Εδώ και χρόνια δεν έδινα μεγάλη σημασία στα φιλικά , όπως δεν έδωσα και ιδιαίτερη σημασία στα φιλικά, που έδωσε ο Παναθηναϊκός στην Ολλανδία κόντρα σε δυνατές ομάδες και στη συνέχεια με την Ουντινέζε. Σε αυτό με την Σοσιεδάδ, όμως, είδα κάτι που με ενόχλησε πολύ αν και το ματς ήταν φιλικό. Την κατάρρευση της ομάδας μόλις δέχθηκε το γκολ στο 81 , το τελικό 3-0, που είναι πολύ βαρύ σε σχέση με την εικόνα του αγώνα, αλλά και το γεγονός, ότι είδα το ίδιο αποτέλεσμα, την ίδια εικόνα της ομάδας, μία εβδομάδα μετά από τον αποκλεισμό της από την Μπριζ με ανάλογο τρόπο. Και τότε ο Παναθηναϊκός έμοιαζε να το ελέγχει το ματς και έχανε ευκαιρίες μέχρι, που δέχθηκε το πρώτο γκολ και μετά ….έφυγε από το γήπεδο. Και χθές στο «Ανοέτα» ο Παναθηναϊκός φάνηκε να το ελέγχει το ματς , έχασε πάλι ευκαιρίες, δέχθηκε το πρώτο γκολ στο 81 και μετά ….πρόλαβε και δέχθηκε άλλα δύο γκολ σε έναν …άτυπο διαγωνισμό ατομικών λαθών.

Λες και οι παίκτες είχαν βαλθεί να βγουν νικητές σε κόντρα του «ποιος θα κάνει το μεγαλύτερο λάθος». Και ρωτάω εγώ. Δηλαδή αν το παιχνίδι είχε άλλα δέκα λεπτά, πόσα γκολ θα έτρωγαν ακόμα; Συγγνώμη, αλλά αυτή δεν είναι νοοτροπία. Και φαίνεται, ότι κάποιοι σίγουρα δεν έχουν συνειδητοποιήσει το βάρος της φανέλας που φοράνε. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να δέχεται τρία χαζά και φτηνά γκολ σε δέκα λεπτά ακόμα και σε ένα φιλικό. Και όταν έχει προηγηθεί το ίδιο πράγμα κόντρα στην Μπριζ και έχουν μεσολαβήσει συζητήσεις επί συζητήσεων στο Κορωπί με το ίδιο …..αποτέλεσμα.

Μα θα πει κανείς, στέκεσαι στο τελευταίο 10λεπτο, που έγιναν πολλές αλλαγές; Στα προηγούμενα 80 λεπτά δεν στέκεσαι, που ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος στο γήπεδο από μία ομάδα που είναι στην πρώτη δεκάδα της Πριμέρα; Φυσικά και στέκομαι. Αυτό ακριβώς λέω. Όταν για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι μέσα σε μία εβδομάδα είσαι καλύτερος στο μεγαλύτερο διάστημα από τον αντίπαλο και χάνεις με 3-0 ε τότε υπάρχει θέμα. Και για μένα δεν είναι σύμπτωση. Υπάρχει θέμα νοοτροπίας(μαζί με την έλλειψη ποιότητας σε κάποιες θέσεις ειδικά με αντιπάλους τέτοιου επιπέδου) , το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα ο Αναστασίου , διότι δεν θέλει και πολύ να σε πάρει η κατηφόρα και να μην μπορείς να σταματήσεις.

Σίγουρα στην Ισπανία κάποιοι πήραν ευκαιρία, για να αποδείξουν στον Αναστασίου, ότι τους αδικεί και τον..... δικαίωσαν. Διότι πολύ απλά φάνηκε με την παρουσία τους, ότι δικαίως δεν τους εμπιστεύεται ο Ελληνας τεχνικός… Κάποιοι έδειξαν , ότι πρέπει να πάρουν ευκαιρίες από τον προπονητή τους και ένας από αυτούς είναι ο Καλτσάς, κλασικός παίκτης, που θυσιάζεται για την ομάδα, αλλά και από τους λίγους μεσοεπιθετικούς της ομάδας, που έχουν το γκολ.

Δεν είναι καμπανάκια πλέον, αλλά καμπάνες που ηχούν δυνατά ενόψει και των δύο αγώνων που ακολουθούν με την Καμπάλα. Επιμένω, ότι ο Παναθηναϊκός υποχρεούται απέναντι στην ιστορία του να προκριθεί με δύο νίκες. Βλέπω, όμως, ότι η ομάδα χάνει ευκαιρίες και δεν σκοράρει και μόλις δεχθεί το πρώτο γκολ καταρρέει. Με αυτή την νοοτροπία και τα λάθη στην επίθεση και στην άμυνα θα δυσκολευτεί και με τους Αζέρους, που είναι τρεις κλάσεις κάτω από την Σοσιεδάδ και τουλάχιστον δύο κλάσεις κάτω από την Μπριζ.

ΥΓ: Ενθαρρυντική η απόδοση του Στιλ κάτω από τα δοκάρια , φάνηκε να έχει κάποια θέματα με την μπάλα στα πόδια. Πάντως φωνάζει με την απόδοσή του, ότι αυτός πρέπει να είναι ο βασικός γκολκίπερ της ομάδας….

Πηγή: gazzetta.gr

Νικολογιάννης Ελλάδα Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός SPORTS