Ως υπόδειγμα ακριβοδίκαιου «καπετάνιου» προβάλλει ο Μάρκο Σίλβα με τις αποφάσεις που πήρε για τη συγκρότηση της ευρωπαϊκής λίστας. Είχε να διαχειριστεί βαρύ και περίπλοκο φορτίο κατορθώνοντας όμως να κερδίσει τις εντυπώσεις για τους ελιγμούς και την ορθότατη συλλογιστική του στην επιλογή των παικτών που «προκρίθηκαν» να συμμετάσχουν στο φετινό Champions League.

Υπερβολικοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι υπήρξαν εκπλήξεις στην ανακοίνωση των ονομάτων. Ποια είναι αλήθεια το πρόσωπα που προξένησαν απορίες στην κοινή γνώμη τρώγοντας πόρτα από τον Πορτογάλο προπονητή; Ο Φουστέρ; Ο Ντουρμάζ;

Ή μήπως δεν ήταν αναμενόμενο ότι δύο ποδοσφαιριστές οι οποίοι για διαφορετικούς λόγους δεν αποτέλεσαν προς στιγμή πρώτες επιλογές της τεχνικής ηγεσίας, όπως ο Μανιάτης και ο Κασάμι ή ακόμα και ο Μποτία θα περιλαμβάνονταν εν τέλει στην κατάσταση που δηλώθηκε στην UEFA;

Ο Σίλβα άρχισε εξαιρετικά κατά την προσωπική μου γνώμη το κουμαντάρισμα στο «στράτευμα». Έχει μπροστά του μια εξαιρετικά δύσκολη χρονιά, πρωτόγνωρη από κάθε άποψη γι’ αυτόν. Ας σκεφτούμε ότι καλείται οπωσδήποτε να πετύχει υπό συνθήκες εντελώς πρωτόγνωρες για την ως τώρα προπονητική διαδρομή του:

Ήρθε σε μια ξένη χώρα αναλαμβάνοντας τα ηνία του πιο φημισμένου συλλόγου της (και) στα μέρη του, με απαιτήσεις, αφόρητη πίεση και τις γνωστές ιδιομορφίες της ψυχολογίας ενός ακόρεστου οπαδικού κοινού.

Πρέπει να κάνει πρωταθλητισμό και να έχει ευτυχές τέλος η «περιπέτεια» που θα ζήσει με τον Ολυμπιακό τους επόμενους μήνες παίρνοντας τον τίτλο. Αφήστε που αν αναδείξει την ομάδα πρωταθλήτρια, μια πιθανή απώλεια του τροπαίου του άλλου εγχώριου θεσμού (Κύπελλο) δεν θα περάσει στα «ψιλά» την ώρα της τελικής κρίσης του έργου του. Βρέθηκε σε ένα «αχόρταγο», ανικανοποίητο club και αυτό το γνώριζε και το κατάλαβε από την πρώτη στιγμή που αποφάσιζε να ξενιτευτεί προσδοκώντας άλματα επιτυχίας του.

Έπεσε σε «διαβολεμένο» όμιλο στο Champions League έχοντας μια από τις «στριφνότερες» κληρώσεις που έχουν τύχει ποτέ στους ερυθρόλευκους, χωρίς αυτή η παράμετρος να αποτελεί «συγχωροχάρτι» για τίποτα.

Ζήτησε παίκτες της αρεσκείας του και η διοίκηση του ικανοποίησε σχεδόν κάθε επιθυμία (πάντοτε σύμφωνα με τον διαθέσιμο «κουμπαρά» της ΠΑΕ). Τόσο «γεμάτος» Ολυμπιακός κατόπιν ενός πολυδάπανου μεταγραφικού καλοκαιριού έχω την αίσθηση ότι δεν έχει ξαναϋπάρξει! Μέχρι κυριολεκτικά την ύστατη ώρα των αγοραπωλησιών της εποχής η ΠΑΕ εκταμίευε αφιλοκερδώς, φέρνοντας στο λιμάνι ακόμα δύο επιθετικούς εγνωσμένης αξίας και ποιότητας, δίνοντας στον Ίβηρα τεχνικό μια πρωτοφανή πολυτέλεια στη γραμμή κρούσης.

Δύο σέντερ φορ βεληνεκούς Φινμπόγκασον και Ιντέγε – και από πίσω τον Άλαν Πουλίδο ως 3η λύση – κοιτώντας λοξά ακόμα και στα ρόστερ πολύ πλουσιότερων ευρωπαϊκών ομάδων από τον Ολυμπιακό δεν είναι και ότι πιο απλό να συναντήσει κανείς! Ούτε τόσους ακραίους κυνηγούς: Ερνάνι, Πάρντο, Σεμπά, Ντουρμάζ (4 τον αριθμό, από δύο για κάθε πτέρυγα και δεν υπολογίζω τον πέμπτο, τον Γιάννη Γιαννιώτα αφού δεν τον υπολογίζει ο Σίλβα πρώτος).

Ή να πάμε στον «τρελό» συνωστισμό της μεσαίας γραμμής με Τσόρι, Φορτούνη, Μπουχαλάκη, Μιλιβόγεβιτς, Καμπιάσο, Μανιάτη, Κασάμι ( 7 τον αριθμό) ακόμα και τον Φουστέρ (και αφήνω στην άκρη φυσικά τους Κολοβό, Τζανδάρη που θα γίνονταν 10 όλοι μαζί).

Σάμπως θέλετε να ρίξουμε μια ματιά στην υπεροπλία κάτω από τα δοκάρια με Ρομπέρτο και Καπίνο; Ή πάλι στις θέσεις των στόπερ με την βασική τριάδα προεπιλογής στο μυαλό του Πορτογάλου, αποτελούμενη από τους Ντα Κόστα, Σιόβα, Μποτία, ενώ υπάρχουν και οι Βούρος, Αυλωνίτης;

Με καλυμμένο το back up του Ομάρ από τον Σαλίνο στη δεξιά ακραία κάλυψη αν οι ερυθρόλευκοι είχαν πάρει και κάτι αντίστοιχο απέναντι, έναν κλασικό αριστερό οπισθοφύλακα πίσω από τον Μαζουακού τότε η πληρότητα στο έμψυχο υλικό θα έφτανε το… 101%!

Ο Μαρινάκης και η διοίκηση του το έκαναν «κομπλέ» το… σουβλάκι του Μάρκο Σίλβα. Η πελώρια πίτα του – την οποία αν δεν το έχει κάνει ως τώρα, σίγουρα θα τη γευτεί το επόμενο διάστημα στα νότια παράλια της Αττικής που κινείται – έχει από όλα μέσα.

Δεν τον άφησαν ούτε στο ελάχιστο παραπονεμένο τον προπονητή τους από την πλατεία Αλεξάνδρας. Τον πιστεύουν και του κάνουν τη ζωή εύκολη. Με έναν μοναδικό για τα ελληνικά (και όχι μόνο πια) δεδομένα ποδοσφαιρικό πλούτο.

Κατόπιν του ξέφρενου μεταγραφικού ντεμαράζ των ερυθρολεύκων την τελευταία ημέρα των μεταγραφών με την απόκτηση Ερνάνι και Ιντέγε ο Μάρκο Σίλβα μου φαίνεται πως αυτή τη στιγμή δεν ξέρει αν θα πρέπει να γελάει ή να… κλαίει.

Αξιέπαινος και αξιόλογος μεν ο Πορτογάλος τεχνικός, αλλά συνάμα και άπειρος που πέφτει στις αβαθείς ποδοσφαιρικές θάλασσες και καλείται να διαπρέψει στο κουμαντάρισμα, στο κοουτσάρισμα, στο δασκαλίκι. Να παρουσιαστεί στο Ρέντη «αρχηγός», αλλά και… ψυχολόγος, μέχρι και… νηπιαγωγός!

Περιστοιχίζεται από τόσες πολλές κούτρες που η κάθε μία έχει δικιά της «στάμπα». Κουβαλάει τα δικά της μυαλά και τη γνωστή ανωριμότητα παιδιών τις περισσότερες φορές και όχι έμπειρων, ώριμων ανδρών και επαγγελματιών καριέρας.

Πρέπει να βρει ο Σίλβα τον τρόπο για να μη… ξινίσει ο Τσόρι π.χ., που δεν γίνεται να βγει από την 11άδα ο Κώστας Φορτούνης με τις εμφανίσεις που πραγματοποιεί. Να δεχτούν πολλοί άλλοι ότι υπάρχει χώρος και για τους διπλανούς τους στην ομάδα και στους αγώνες, να νιώσουν όλοι ότι ο προπονητής αντιμετωπίζει ισότιμα και δίκαια το «ποίμνιο».

Να φέρει και να επιβάλλει με την παρουσία του ισότητα στο Ρέντη. Να πείσει ότι θα είναι πάντα ακριβοδίκαιος μοιράζοντας ίδιες ευκαιρίες προς όλους και όλα αυτά με το πιστόλι στον κρόταφο να παίζει η ομάδα ωραία μπάλα, να ευχαριστεί με το θέαμα της και βεβαίως να κερδίζει τα παιχνίδια.

Στο πρώτο τεστ τις πήρε όλες τις εντυπώσεις δικές του ο προπονητής του Ολυμπιακού. Ζύγισε το μαχαίρι και το έκοψε μαεστρικά το τεράστιο καρπούζι που ήταν μπροστά του, περισώζοντας ως και… τα σπόρια!

Πώς επιτυγχάνονται όλα αυτά μαζί όμως και σε βάθος χρόνου; Ζήτημα Μάρκο Σίλβα. Έχει έτοιμο γήπεδο να κυλήσει την μπάλα του και να «σκοράρει». Άντε senor!..

Μία και μοναδική αδικία: Έφαγε η «μαρμάγκα» τον Ματ Ντοσεβί. Στα καλύτερα του! Αλλά στο τέλος πού να χωρέσουν όλοι αυτοί;

Έκπληξη ακόμα και του Χάρα ήταν η λύση συμβολαίου. Ο Αργεντινός ήταν στις πρώτες σκέψεις του Σίλβα όλο αυτό τον καιρό κι ας μην ήταν παίκτης για τον Ολυμπιακό. Έπαιξε σε σχεδόν όλα τα φιλικά και ήταν βασικός στις δύο πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος. Δύο 24ωρα μετά το δεύτερο παιχνίδι έμεινε ελεύθερος και καλοπληρωμένος κιόλας από τους ερυθρόλευκους που του «έσπασαν» το συμβόλαιο που του «έφτιαξε» ο Περέιρα!

Πηγή: sportit.gr