Ένα μήνυμα από ακροατή που διάβασε την επομένη της Τούμπας ο συνάδελφος ραδιοφωνικός παραγωγός περιέγραψε με ελάχιστες σταράτες λέξεις την εκστατική φάση που διάγει το ερυθρόλευκο κοινό: «Περιμένουμε πώς και πώς το επόμενο παιχνίδι για να ξαναδούμε τον Ολυμπιακό»!

Ο ανώνυμος φίλος του Ολυμπιακού συντόμευσε το απόλυτο στίγμα της κατάκτησης του Μάρκο Σίλβα και των παικτών του. Η ανυπομονησία του κόσμου να βλέπει την ομάδα του να παίζει ωραίο ποδόσφαιρο, να μην «καταλαβαίνει» τίποτα από ονόματα αντιπάλων και υψηλό δείκτη δυσκολίας αγώνων, να μη «μασάει» από έδρες και ξένα περιβάλλοντα, να νικάει και να φεύγει, έχοντας γοητεύσει, αναγκάζοντας σε ομολογία τους άλλους για την ανωτερότητα και την ποιότητα στο παιχνίδι του, αποτελούν την κορυφαία ικανοποίηση για το επίτευγμα της εποχής.

Χρειάζεται να γυρίσουμε πολλά χρόνια πίσω από τις τελευταίες φορές που ο Ολυμπιακός εμφανίζεται τόσο πειστικός, τόσο γεμάτος και αποτελεσματικός. Προσωπικά με παραπέμπει στο τέλος της δεκαετίας του ’90, την τρίτη σεζόν του Ντούσαν Μπάγεβιτς (κατά την πρώτη θητεία του) στον πάγκο: Περίοδος 1999-2000, για την οποία ποτέ δεν μάθαμε τι ακόμα πιθανά επιφύλασσε για τον Ολυμπιακό, αν δεν ερχόταν εκείνη η άδοξη νύχτα του αποκλεισμού από τη Γιουβέντους στο 1-1 του ΟΑΚΑ, με την κεφαλιά του Κόντε και τον αέρα που είχε παρασύρει τον Ελευθερόπουλο, σύμμαχο της ιταλικής πλευράς.

Όπως ακόμα ο τωρινός Ολυμπιακός με κάνει να ανατρέξω στις όμορφες σεζόν του Βαλβέρδε, ίσως θα πω και σε κάποια θαυμάσια ματς, φουλ επίθεσης του Μίτσελ στην Ευρώπη με αποκορύφωμα το 2-0 επί της Γιουνάιτεντ στο Καραϊσκάκη, σε μια διαδρομή που πάντως θα ομολογήσει κανείς πως μπορεί και πολλά από αυτές τις ευρωπαϊκές νίκες να μην είχαν στέψει τις προσπάθειες των ερυθρολεύκων αν δεν υπήρχαν τα «ατσάλινα γάντια» του… ακροβάτη Ρομπέρτο.

Η εικόνα του σημερινού Ολυμπιακού με την ποιοτική υπογραφή ενός ρόστερ που στην πορεία και μέσα από διαχρονικότητα βεβαίως θα αποδειχθεί κατηγορηματικά αν θα είναι τελικά και το καλύτερο, το ξεχωριστό των τελευταίων ετών, μοιάζει με τα συγκεκριμένα παραδείγματα του παρελθόντος που ανέφερα πιο πάνω.

Φαίνεται όμως ότι η περιβόητη εκτίμηση περί δύο ισάξιων 11άδων να βρίσκει εφαρμογή στο φετινό υλικό που διαχειρίζεται ο Πορτογάλος προπονητής. Αυτός ο «κανονικός» σε όλα προπονητής, που έχει ήδη κερδίσει μέσω πολλών τρόπων υψηλή εκτίμηση στις ερυθρόλευκες τάξεις.

Αυτό το άκρως απαιτητικό, το ιδιαίτερα δύσκολο fan club του Ολυμπιακού, ο Μάρκο Σίλβα το έχει πείσει, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ότι είναι ένας εξαιρετικός τεχνικός. Το έχει κερδίσει.

Γιατί βλέπουν και χαίρονται την ομάδα τους. Γιατί μέσα από τη φιλοσοφία του Ίβηρα προπονητή ο Ολυμπιακός παίζει μπάλα και προχωράει. Γιατί είναι προφανές ότι διαχειρίζεται σχεδόν ιδανικά έναν αριθμό παικτών που φθάνει τους 18 και από πίσω έρχονται και άλλες πολύ σημαντικές μονάδες με υποσχέσεις για ακόμα καλύτερα πράγματα στο γήπεδο.

Έχουμε και λέμε: Ρομπέρτο, Ελαμπντελαουί, Μαζουακού, Σιόβας, Μποτία, Μιλιβόγεβιτς, Κασάμι, Φορτούνης, Ντουρμάζ, Σεμπά και Ιντέγιε. Η 11άδα που έκανε πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη το πέρασμα: «Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε»!

Προσθέτω: Καμπιάσο, Σαλίνο, Πάρντο, Φινμπόγκασον που έπαιξαν και ξεχώρισαν στο Emirates, καθώς και τον Ερνάνι που μπαίνει συνήθως αλλαγή σε όλα τα ματς από την Μπάγερν και μετά, ανεξαρτήτως εάν ακόμα δεν έχει μπει στο πνεύμα και τις απαιτήσεις του νέου περιβάλλοντος στο οποίο ζει και κινείται ποδοσφαιρικά. Σύνολο 16 μέχρι τώρα.

Με τους Τσόρι και Ντα Κόστα οι οποίοι κόντρα στην ΑΕΚ σε ένα 10ήμερο θα έχουν αποθεραπευτεί πλήρως και υπολογίζονται για το βασικό σχήμα, να τη η 18άδα που λέγαμε, πάνω στην οποία «πατάει» κατά πρώτιστο λόγο έως αυτή τη στιγμή ο Σίλβα.

Μας λείπουν 4 παίκτες για να συνθέσουμε τις δύο ισάξιες 11άδες. Πάμε λοιπόν: Καπίνο, Μπουχαλάκης, Μανιάτης οι τρεις και από εκεί και πέρα περιλάβετε όποιον επιθυμείτε στην εξίσωση από τους: Φουστέρ, Πουλίδο, Βούρο, Κολοβό, ενώ στα… πιτς βρίσκονται και ακόμα δύο διόλου ευκαταφρόνητα στελέχη για οποιαδήποτε άλλη ομάδα της SuperLeague (σε θέσεις βασικών μάλιστα!) σαν τους Γιαννιώτα, Αυλωνίτη και Τζανδάρη, τα οποία αργά ή γρήγορα η δίκαιη διαχείριση του δυναμικού από την τεχνική ηγεσία θα τους βρει στην πορεία κάποιες ευκαιρίες συμμετοχής. Έστω και αν ξεκάθαρα δεν βρίσκονται από την αρχή στα σχέδια του προπονητή.

Υπάρχει αντίρρηση για τις δύο ισάξιες ενδεκάδες; Εδώ στο τέλος – για βάλτε τα κάτω – … μιλάμε για δυόμιση!

 

Πηγή: Sportit.gr