Πριν βρουν προπονητή στην Εθνική, να βρουν τι έφταιξε...

Λένε και έχουν απόλυτο δίκιο, ότι για να γίνεις καλύτερος πρέπει να βρεις τι δεν κάνεις σωστά. Αμφιβάλω για να μην πω ότι είμαι βέβαιος, ότι υπάρχει έστω ένας στους κόλπους της Εθνικής ομάδας που αναζητεί τα αίτια του… ναυαγίου. Ολοι μα όλοι θέλουν να το ξεχάσουν, να το αφήσουν πίσω, να μην θυμούνται ότι συνέβη και να πάνε γρήγορα, πολύ γρήγορα στο παρακάτω. Να βρούμε έναν νέο προπονητή, να τον κλείσουμε, να… μπλα μπλα μπλα και έξω από την πόρτα… Αυτός είναι ο σίγουρος δρόμος για να αποτύχεις ξανά. Να μην βρεις τι έκανες λάθος την προηγούμενη φορά και να το κάνεις και την επόμενη…

Ακουσα τον Γκιρτζίκη μετά το τελευταίο ματς με την Ουγγαρία και ήταν σαν να άκουγα τον… Τσοβόλα πριν από 30 χρόνια. Θα, θα, θα, και λίγο από θα… Οσο για το τι έφταιξε, είπε χαρακτηριστικά «ε, συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο, έτυχε να συμβεί σε εμάς δυστυχώς…».

Εντάξει άμα έτυχε, ας κάνουμε ένα ευχέλαιο, στην ανάγκη έναν εξορκισμό, για να φύγει το κακό που μας βρήκε και όλα εντάξει θα πάνε…

Προσωπικά πιστεύω ότι αν δεν βρεθεί τι φταίει και μάλιστα αν δεν γίνει μία προσπάθεια να προσωποποιηθεί (με ονόματα και διευθύνσεις) αυτό το «τι έφταιξε;» που σήμερα κανείς δεν αγγίζει, ούτε καν ο Τύπος, οι πιθανότητες να αλλάξει θεαματικά η εικόνα προς το καλύτερο, δεν είναι πολλές.

Ακουσα τους παίκτες για παράδειγμα να δηλώνουν από το «είναι ντροπή να χάνεις δύο φορές από τα Νησιά Φερόε…» ή «δεν θέλω να γυρίζω στον σύλλογο μου και να μου κάνουν πλάκα, πάλι χάσατε…», ή τους προπονητές να λένε ότι «είναι θέμα ψυχολογίας και νοοτροπίας» και αναρωτιέμαι πραγματικά αν και οι ίδιοι έχουν ψαχτεί μέσα τους για το τι έφταιξε.

Δηλαδή δεν ήταν θέμα ποδοσφαίρου; Δηλαδή ήταν μεταφυσικό το ζήτημα ότι η Εθνική τερμάτισε τελευταία; Ότι ξεκίνησε με έναν προπονητή που δεν είχε δουλέψει ποτέ σε Εθνική ομάδα και δεν του άφησε η ΕΠΟ ούτε έναν συνεργάτη που να ξέρει τα κατατόπια έπαιξε κάποιο ρόλο; Ότι κουμάντο επί Ρανιέρι (δεν έκανε κατ’ ανάγκη, αλλά έμοιαζε να κάνει) ένας μάνατζερ, είχε την σημασία του; Ότι στη συνέχεια στη θέση του Ρανιέρι προσέλαβαν άλλο προπονητή (Μαρκαριάν), ο οποίος μέσα σε τρεις – τέσσερις μήνες αρπάχτηκε με τον άνθρωπο (Καραγκούνη) που τον έφερε και σηκώθηκε και έφυγε, έπαιξε κάποιο ρόλο; Ότι μέσα σε λίγους μήνες η ΕΠΟ «έφαγε» τον Καραγκούνη που τον έφερε σαν Μεσσία και που παραμένει το μεγαλύτερο κεφάλαιο αυτής της ομάδας, μέτρησε; Ότι στην πορεία όλων αυτών οι παίκτες μιλούσαν για το «φιλότιμο» και όχι για το ποδόσφαιρο που παίζουμε και στο οποίο είχαμε καταργήσει κάθε έννοια λογικής, μετράει; Για 10 ματς κλήθηκαν συνολικά 55 παίκτες! Δείχνει κάτι αυτό ή απλώς συνέβη; Ότι σε 10 ματς είχαμε 3 διαφορετικούς προπονητές έχει τι σημασία του;

Σε όλα αυτά τα ερωτήματα και σε πολλά περισσότερα, θα δώσουν απάντηση οι υπεύθυνοι; Οχι στον Τύπο, αλλά στην ίδια την ομάδα, ή απλώς θα, θα, θα και θα πάρουμε και ένα νέο προπονητή και όλα καλά.

Οι ίδιοι οι παίκτες, πέρα από το φιλότιμο που δεν νομίζω ότι έχασαν και κακώς το επικαλούνται, που πέρα από τις ντροπές που δεν νομίζω ότι υπάρχουν, διότι καμιά ήττα στο ποδόσφαιρο δεν είναι ντροπή και ταπείνωση, θα προσπαθήσουν να εξηγήσουν ποδοσφαιρικά γιατί συνέβη ότι συνέβη; Όχι στον κόσμο, στους εαυτούς τους.

Διότι για ποδόσφαιρο μιλάμε και όχι για την διακυβέρνηση της χώρας. Εκεί είναι οι ντροπές και οι ταπεινώσεις. Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν οι ήττες και μόνο αυτές. Και 99 στις 100 φορές εξηγούνται μόνο ποδοσφαιρικά και όχι μεταφυσικά.

Η Εθνική ομάδα απέτυχε σε αυτή την προκριματική φάση παταγωδώς γιατί κατάργησε κάθε είδους ποδοσφαιρική λογική. Σε όλα μα όλα τα επίπεδα. Και η κατάργηση αυτής της λογικής δεν αφορά μόνο τον πάγκο. Δεν μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα ένας προπονητής που θα έρθει, όποιος κι’ αν είναι αυτός. Αλλά ακόμη και αυτό να πιστεύουν στην ΕΠΟ ότι θα συμβεί. Ότι δηλαδή ο νέος τεχνικός θα τα λύσει όλα τα ζητήματα και το μόνο θέμα που υπήρξε ήταν θέμα προπονητή και τίποτα άλλο, θα ψάξουν έστω να βρουν αυτή την απλή απάντηση. Γιατί απέτυχε ο Ρανιέρι; Γιατί απέτυχε ο Μαρκαριάν;

Διότι αν δεν απαντήσουν σε αυτό το απλό, πώς θα διαλέξουν τον επόμενο; Πoιο βιογραφικό μπορούν να βρουν που να είναι καλύτερο από αυτό του Ρανιέρι; Σας το λέω μετά βεβαιότητας. ΚΑΝΕΝΑ. Αποκλείεται να προσλάβουν προπονητή με καλύτερο όνομα και βιογραφικό από τον Ρανιέρι. Γιατί λοιπόν θα επιλέξουν σωστά;

Για την επόμενη ημέρα της Εθνικής ομάδας δεν είμαι αισιόδοξος. Και το γράφω από τώρα, σχεδόν ένα χρόνο πριν αρχίσουν τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου και τρία χρόνια πριν αυτό διεξαχθεί. Δεν βλέπω πώς με τέτοια μυαλά θα είμαστε εκεί…