ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ το ματς. Η φίλη μας η Χριστίνα, μας έχει προσκαλέσει για δείπνο. Να είσαι με ανοιχτό το κινητό και κάθε λίγο και λιγάκι να κοζάρεις τις ειδήσεις, την ώρα του φαγητού, είναι αγένεια. Αυτά είναι για πιτσιρικάδες - κάτω των τριάντα.

Γυρίζουμε σπίτι κατά τις δυο και δεν έχω πάρει χαμπάρι, ούτε τις δηλώσεις του Μαρινάκη, περί απάτης. Αρχίζεις λοιπόν να διαβάζεις, για να δεις, τι παιζει. Ρίχνεις ένα βλέφαρο στην αρθρογραφία. Οι κόκκινοι πανηγυρίζουν για την ομαδάρα, που όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει. Οι κίτρινοι είναι χωρισμένοι στα δύο: Αλλοι τα ρίχνουν στο Δέλλα και στη διαιτησία κι άλλοι στη διαιτησία και στο Δέλλα. Αυτή ήταν από τις σπάνιες φορές που κάθισα να διαβάσω σχόλια αναγνωστών. Κάτω λοιπόν από άρθρο ΑΕΚτζή δημοσιογράφου, που τα έριχνε στη διαιτησία και τον Δέλλα, υπάρχει σχόλιο αναγνώστη που εμφανίζεται σαν ΑΕΚτζης: "Αφου φταίει ο Δέλλας... να κάνω μια απλή ερώτηση... Ποιον θα έβγαζε ο Σίλβα και θα τους ρίχναμε εμείς, τέσσερα; Και με υπέρ μας διαιτησία;".

Ακούγεται σαν εξυπνάδα, αλλά μονο εξυπνάδα δεν είναι. Είναι ένας τρόπος για να φανεί, η τεράστια διαφορά των δυο ομάδων. Τι λάθος αλλαγή θα μπορούσε να κάνει ο Σίλβα, για να συντριβεί ο Ολυμπιακός,μέσα σε τριάντα λεπτά; Ποιον να έβγαζε και ποιον να έβαζε, για να κοπεί η ομάδα του στα δυο και να γίνει η άμυνά του φύλλο και φτερό; Σαφώς κι έκανε λάθος ο Δέλλας. Σαφώς και δεν έπρεπε να βιαστεί.Κρατάς, οπως κρατάς, το 0-1 κι αρχίζεις να βγαίνεις μπροστά από το 75' και μετά, σιγά σιγά. Κατεβάζοντας παίκτες, αλλάζοντας πρόσωπα, αλλά όχι τακτική . Οταν μάλιστα έχεις δει ότι ο Ολυμπιακός σκότωσε στην κόντρα και την Αρσεναλ και τον ΠΑΟΚ. Ενα τέταρτο συν τις καθυστερήσεις, είναι αρκετός ποδοσφαιρικός χρόνος, όταν μάλιστα ο αντίπαλος με το εύθραυστο 1-0, θα αρχίσει να φοβάται. Δεν ήταν όμως το κυρίαρχο στο ματς,το λάθος του Δελλα. Το κυρίαρχο έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι επτά στους έντεκα ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ, που ξεκίνησαν στο ματς, είχαν παίξει στο περυσινό 1-1 στο Καραϊσκάκης για το Κύπελλο.

Τέσσερις, όλοι κι όλοι, οι καινούργιοι, με τον έναν εξ αυτών να είναι γκολκίπερ. Μιλάμε δηλαδή για μια ομάδα Β' Εθνικής με κάποιες προσθήκες. Κάτι που δεν είδα στην κόκκινη αρθρογραφία, γιατί ενδεχόμενα θα μείωνε την αξία του 4-0. Κάτι, που ελάχιστα αναφέρθηκε στη κίτρινη αρθρογραφία, για ευνόητους λόγους. Κι αυτή ήταν η εικόνα του ματς. Οσο κι αν ακούγεται βαρύ αυτό, ήταν λες και έβλεπες ένα ματς Ολυμπιακος - Εργοτελης. Και χωρίς μάλιστα τον Γιάννη Πετράκη (που είναι ένας καλός προπονητής) στον κιτρινόμαυρο πάγκο. Ο Σίλβα θεώρησε το ματς εύκολο και κράτησε έξω από την ενδεκάδα, Φορτούνη-Καμπιάσο για να τους έχει φρέσκους στο ματς του Ζάγκρεμπ, την Τρίτης.

Το σχήμα που κατέβασε δεν του βγήκε. Ο Ολυμπιακός, σε ότι είχε να κάνει με το δημιουργικό κομμάτι δεν ήταν καλός. Ο Τσόρι δεν είχε ρυθμό, έγινε το 1-0 από στημένη φάση και η ΑΕΚ με υπερπροσπάθεια,ήταν μέσα στο παιχνίδι. Χωρίς όμως να έχει την ποιότητα να εκμεταλλευθεί, τη μετριότητα του γηπεδούχου. Με τον Ολυμπιακό να έχει πρόβλημα να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και να βγάλει φάσεις. Ούτε η ΑΕΚ όμως έβγαλε, αφού όσες φορές βρέθηκαν σε θέσεις για να απειλήσουν οι ποδοσφαιριστές της, είχαν λάθος επιλογές από υποκειμενική αδυναμία. Μαχητικός είναι, συμπαθής είναι, αλλά με τον Αραβίδη σέντερ-φορ, δεν γίνεται να πάρεις αποτέλεσμα στο Καραϊσκακης. Ακόμα κι όταν ο Ολυμπιακός, μέχρι το 60', δεν είναι καλός. Μέχρι που κάνει τη κουτουράδα ο Δέλλας, η ΑΕΚ γίνεται Εργοτέλης και το κοντέρ έγραψε τέσσερα.

Μόνο ομάδες επιπέδου Εργοτέλη καταρρέουν και διαλύονται τόσο εύκολα. Οι κιτρινόμαυρες φανέλες και ο δικέφαλος αετός δεν αρκούν για να λέγεσαι ΑΕΚ.

Πηγή: sport24.gr