Και τώρα τι κατάλαβε ο Σπάθας;

Όπως τόσα και τόσα στο χώρο της Ελληνικής διαιτησίας, πράγματα που γίνονται εκτός γηπέδων, με φανερό σκοπό να έχουν αντίκτυπο εντός αυτών…

Θα έπρεπε να σταθούμε αρκετά στο πώς και γιατί έγινε διεθνής διαιτητής (άρα πώς επιβραβεύτηκε από την ΚΕΔ της ΕΠΟ με ότι αυτό συνεπάγεται) ο Παπαπέτρου! Διαιτητής με δύο χρόνια στη SuperLeague, για τον οποίο δεν θα μείνουμε σε αυτό που λέει η πιάτσα ότι… «δεν υπάρχει αγώνας που τον έβγαλε ήρεμα και χωρίς προβλήματα». Γι’ αυτόν όμως και τον Κύζα (αν και έχει καλύτερες παρουσίες) αναρωτιόμαστε: Ποιο ντέρμπι, ποιο δύσκολο ματς έπαιξε ο Παπαπέτρου αυτή την διετία και κρίθηκε άξιος προβιβασμού; Το πιο σημαντικό ματς που σφύριξε ήταν το Κέρκυρα-ΑΕΚ για το κύπελλο! Μεγάλο ματς δεν έχει ούτε για δείγμα! Παρολ’ αυτά έγινε διεθνής!!

Το αφήνουμε όμως και θέλουμε να σταθούμε σε όσους αποχώρησαν από τον πίνακα, σε αυτούς που λογικά μπαίνουν σε μία τελική ευθεία στην καριέρα τους ως διαιτητές.

Και αναρωτιόμαστε: Τι κατάλαβε από την πορεία του στο χώρο ο Γιάχος; Ο Παππάς; Αλλά κυρίως ο Ηλίας Σπάθας; Τώρα που όλο αυτό το παραμύθι τελειώνει, τι μένει σε αυτόν και τι σε όλους εμάς;

Ξεκίνησε με καλές προδιαγραφές ο Σπάθας από το 2007 στην πρώτη κατηγορία, με αέρα, στυλ, ισορροπημένος και σοβαρός. Και μετά από κάποια στιγμή επέλεξε άλλους δρόμους. Πρωταγωνιστής το 2010 επί… Παναθηναϊκού, πρωταγωνιστής και μετά όταν άλλαξε η κατάσταση με τον Ολυμπιακό. Να θυμίσουμε παιχνίδια στα οποία έγραψε ιστορία; Από πού να αρχίσουμε και που να φθάσουμε. Κορυφαία το… Άρης-ΠΑΟΚ του 2010, το Αστέρας-Ολυμπιακός του 2014.

Να αναφερθούμε στο πόσες (ελάχιστες) φορές τον εμπιστεύθηκε τελευταία η UEFA να σφυρίξει στην Ευρώπη; Κι’ αυτόν και τον Γιάχο και τον Παππά σε αντίθεση με τον Σιδηρόπουλο, αλλά και τον Κουκουλάκη;

Τώρα όμως που όλα τελειώνουν, τι μένει; Ας αναρωτηθεί και αυτός και όσοι θέλουν να επιλέξουν τον δρόμο του…. Θέλουν να χρησιμοποιηθούν και μετά από λίγο καιρό να τους «ξεχάσουν»;

Από εκεί και πέρα άραγε.... μένουν τα πολλά μεροκάματα που βγήκαν από την ΚΕΔ με τους ορισμούς (ακόμη και μετά από το ματς του αιώνα πέρυσι στην Τρίπολη);

Ή μήπως μένει ως υστεροφημία όσα του λένε στο δρόμο, όσα του λένε παιδιά ακόμη και στα σχολεία;

Γιατί επί 3-4-5 χρόνια πέρασε «καλά». Τώρα όμως; Για τα υπόλοιπα 10-15;

Για τον Κάκο (πάρα πολλά λάθη, αλλά… δίκαιος αφού έπεισε για το ότι δεν «άκουγε») βγήκε ο Κατσουράνης και είπε μετά από χρόνια, τα καλύτερα. Θα βγαίνουν και άλλοι για τον Κάκο να πουν τα ίδια. Και για τον Βασσάρα (ως διαιτητή). Και για τον Σιδηρόπουλο αυτό θα γίνει. Οι οποίοι (τι σύμπτωση) με την τιμιότητά τους, εξασφάλισαν ΚΑΙ ευρωπαϊκή καριέρα, αλλά και την υστεροφημία που όλοι χρειάζονται για να περπατάνε με ψηλά το κεφάλι στο δρόμο…

Αυτό, προς… προβληματισμό σε κάθε διαιτητή. Νέο ή παλιότερο… Το πρόσκαιρο κέρδος από μερικούς βολικούς ορισμούς είναι πολύ μικρό, μπροστά στην συνολική αναγνώριση αφού σταματήσεις την καριέρα σου…

(Το ίδιο ισχύει και για τους αρχιδιαιτητές. Σκεφτείτε πόσο ήσυχοι είναι με την συνείδησή τους άνθρωποι όπως ο Μπίκας και ο Τεβεκέλης και που έχουν μπλέξει άλλοι, όπως ο Δούρος και ο Μπριάκος…).

* Επί της ευκαιρίας καλή τύχη στον Κύρκο που ως παρατηρητής δεν πρέπει να επηρεαστεί αύριο στο Καραϊσκάκη από το πώς σταμάτησε την πορεία του ως διαιτητής… Καλή τύχη και στον Κύζα που αντί… πρώτα να μας πείσει ότι μπορεί να βγάλει σωστά 2-3 μεγάλα ματς, τον έκαναν πρώτα διεθνή και από εδώ και πέρα θα πρέπει να μας πείσει περισσότερο για την αξία του…

* Λένε αρκετοί ότι αυτή η ιστορία με το Noor 1 έχει ποδοσφαιρικές προεκτάσεις. Εγώ δεν ξέρω. Αλλά, όλη αυτή η υπόθεση από την ώρα που συνελήφθησαν οι πρώτοι, έχει γέλιο… Μέχρι δακρύων!

Ένας από τους μεταφραστές των Ινδών μαρτύρων της δίκης έχει να δώσει σημεία ζωής από τον περασμένο Φεβρουάριο.

Ένας από τους Τούρκους κατηγορούμενους που φοβόταν για τη ζωή του πέθανε στη φυλακή.

Ένας Ιρανός εμπλεκόμενος που δε βρήκε η Αστυνομία πέθανε σε νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης.

Άλλον μεταφραστή τον έψαχναν και τον προσήγαγαν βιαίως…

H πρόεδρος του δικαστηρίου που θα εξέταζε την υπόθεση παραιτήθηκε ξαφνικά.

Κάποιοι λιμενικοί που γνώριζαν… μετατέθηκαν.

Και ξαφνικά χθες… το πλοίο σηκώθηκε και έφυγε από το λιμάνι! Και για πρώτη φορά αποδείχθηκε ότι δεν είναι μόνο το… (γνωστό τέλος πάντων) που σέρνει καράβι. Αν χρειαστεί βρίσκονται και άλλα πράγματα να το σύρουν… Το καράβι!