Η λέξη «παλικάρι» δεν μεταφράζεται στα αγγλικά, όπως και η λέξη «φιλότιμο». Στα παιχνίδια που ακολουθούν, ο Παναθηναϊκός χρειάζεται ξένους που να αποδειθούν «palikaria» και Έλληνες με φιλότιμο.

Πριν από μερικά χρόνια, σε ένα ζάπινγκ στην τηλεόραση, έπεσα πάνω σε μια ταινία με τον Άντονι Κουίν, με τον ελληνικό τίτλο «Παλικάρι μου» – ήταν μια κόπια κατά κάποιον τρόπο του «Ζορμπά», χωρίς φυσικά να σημειώσει την τεράστια επιτυχία εκείνης της ταινιάρας. Ξέρετε πώς ήταν ο ξένος τίτλος της ταινίας; «My palikari»! Πολύ απλά διότι η λέξη «παλικάρι» δεν μεταφράζεται στα αγγλικά ή τα αμερικανικά, όπως δεν μεταφράζεται και η λέξη «φιλότιμο». Πώς να την πεις; Filotim; Δεν γίνεται… Μόνο που ο Παναθηναϊκός, με το δύσκολο πρόγραμμα που έχει μπροστά του στο πρωτάθλημα, θα χρειαστεί και τα δυο, αν θέλει να μην καεί η χρονιά από τον Οκτώβρη ή τον Νοέμβρη.

 

Γίνεται πολλή κουβέντα για τον Εσιέν, που ήρθε πρώτος – πρώτος και είναι ο μόνος από τους καινούργιους που δεν έχει κάνει σεφτέ σε επίσημο ματς. Το ποιος φταίει και και τι φταίει θα τα δείξει η «νεκροψία» και οι ευθύνες θα αποδοθούν εκεί που αναλογούν, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας: θα ασχολούμαστε ολημερίς κι οληνυχτίς με τον Εσιέν και γιατί δεν παίζει, λες και είναι ο ενδέκατος του ρόστερ και χωρίς αυτόν δεν συμπληρώνουμε εντεκάδα; Σοβαροί να είμαστε, πέρυσι και πρόπερσι Εσιέν ή παίκτης επιπέδου Εσιέν δεν υπήρχε στην ομάδα, αλλά ο Παναθηναϊκός ούτε βυθίστηκε, ούτε διαλύθηκε, ούτε αποκλείστηκε από την Μίντιλαντ (την περσινή Καμπάλα). Οι ζωντανοί με τους ζωντανούς λοιπόν και οι τραυματίες με τους τραυματίες, οπότε ας ασχοληθούμε με τους πρώτους κι ας ενώσουμε τις προσευχές μας για τους δεύτερους, ώστε να γίνουν καλά. Κι ας αφήσουμε να ανησυχούν και να προβληματίζονται για τον Εσιέν αυτοί που τον πλήρωσαν αδρά για να έρθει στα μέρη μας και να δουν τι θα κάνουν μαζί του, αν συνεχίσει να απέχει των αγωνιστικών υποχρεώσεων της ομάδας, ειδικά στην κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος στην οποία εισέρχεται ο Παναθηναϊκός.

 

Οι «ζωντανοί» λοιπόν, οι παίκτες που είναι ετοιμοπόλεμοι και στη διάθεση του Αναστασίου, είναι Έλληνες, είναι ξένοι, είναι παίκτες που παίζουν κάποια χρόνια στην ομάδα και παίκτες που ήρθαν το καλοκαίρι. Κυρίως, είναι παίκτες που πρέπει να αισθανθούν, να νιώσουν, να καταλάβουν τι σημαίνουν τα παιχνίδια που ακολουθούν για τον Παναθηναϊκό για το μέλλον του και την πορεία της φετινής χρονιάς. Θα τα καταφέρουν να κάνουν ένα καλό μάζεμα βαθμών στα ντέρμπι που ακολουθούν (μετά το ματς με τα Γιάννενα); Τότε η ομάδα θα μείνει σε πορεία πρωταθλητισμού και το φρόνημα θα παραμείνει υψηλό. Δεν θα τα καταφέρουν και θα συγκεντρώσουν λίγους βαθμούς; Η γκίνια θα πολλαπλασιαστεί, η απογοήτευση θα κατσικωθεί στη Λεωφόρο και η ομάδα, που δεν είναι ψημένη και μαθημένη στην πίεση του πρωταθλητισμού θα κοιτάζει με το κυάλι την κορυφή.

 

Οι ξένοι παίκτες της ομάδας, παλιότεροι και πιο νέοι, πρέπει να ντυθούν Άντονι Κουίν και να αποδειχθούν «palikaria». Να τα δώσουν όλα, να αποδείξουν αυτοί που ήρθαν το καλοκαίρι ότι καλώς επένδυσε πάνω τους η ομάδα κι ότι έχουν και την ποιότητα και τα guts να παίζουν στον Παναθηναϊκό, αυτοί που είναι εδώ από πέρυσι ή πρόπερσι, ότι το κακό φετινό ξεκίνημα στη χρονιά ήταν μια κακή παρένθεση. Κι όσο για τους Έλληνες, παλιούς και νεώτερους, μεγάλους και μικρότερους σε ηλικία, να δείξουν το ελληνικό φιλότιμο, να τα δώσουν όλα, να «σκιστούν» για την ομάδα, για τη φανέλα, για τον κόσμο και για τον εαυτό τους και τον προπονητή τους, τον γουστάρουν – δεν τον γουστάρουν. Με αυτόν επέλεξε να πορευτεί η διοίκηση και αυτό οφείλουν να το σεβαστούν όλοι, ώστε η ομάδα να πιάσει τα περσινά και προπέρσινα στάνταρντς απόδοσης και στην πορεία να πάει και ακόμα καλύτερα.

Πηγή: Sportit.gr

Αναστασίου Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague SPORTS