Ας σκεφθούμε ότι…
Έφυγαν τρεις βασικοί (βάσει συμμετοχών σε πρωτάθλημα κι Ευρώπη), οι Μήτρογλου, Αφελάϊ και Εντινγκά.
Άλλους τρεις δεν τους έχει ακόμη στη διάθεσή του ουσιαστικά ο προπονητής λόγω τραυματισμών, τον Μανιάτη και τους Μποτία, Σιόβα (από τους τρεις, έχει παίξει μόνο σε ένα φιλικό, στο πρώτο, ο Σιόβας).
Κι άλλους δύο βασικούς, τον Κασάμι και τον Ντοσεβί, τους έχει κατά βάση ως αναπληρωματικούς.
Άρα, την ομάδα που μοντάρει ο Πορτογάλος αυτή την στιγμή την έχει με μείον 8 από τους βασικούς της περσινής ομάδας.
Και πως τη μοντάρει; Δίνοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στον Φορτούνη, αξιοποιώντας τον Σαλίνο και τον Ντουρμάζ που πέρσι ήταν ρεζέρβες και τον Χάρα, που ήταν ντεμί βασικός, αλλά κι έχοντας αναντικατάστατο τον Μπουχαλάκη και στο κέντρο της άμυνας τους Αυλωνίτη και Βούρο. Με μοναδική προσθήκη τον Πάρντο.
Με εφτά παίκτες λοιπόν που πέρσι δεν υπολογίζονταν ως βασικοί ούτε από τον Μίτσελ, ούτε από τον Βίτορ Περέϊρα, βαδίζει ο Μάρκο Σίλβα. Και καταφέρνει και παρουσιάζει μία ομάδα που βγάζει μία καλή, κι ενίοτε πολύ καλή, εικόνα για την εποχή.
Δεν είναι μικρό πράγμα αυτό που κάνει ο νεαρός Πορτογάλος, ο οποίος δείχνει προπονητής που δεν καταλαβαίνει τίποτα. Παίζεις καλύτερα; Θα είσαι εσύ βασικός κι ας λέγεσαι Μπουχαλάκης, ενώ ο άλλος Κασάμι.
Το έχετε προσέξει ότι ο Σαλίνο είναι πιο βασικός από τους δύο παίκτες του Ολυμπιακού με τη μεγαλύτερη χρηματιστηριακή αξία στην αγορά, τον Ομάρ και τον Μαζουάκου;
Για να μην πω για το Φορτούνη, που είναι πιο βασικός από ολόκληρο Τσόρι.
Ο Μάρκο δίνει την ευκαιρία κι αν της αρπάξεις, κερδίζεις τη θέση σου. Αν θυμάστε, τα φιλικά τα ξεκίνησε με σέντερ φορ τον Πουλίδο-τον Χάρα τον είχε εξτρέμ. Δεν τράβηξε ο Πουλίδο, τραυματίστηκε κιόλας, έβαλε τον Χάρα κι αυτόν εμπιστεύεται, αφού το παιδί σκίζεται.
Για τα άκρα της επίθεσης, ξεκίνησε βασικό τον Ντοσεβί. Αλλά είδε τον Ντουρμάζ πιο ζωντανό και καθιέρωσε τον Ντουρμάζ.
Δίνει μία αίσθηση δικαιοσύνης ο Μάρκο Σίλβα. Και μία ικανότητα αξιοποίησης όσο το δυνατό περισσότερων παικτών.
Για να είμαι ειλικρινής, κι εγώ θα ήθελα να δω περισσότερο τον Γιαννιώτα, τον Τζανδάρη, τον Γιαταμπαρέ, τον Ολαϊτάν και το Λάτσι ακόμη. Και να έπαιρνε κάποιες ευκαιρίες κι ο Καραμάνος. Αλλά όταν έχει ένας προπονητής 35 παίκτες, μοιάζει πάρα πολύ δύσκολο να μπορέσει να τους διαχειριστεί όλους. Η, μάλλον απίθανο…
Ο Μάρκο μοιάζει επίσης προπονητής που δεν κωλώνει. Του έλειπε ο Μιλιβόγεβιτς κι έβαζε βασικό τον πιτσιρικά Ζντιέλαρ. Του λείπουν οι Μποτία, Σιόβας και βάζει τον Βούρο, πάντα. Θα μπορούσε να πάει στην πιο ασφαλή λύση του Μιλιβόγεβιτς, τον οποίο ο Περέϊρα πέρσι επανειλημμένως είχε χρησιμοποιήσει στο κέντρο της άμυνας, όταν τον χρειάστηκε.
Παρεμπιπτόντως, του Μάρκο δεν του αρέσει να αλλάζει θέση στους παίκτες. Προτιμάει σε ποσοστό 99% να βάζει τον καθένα στην «κανονική» του θέση. Δεν αρέσκεται σε πειραματισμούς, παρά μόνο σε περίπτωση μεγάλης ανάγκης, όπως όταν κτύπησε ο Μαζουάκου κι έβαλε αριστερά τον Σαλίνο.
Γενικά η πρώτη εικόνα του Πορτογάλου τεχνικού είναι πειστική. Ακόμη και η διαχείρισή του απέναντι στις μεταγραφές που είχαν ήδη γίνει πριν έρθει (Λόρια, Τζανδάρης, Γιαννιώτας, Μαρτίνες), δείχνει πως κάνει ό,τι αυτός θεωρεί καλύτερο για την ομάδα-άλλοι μπορεί να επηρεάζονταν από το ότι ακριβώς οι παίκτες αυτοί είναι μεταγραφές.
Εάν δεν υπήρχαν οι αρκετοί, έως πολλοί, μυϊκοί τραυματισμοί μέχρι τώρα στην προετοιμασία (Μποτία, Κολοβός, Τζανδάρης, Σιόβας, Μαρτίνες, Πουλίδο, Μιλιβόγεβιτς), θα είχαμε ένα σχεδόν ιδανικό ξεκίνημα για το νέο προπονητή του Ολυμπιακού, που ούτως η, άλλως πάντως δίνει την αίσθηση ότι η διοίκηση του συλλόγου μάλλον καλά έκανε και τον περίμενε τόσο καιρό, μέχρι να τελειώσει τα θέματά του με την Σπόρτινγκ, για να τον υπογράψει.
Και δημιουργεί προσδοκίες ότι με ακόμη πιο ποιοτικές ενισχύσεις, μπορεί να δημιουργήσει ομάδα πραγματικά υψηλού επιπέδου.
Παρεμπιπτόντως, μεταγραφικά μπορεί να προκύψει και μία κίνηση έκπληξη…
Πηγή: gazzetta.gr