Tόσα χρόνια που παρακολουθώ τις μεταγραφές του Παναθηναϊκού και των άλλων ομάδων δεν βλέπω να έχει προηγούμενο στην ιστορία να έχουν ολοκληρωθεί οι μεταγραφές μίας ομάδας στις 7 Ιουλίου. Με την απόκτηση του Σάντσες κλείνει το ρόστερ του Παναθηναϊκού, για τη νέα περίοδο, εκτός και αν προκύψει κάποια ανάγκη στην διάρκεια της προετοιμασίας, η αν αποκτηθεί ακόμα ένας νεαρός επιθετικός σαν επένδυση για το μέλλον.

Φυσικά το γεγονός, ότι καλύφθηκαν τα βασικά κενά της ομάδας μέχρι τώρα αποτελεί επιτυχία του Τάκη Φύσσα και του Λεωνίδα Βόκολου, που χειρίστηκαν με άψογο τρόπο το αυξημένο μπάτζετ –σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο-του Γιάννη Αλαφούζου.

Ο Εσιέν είναι μεταγραφή επιπέδου... πολυμετοχικότητας και όμως ήρθε νωρίς στην ομάδα και όταν θα φθάσει η ώρα των επίσημων αγώνων θα είναι έτοιμος να βοηθήσει. Ο Σάντσες θα είναι ο leader της άμυνας και στα χαρτιά, τουλάχιστον είναι καλύτερος παίκτης από τον Σίλντεφελντ, με παραστάσεις από το Ισπανικό πρωτάθλημα, που είναι στα τρία καλύτερα ευρωπαϊκά. Ο Λουντ είναι μία ψαγμένη μεταγραφή και τα στοιχεία, που δείχνει μέχρι τώρα σε κάνουν να πιστεύεις, ότι μπορεί να εξελιχθεί σε παίκτη, που ο Παναθηναϊκός μπορεί να στηριχθεί και φέτος και τα επόμενα χρόνια.

Εξάλλου δεν είναι εύκολο να βρεις και πολλούς αριστεροπόδαρους και χρειάζεται καλό scouting για αυτό. Ο Καλτσάς ήταν ο καλύτερος παίκτης από τις μικρομεσαίες ομάδες πέρυσι στην επίθεση και δείχνει, ότι είναι έτοιμος να κάνει τα ίδια πράγματα και στον Παναθηναϊκό και να βοηθήσει στο γκολ, που είναι το μεγάλο του προσόν. Ο Θελάντερ ακόμα δεν έχει παίξει , θα κριθεί στην πορεία, μοιάζει να είναι ένας αμυντικός στιλ Ταυλαρίδη, σωματώδης και δυνατός στις μονομαχίες κλασικός στόπερ. Ο Βέμερ είναι ένα κλασικός Γερμανός μπακ με πολύ καλές προωθήσεις και σέντρες.

Με λίγα λόγια ο Παναθηναϊκός φέτος έχει κάνει ότι δεν έχουν καταφέρει άλλες ομάδες μέχρι τώρα. Εξι μεταγραφές με τις διαπραγματεύσεις να είναι ιδιαίτερα δύσκολες και στην περίπτωση του Εσιέν, αλλά και στην περίπτωση του Σάντσες. Ειδικά ο Ισπανός , ενώ αρχικά είχε πει ναι και είχε υπογράψει προσύμφωνο, η ξαφνική μπόρα που ξέσπασε στην Ελλάδα τον οδήγησε στη συνέχεια να πει όχι και αμέσως ο Φύσσας και ο Βόκολος έκαναν την κίνηση-ματ. Ταξίδεψαν στην Βαρκελώνη και πήγαν να τον βρουν από κοντά .

Τα είπαν για αρκετή ώρα, του εξήγησαν πόσο απαραίτητος είναι για την ομάδα, ότι δεν έχει να φοβηθεί για τα λεφτά του αφού ο Παναθηναϊκός του εγγυάται μέχρι και το τελευταίο ευρώ και ουσιαστικά πήρε την απόφαση να έρθει. Το φίξαρε οριστικά την Κυριακή το βράδυ και ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε μία σπουδαία μεταγραφή.

Για να τελειώνω. Αν στην θέση του Φύσσα και του Βόκολου ήταν κάποιοι ξένοι σήμερα τα σχόλια θα ήταν αποθεωτικά εδώ και καιρό. Είναι γνωστά αυτά. Τους ξένους τους αποθεώνουμε, τους Ελληνες τους κρίνουμε πιο αυστηρά. Την ίδια στιγμή ο πρωταθλητής Ολυμπιακός, με τα πολλά λεφτά από τις συνεχόμενες συmμετοχές στο Champions League έχει κλείσει καμιά δεκαριά παίκτες από το Ελληνικό πρωτάθλημα με στόχο να τους μοιράσει... δανεικούς δεξιά και αριστερά για ευνόητους λόγους, ενώ... κατάφερε μετά από σκληρή διαπραγμάτευση με τον... Λεβαδειακό(να πούμε και κανένα αστείο να γελάσουμε) του Κομπότη να πάρει τον Πουλίδο. Ξέχασα έχει αποκτήσει και τους Ρομπίνιο, Καρίγιο, Ροναλντίνιο στα …λόγια .

Επειδή βλέπω μία δυσκολία στις διαπραγματεύσεις των ανθρώπων του Ολυμπιακού φαντάζομαι , ότι στον Πειραιά θα ζηλεύουν –και ας μην το λένε-την ταχύτητα με την οποία έκαναν τις διαπραγματεύσεις ο Φύσσας και ο Βόκολος, που έφεραν και την μεταγραφή του καλοκαιριού στην ομάδα, τον Εσιέν. Η διαφορά είναι, όμως(για να κάνουμε και λίγη πλακίτσα), ότι ο Φύσσας και ο Βόκολος ούτε πωλούνται, ούτε δανείζονται. Ο Αλαφούζος δεν είναι Μαρινάκης…

Πηγή: gazzetta.gr