Σχόλιο Τσάρλυ για το ντέρμπι: Ο Παναθηναϊκός του τίποτα

Ο Παναθηναϊκός, ως οργανισμός συνολικά, ταλαιπωρείται να δουλεύει με έναν προπονητή που δεν τον πιστεύει πλέον κανείς.
Όσο μένει χάνεται χρόνος

Με έναν άνθρωπό που πνευματικά αποτελεί παρελθόν από την ημέρα που ήρθε ο αποκλεισμός από την Καμπάλα. Ο Γιάννης Αναστασίου παραμένει στον Παναθηναϊκό και χάνεται χρόνος από ένα πείσμα του ιδιοκτήτη του. Η αλήθεια όμως φαίνεται στο γήπεδο, φαίνεται βλέποντας το ανόρεχτο πρόσωπο του Μπεργκ, βλέποντας τις αντιδράσεις του Στιλ, τον εκνευρισμό του Ταυλαρίδη, βλέποντας τον Παναθηναϊκό να μην μπορεί να βγάλει μία ποδοσφαιρική συνεργασία στο γήπεδο.
Ούτε ένα θετικό στοιχείο

Ο εφετινός Παναθηναϊκός είναι η μοναδική ομάδα στην Ελλάδα που δεν έχει αποκτήσει συγκεκριμένη ταυτότητα. Που δεν εφαρμόζει τίποτα το συγκεκριμένο, που πέρα από την ενέργεια που βγάζει ο Ζέκα, δεν έχει κάποιο ορατό πλεονέκτημα στο παιχνίδι της. Όλες οι ομάδες παίζουν κάτι συγκεκριμένο, έχουν πλεονεκτήματα και αδυναμίες, ο εφετινός Παναθηναϊκός μοιάζει αδύνατον να αντιληφθείς τι ακριβώς προσπαθεί να κάνει στο γήπεδο.

Ο εφετινός Παναθηναϊκός δεν τρέχει, δεν πρεσάρει, δεν παίζει καλή άμυνα, δεν εμπνέει εμπιστοσύνη όταν παίρνει βάθος, δεν έχει δημιουργία από τον άξονα, δεν παίζει από τα άκρα, για την ακρίβεια δεν χρησιμοποιεί κανονικά εξτρέμ. Όσο και αν ψάξει κανείς δεν μπορεί να βρει ένα καλό στοιχείο που βγάζουν οι παίκτες του Αναστασίου στη σεζόν.
4-4-1-1 χωρίς εξτρέμ

Ο ίδιος έδειξε να πιστεύει πως η ομάδα του έπαιξε καλά στην Ξάνθη. Και χρησιμοποίησε μία διάταξη αρκετά κοντινή με αυτήν που έφερε το τυχερό 1-0 στα "Πηγάδια".

Στο 4-4-1-1 αυτήν την φορά δεν υπήρχε ούτε ένας καθαρός εξτρέμ, θυμίζω στην Ξάνθη έπαιξε ο Καλτσάς, ο οποίος αποκλείστηκε για λόγους τακτικής, όπως έγραφαν τα ρεπορτάζ. Τώρα πώς γίνεται να επιλέγεις τακτική που θέλει δύο καθαρά εξτρέμ και να αφήνεις εκτός αποστολής τον μοναδικό ενεργό καθαρό εξτρέμ που διαθέτεις για λόγους τακτικής, είναι κάτι που δεν είναι εύκολο να εξηγηθεί.
Το λάθος με Κουτρουμπή και Αμπέντ

Ο Αναστασίου παρουσίασε στην Τούμπα μία διάταξη που κανείς από τους πέντε που χρησιμοποίησε στα χαφ δεν έπαιξαν στον κανονικό ρόλο τους. Με τον Κουτρουμπή στα χαφ, όχι όμως με την ασφάλεια της τριάδας, αλλά σε έναν σχηματισμό που θα έπρεπε να βρίσκεται δίπλα στο Ζέκα και ταυτόχρονα, εξαφάνισε τον Αμπέντ στα άκρα.

Εδώ θέλω να σημειώσω πως είναι τελείως διαφορετικό να βάζεις έναν στόπερ στην θέση 6 σε σχηματισμό τριάδας με δύο εσωτερικούς χαφ δίπλα του να τον υποστηρίζουν και να του επιτρέπουν να παίρνει βάθος από το να τον βάζεις σε τακτική που τον θέλει να λειτουργεί σαν δίδυμο με τον παρτενέρ του στα χαφ.

Έχω την αίσθηση πως ο Παναθηναϊκός τον Αμπέντ δεν τον πήρε για εξτρέμ. Η λογική της μεταγραφής ήταν να δυναμώσει το κέντρο και να δημιουργηθεί ένα πολύ σκληρό δίδυμο με τον Ζέκα. Παρότι ο Αμπέντ έχει επιστρέψει αρκετά πιο βαρύς απ' όσο τον θυμόμαστε ο Γιάννης Αναστασίου αποφάσισε να τον χρησιμοποιήσει στα αριστερά.

Στο χώρο που χρειαζόταν ο Παναθηναϊκός ποδοσφαιριστή να χτυπήσει το πολύ επιθετικό παίξιμο του Ροντρίγκες ώστε να βγάλει παιχνίδι στην πλάτη του χαράμισε τον Αμπέντ.

Μέχρι και ο προπονητής του Ηρακλή, ο Παπαδόπουλος, σκέφτηκε την περασμένη εβδομάδα, να βάλει παίκτη στην πλάτη του Ροντρίγκες. Δεν είχε κάποια σίγουρη λύση, τού έριξε τον Μπουλούτ. Ο άνθρωπος διάβασε την αδυναμία του αντιπάλου, έκανε την προσπάθεια του και πήρε κάποιες φάσεις στο πρώτο ημίχρονο. Ο Αναστασίου έβαλε εξτρέμ τον Αμπέντ που έχει επιστρέψει φανερά πιο παχύς και δεν έχει τη δυνατότητα να καλύψει πολλά μέτρα.

Το αποτέλεσμα ήταν ο Ροντρίγκες να μην έχει καμία απειλή πίσω του, να βρει ελεύθερα μέτρα και τελικά να κρίνει το ντέρμπι.
Πρώτη αλλαγή στο 61ο λεπτό

Αυτό που προκαλεί μεγάλη απορία είναι για ποιον λόγο δεν πήγε έγκαιρα σε διορθωτική κίνηση. Ο Παναθηναϊκός είχε μία διάταξη που δεν μπορούσε να ανταποκριθεί σε κανέναν τομέα του παιχνιδιού. Έχανε από το 31ο λεπτό με 2-0, είχε στο γήπεδο μόνο αρνητικούς ποδοσφαιριστές και ο προπονητής περίμενε να δεχθεί το τρίτο γκολ και έκανε την πρώτη αλλαγή του στο 61ο λεπτό.

Τον Γιάννη Αναστασίου τον εξέθεσε υπερβολικά το πόσο σουλουπώθηκε η ομάδα από τη στιγμή που πήγε σε ένα πιο ορθολογικό σχήμα. Έπρεπε να φτάσει το 61ο λεπτό για να αποδειχτεί πως η λογική που προσέγγισε το παιχνίδι δεν βγήκε και να βάλει τον Αμπέντ στον άξονα και τον μοναδικό εξτρέμ που πήρε στην αποστολή Κλωναρίδη στην μία πλευρά.

Η παρουσία του Αμπέντ στο χώρο του κέντρου βοήθησε και τον Ζέκα που έκανε ένα σπουδαίο τελευταίο μισάωρο χωρίς όμως αντίκρισμα.
Εκτός στόχων χωρίς να δώσει μάχη

Είναι φανερό πως το πράγμα δεν τραβάει, ο Παναθηναϊκός έχει μπροστά του ένα δύσκολο πρόγραμμα και αν αργήσει η αλλαγή προπονητή, θα μείνει πολύ νωρίς έξω από όλους τους στόχους. Το χειρότερο είναι πως θα συμβεί αυτό χωρίς καν να παλέψει. Χωρίς να προσπαθήσει να δει τα όρια του, δίχως να εξαντλήσει τις δυνατότητες του.

Ο Αναστασίου γνωρίζει πως έχει χάσει το παιχνίδι και το γεγονός αυτό τού χαλάει τη σκέψη του. Τον οδηγεί σε λάθη και σε εγωιστικές αποφάσεις. Δεν μπορώ να δεχτώ πως μέχρι το 61ο λεπτό δεν είχε αντιληφθεί πως έπρεπε να αλλάξει την αρχική του διάταξη.
Πρόβλημα με Ταυλαρίδη

Όπως δεν γίνεται να συνεχίσουν να αφήσουν τον Παναθηναϊκό να παίζει με δημιουργό τον Ατζαγκούν, που δεν μπορεί να δώσει με τη σωστή δύναμη πάσα ούτε στα δύο μέτρα, χωρίς εξτρέμ και με τον Μπεργκ να σέρνεται.

Έχουν δημιουργηθεί προβλήματα στον Παναθηναϊκό και εκεί που δεν υπήρχαν. Για παράδειγμα πέρυσι η μεταγραφή Ταυλαρίδη λειτούργησε ευεργετικά. Εφέτος κάνει απίθανα πράγματα. Πέρα από το γεγονός πως τα δύο πρώτα γκολ ο Παναθηναϊκός τα δέχεται από προσωπικά του λάθη, βγάζει από την αρχή της χρονιάς έναν απίστευτό εκνευρισμό, δείχνει σαν να έχει καβαλήσει το σύλλογο με τον υπερβολικό τρόπο που αντιδρά και δεν έχει καταφέρει να βρει χημεία, ούτε καν σε ανθρώπινο επίπεδο με τον Σάντσες.
Χρειάζονται νέες ιδέες και κίνητρο

Η διοίκηση του Παναθηναϊκού επένδυσε στον Ισπανό στόπερ και θα πρέπει να βρεθεί ένας προπονητής που θα καταφέρει να βρει τον τρόπο να ταιριάξει με τον Ταυλαρίδη. Σίγουρα ο Σάντσες δεν είναι δυνατός για τη θέση, δεν είναι καλός στο ατομικό μαρκάρισμα, έχει όμως ποιοτικά χαρίσματα που του επέτρεψαν να κάνει καριέρα σε υψηλό επίπεδο. Δεν γίνεται να σηκώσουν στον Παναθηναϊκό τα χέρια ψηλά και να παραδεχτούν πως και αυτή η μεταγραφή δεν βγήκε.

Η ομάδα χρειάζεται νέες ιδέες, οι ποδοσφαιριστές χρειάζονται κίνητρο. Ακόμα και οι φίλαθλοι της ομάδας χρειάζονται ένα νέο κίνητρο για να παρακολουθήσουν από εδώ και πέρα τα παιχνίδια της ομάδας τους.

Ο Τούντορ πήρε την πιο εύκολη νίκη του στο πρωτάθλημα σαν προπονητής του ΠΑΟΚ.

Δεν χρειάστηκε να σκεφτεί πολλά πράγματα, ο αντίπαλος του προσφερόταν. Δεν είχε το κατάλληλο σύστημα για να χτυπήσει στις αδυναμίες του, δεν είχε ψυχολογία και ήθελε ένα φύσημα για να καταρρεύσει. Ευτύχησε να δει τους παίκτες του να έχουν τρεξίματα στο πρώτο ημίχρονο και να δει επιτέλους τον Ροντρίγκες να τελειώνει με μυαλό τις φάσεις αξιοποιήσεις της ταχύτητας και του διασκελισμού του που δημιουργεί με τον τρόπο που αναπτύσσεται η ομάδα του.

Η νίκη επί του Παναθηναϊκού τού προσφέρει ήρεμο χρόνο για να συνεχίσει την δουλειά του.

Πηγή: Contra.gr