάθε 1η και 15η του μηνός)...
Και «ελεύθερος» συνάμα, καθώς απέφυγε τα χειρότερα -από προφυλάκιση έως απαγόρευση εξόδου από τη χώρα- ενώ παρότι του επιβλήθηκε «απαγόρευση ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο», του επιτρέπεται να παραμείνει στην προεδρία της εταιρείας του, του περιουσιακού του στοιχείου, δηλαδή του Ολυμπιακού! Συνεπώς, εντός ποδοσφαίρου, όπως και πριν από τη χτεσινή, γενέθλια ημέρα του στην ΠΑΕ...
«To be continued» θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε νηφάλια να υποστηρίξει για την πολύκροτη υπόθεση. Οσοι ανέμεναν την άμεση «αδρανοποίηση» (μέσω ανακριτή και εισαγγελέα) του συγκεκριμένου «ερυθρόλευκου» παράγοντα, διαψεύστηκαν. Δεν βγήκε «νοκ άουτ» χτες, παρά το βαρύ κατηγορητήριο. Και δεν διαπιστώθηκε επιπλέον, από το εύρος και την αμφισημία των περιοριστικών όρων, η «εμπάθεια» ή η «εμμονή» του δικαστικού λειτουργού εναντίον του (όπως επικοινωνούσαν πολλάκις από το Φάληρο τελευταία)...
Ο Μαρινάκης, βέβαια, και οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι στην «εγκληματική οργάνωση» εξακολουθούν (και θα εξακολουθούν για καιρό, έως ότου το δικαστικό συμβούλιο, σε περίπου έναν χρόνο από τώρα, να αποφασίσει οριστικά για το ποιοι θα παραπεμφθούν σε δίκη και ποιοι όχι) να κατηγορούνται. Και οι κατηγορίες είναι βαριές, στιγματίζοντας καθημερινά, εδώ και πολύ καιρό, το ποδοσφαιρικό περιβάλλον...
Υπό τέτοια ατμόσφαιρα -και πιθανώς νέα επεισόδια οσονούπω στο σίριαλ- θα πορευτούμε και για την ερχόμενη σεζόν. Ατμόσφαιρα αποπνικτική σε κάθε περίπτωση, ειδικά δε σε τούτη τη χώρα όπου δεν υπάρχει υπομονή (και σύνεση) έως ότου να μιλήσει η -αργών ρυθμών- δικαιοσύνη. Παράδειγμα, η αδημονία να τιμωρήσει η UEFA τον Ολυμπιακό, τον Αστέρα Τρίπολης και τον Ατρόμητο. Μια UEFA που γνωρίζοντας τα πάντα, αποφασίζει να περιμένει να «ωριμάσουν» οι υποθέσεις, αλλά αυτό δεν αρέσει σε Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ...
Θα μου πείτε (και λογικά ίσως): Μα, με τόσους κατηγορούμενους πώς είναι δυνατόν να υπάρχει εμπιστοσύνη (και) για τους επόμενους μήνες στη λειτουργία των ποδοσφαιρικών θεσμών, αν αυτοί δεν αλλάξουν; Θα σας απαντήσω ότι δεν αρκούν οι κατηγορίες από την ώρα που οι κατηγορούμενοι τις αρνούνται. Χρειάζονται παραπομπές σε δίκες. Κι αυτές -όσο κι αν επισπευσθούν οι ποινικές διαδικασίες- δεν γίνεται χρονικά να μη φτάσουν (τουλάχιστον) στο προσεχές Πάσχα...
Θα αντέξει, κοντολογίς, έως τότε (χωρίς ανεπανόρθωτες ζημιές) το περιβάλλον σε καθημερινές τοξικές ανακυκλούμενες συνθήκες; Αυτό είναι πλέον το διακύβευμα (όλων)...
Πηγή: Goal