Η Ρεάλ Σοσιεδάδ πλήρωσε περίπου 10 εκατ. ευρώ στη Χέρενφεϊν για να τον αποκτήσει, αλλά ο Ολυμπιακός δεν τον ξέχασε και τον φέρνει ένα χρόνο αργότερα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, που λένε.
Νομίζω ότι και ο ίδιος ο Αλφρεντ Φινμπόγκασον πρέπει λίγο να μετάνιωσε για την επιλογή του να πάει πέρυσι στη Ρεάλ Σοσιεδάδ: δεν ήταν έτοιμος για τις δυσκολίες του ισπανικού πρωταθλήματος και δεν προσαρμόστηκε στις απαιτήσεις της νέας του ομάδας η οποία σε τίποτα δεν έμοιαζε με τη Χέρενφεϊν με τη φανέλα της οποίας είχε δυο χρόνια μεγαλουργήσει. Η Ρεάλ Σοσιεδάδ πέρυσι έπαιξε με στόχο την παραμονή στην κατηγορία και έφτασε στον στόχο της σχετικά εύκολα, αλλά με στόχο την καλή της άμυνα: σε 23 ματς που έδωσε στο πρωτάθλημα δεν σημειώθηκαν πάνω από δύο γκολ και καμιά δεκαριά νίκες της ήταν στο γκολ. Ηταν καλή και δυσκολοκατάβλητη ομάδα, αλλά όχι ο καλύτερος προορισμός για έναν παίκτη περιοχής: αυτό είναι ο Φινμπόγκασον.
Δούλευε
Συνηθισμένος να παίζει σε μια ομάδα που δούλευε πολύ για αυτόν (στη Χέρενφεϊν έπαιζε στην κορυφή της επίθεσης, με 5 παίκτες να κινούνται πίσω του!), βρέθηκε σε μια ομάδα που του ζητούσε από το φορ πολύ κυνηγητό, πολύ συμμετοχή στο ανασταλτικό παιχνίδι, κράτημα της μπάλας, παιχνίδι και δουλειά κυρίως για τους άλλους: ο τύπος δεν είναι δημιουργός, είναι σκόρερ. Οι περίφημες 18 ασίστ που καταγράφονται στο πέρασμά του από το ολλανδικό πρωτάθλημα, είναι κατά βάση πάσες με το κεφάλι -σπασίματα της μπάλας σε συμπαίκτες που ακολουθούν ή που περιμένουν την μπάλα σε στημένες φάσεις. Στην Ισπανία έπαιζε σε μια ομάδα που αυτό δεν το χρειάζονταν γιατί επιθετικά βασίζονταν σε αντεπιθέσεις: ίσως αυτός κακώς δέχτηκε να πάει εκεί, σίγουρα η Ρεάλ Σοσιεδάδ κακώς τον απέκτησε.
Μήτρογλου
Η περίπτωσή του (και όχι το παιχνίδι του) μοιάζει πολύ με του Κώστα Μήτρογλου. Στην Ολλανδία ήταν ο βασιλιάς της περιοχής, έπαιζε για να τελειώνει φάσεις και το μέλημά του ήταν το γκολ - όπως ακριβώς και ο Μήτρογλου στον Ολυμπιακό. Στην Ισπανία του ζητούσαν περισσότερη συμμετοχή και είχαν από αυτόν μεγάλες απαιτήσεις γιατί τον ακριβοπλήρωσαν - φοβάμαι ότι οι απαιτήσεις τον λύγισαν, όπως και τον Μήτρογλου στη Φούλαμ. Από ένα καπρίτσιο της μοίρας ο δρόμος του συναντιέται με αυτόν του Μήτρογλου διαρκώς.
Πέρυσι θα είχε αποκτηθεί από τον Ολυμπιακό πολύ πριν μπει στο παιχνίδι η Σοσιεδάδ, αν ο Μίτσελ έδινε τη συγκατάθεσή του, αλλά ο Ισπανός προπονητής ήταν ερωτευμένος με τον Μήτρογλου: ήθελε τον Μήτρογλου γιατί υποδέχεται καλύτερα την μπάλα και πασάρει πιο πολύ - ο Φινμπόγκασον, που είναι πιο δυνατός από τον Ελληνα φορ, είναι κυρίως παίκτης περιοχής.
Μυστικά
Δεν κουβαλάει παράξενα μυστικά ο Ισλανδός: δεν έχει τραυματισμούς, δεν έχει τσακωθεί με κανένα, δεν είναι παράξενος χαρακτήρας. Όταν έκανε τις δύο τρομερές χρονιές στην Ολλανδία, έδωσε και επιθετική οντότητα στην Ισλανδία (άλλη μια ομοιότητα με τον Μήτρογλου) που με αυτόν μπροστάρη παραλίγο να προκριθεί στο Μουντιάλ της Βραζιλίας! Από την ικανότητα στο σκοράρισμα θα κριθεί και το αν θα πετύχει στον Ολυμπιακό: αντίθετα από τους ανθρώπους της Ρεάλ Σοσιεδάδ που του ζητούσαν τα πάντα, στον Πειραιά θα του ζητούνε αυτό που ξέρει, δηλαδή γκολ - πιστεύω ότι ο τύπος είναι φορ που θα απλοποιήσει τα ματς στο Καραϊσκάκη. Επειδή πέρυσι πολλά γκολ δεν πέτυχε, ο Ολυμπιακός καλά έκανε και τον απέκτησε ως δανεικό: αν αποδειχτεί ο σκόρερ που ψάχνει, η option θα πληρωθεί σε χρόνο ρεκόρ, όπως συνέβη και στην περίπτωση του Μιλιβόγεβιτς, αν ο Φινμπόγκασον δεν ανταποκριθεί στην ανάγκη η ζημιά θα είναι μικρή.
ΠΑΟΚ
Στο μεταξύ ο Ολυμπιακός έκανε και επικοινωνιακά το κομμάτι του, σαν πρωταθλητής. Δυο εβδομάδες τον πολιορκούσε τον Ισλανδό ο ΠΑΟΚ βασιζόμενος και στη φιλία (;) του μάνατζέρ του με τον Αρνεσεν και στις καλές σχέσεις με τη Ρεάλ Σοσιεδάδ, αλλά αυτός αρνήθηκε να πει το «ναι», επικαλούμενος την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα. Προφανώς όταν έφτασε η πρόταση του Ολυμπιακού, άλλαξε γνώμη. Στον ΠΑΟΚ έκανε καπρίτσια για δύο εβδομάδες. Στον Ολυμπιακό για να τον αποκτήσει χρειάστηκαν δύο μέρες. Ο ίδιος συμφώνησε αμέσως και η Σοσιεδάδ σε 48 ώρες...
Λίγη τύχη
Ο Γιώργος Γκιρτζίκης με μια σολομώντεια απόφαση δεν πήρε στην Αγία Πετρούπολη σήμερα μαζί του στην κλήρωση των προκριματικών του Μουντιάλ ούτε τον Σέρχιο Μαρκαριάν, ούτε τον Γιώργο Καραγκούνη, αλλά σήμερα το βασικό δεν είναι με ποιους πήγε ο πρόεδρος στη Ρωσία, αλλά με ποιους αντιπάλους της Εθνικής θα επιστρέψει: η Εθνική μας χρειάζεται μια καλή κλήρωση, όπου καλή στη συγκεκριμένη περίπτωση σημαίνει ότι καλό θα ήταν να μην έχει στον όμιλο μαζί της δύο από τις ομάδες που δεν λείπουν ποτέ από τα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου - όλα τα άλλα παλεύονται. Η Εθνική μας είναι ως γνωστόν στο τρίτο γκρουπ και σίγουρα δεν θα βρεθεί μαζί με την Ουκρανία, τη Σκωτία, την Πολωνία, την Ουγγαρία, τη Σουηδία, την Αλβανία, τη Βόρεια Ιρλανδία και τη Σερβία.
Με την ευκαιρία κοιτούσα τη σύσταση των γκρουπ δυναμικότητας και θυμήθηκα πόσο υπερβολική είναι η συζήτηση για την άνοδο και την πτώση της Εθνικής μας ομάδας στο ranking της ΦΙΦΑ. Πάντα είναι καλό να είσαι ψηλά, αλλά η κλήρωση καμιά φορά εξαρτάται και ποιοι είναι πιο ψηλά από εσένα, αν εσύ λίγο πέσεις. Βλέπω ότι στο πρώτο γκρουπ βρίσκονται η Ουαλία (!), η Ρουμανία και η Κροατία: δεν νομίζω ότι αν κάποια από αυτές τις ομάδες ήταν επικεφαλής στο γκρουπ της Εθνικής μας θα τα βάφαμε μαύρα! Ομοίως στο δεύτερο γκρουπ υπάρχουν πια ένα σωρό αντίπαλοι από αυτούς που πρόσφατα δεν μας φόβιζαν: Σλοβάκοι, Αυστριακοί, Ελβετοί, Τσέχοι, Ισλανδοί, Δανοί και Βόσνιοι έχουν καλύτερα αποτελέσματα από μας και μας προσπέρασαν, αλλά δεν είναι δα και μεγαθήρια.
Λίγη τύχη χρειάζεται σήμερα ν' αποφύγουμε Ιταλούς και Γάλλους που βρίσκονται στο δεύτερο γκρουπ από ένα παιγνίδι συμπτώσεων. Αν γλιτώσουμε από δαύτους το πράγμα παλεύεται: αρκεί βέβαια η Εθνική να ξαναγίνει ομάδα...
Θα είχε αποκτηθεί, αλλά...
Μετά τον Φινμπόγκασον σειρά παίρνουν στον Ολυμπιακό οι στόπερ: λογικά θα είναι δύο.
Κάποιος που ξέρει μου έλεγε ότι αυτό είναι και υποχρεωτικό γιατί ο Περέιρα πιέζει πολύ για να πάρει στη Φενέρ τον Μποτία και σκοπεύει να λυγίσει τον Ολυμπιακό με μία προσφορά κοντά στα 7 εκατ. ευρώ! Στον Ολυμπιακό μαθαίνω πως λένε πως δεν θα ήταν άσχημο ο ένας από τους δύο στόπερ να προέρχεται κι αυτός όπως κι ο Γούτας από το ελληνικό πρωτάθλημα: ο Σανκαρέ μοιάζει να είναι εκλεκτός, αλλά δεν έχει κοινοτικό διαβατήριο. Νομίζω πως αν είχε, θα είχε ήδη αποκτηθεί...
Πηγή: sday.gr