Ο "Κάρπετ" γράφει για τον Αναστασίου

Την Κυριακή το βράδυ είχαμε καλεσμένο στη Νova, τον καλό προπονητή του Ατρόμητου Μιχάλη Γρηγορίου. Τον ρώτησα ποια είναι η προτεραιότητα ενός προπονητή που έχει να αντιμετωπίσει τον ΠΑΟΚ – αν δηλαδή, προετοιμάζοντας το ματς κόντρα την ομάδα του Τούντορ θα ρίξει το βάρος στο να την περιορίσει στα άκρα ή στον άξονα. Χωρίς να κρυφτεί, ο Γρηγορίου είπε το προφανές ότι δηλαδή πρώτα σκέφτεσαι πως θα περιορίσεις τα άκρα του ΠΑΟΚ κι έπειτα οτιδήποτε άλλο. Την ερώτηση την έκανα γιατί την Κυριακή το βράδυ δεν κατάλαβα πως μπορεί ένας καλός προπονητής, όπως ο Γιάννης Αναστασίου να έκανε στην Τούμπα ένα τόσο προφανές λάθος. Να άφησε, δηλαδή, τόσο ακάλυπτα τα άκρα της άμυνας του.

Εκανε πολλά και πριν
Είναι εύκολο να λέει κάποιος ότι μέχρι ο Ροντρίγκες να κερδίσει το πέναλτι στην Τούμπα, ο ΠΑΟΚ δεν είχε κάνει τίποτα - δεν είναι, όμως, αλήθεια. Ο ΠΑΟΚ, μετά από αυτό που έπαθε στο ματς με τον Ολυμπιακό, δεν βγήκε ψηλά, ήταν πιο προσεχτικός και ο πρώτος του σκοπός, όπως ωραία εξήγησε ο Αλέξανδρος Τζιόλης στο τέλος του ματς, ήταν να περιορίσει τους χώρους – να μην δώσει στον ΠΑΟ τη δυνατότητα να τρέξει στις αντεπιθέσεις. Η δεύτερη επιλογή του ήταν να πάει το ματς στο πλάι, να χτυπήσει κυρίως από την πλευρά του Νάνο, να παίξει δηλαδή πολύ με τον Ροντρίγκες. Κι αυτό το κατάφερε πανεύκολα καθώς η μεσαία γραμμή του ΠΑΟ, ούτε κάλυπτε το Νάνο, ούτε δυσκόλευε την τροφοδότηση του εξτρέμ – μολονότι η επιλογή του ΠΑΟΚ ήταν φανερή. Γιατί συνέβη αυτό; Γιατί ο ΠΑΟΚ υποστήριξε με μεγάλη επιμονή την τακτική επιλογή του προπονητή του, αλλά κυρίως γιατί η σύνθεση του Παναθηναϊκού, αυτή τη φορά, δεν ήταν η πρέπουσα.

Τα χαρακτηριστικά των παικτών
Μπορεί να συζητάμε επί ώρες για διατάξεις και σχεδιάκια – στον κόσμο αρέσουν. Όμως πέρα από τα 4-2-3-1 και τα 4-4-1-1 υπάρχει κάτι σημαντικότερο: τα χαρακτηριστικά των παικτών. Αν ένας προπονητής κατεβάσει σε μια ενδεκάδα στην οποία από την άμυνα και μπροστά υπάρχουν ο Κουτρουμπής, ο Αντζαγκούν, ο Ζέκα, ο Αμπέντ, ο Μπεργκ και ο Καρέλης είναι πολύ δύσκολο η ομάδα του να κυκλοφορήσει τη μπάλα, να χτίσει αντεπιθέσεις και να καλύψει και το χώρο στο πλάι: τα χαρακτηριστικά των παικτών δεν το επιτρέπουν. Ο Μπεργκ δεν παίζει στο πλάι και είναι φορ: βγαίνει από την υποχρέωση της όποιας κάλυψης, πιέζει, αλλά σπανίως γυρνά. Ο Καρέλης, ακόμα κι αν χρησιμοποιηθεί ως ακραίος, σπάνια γυρνά για να καλύψει τον συμπαίκτη: αν το κάνει θα είναι για να πάρει μια πάσα να φύγει στην κόντρα. Αν ο Αντζαγκούν παίξει δίπλα στον Κουτρουμπή η μπάλα δεν κατεβαίνει ποτέ. Ο μόνος ικανός να καλύψει τους ακραίους μπακ είναι ο Ζέκα, μόνο που μόνος δεν φτάνει: χρειάζεται άλλους δυο. Όπως και να τους βάλεις στο γήπεδο, οι συγκεκριμένοι είναι αδύνατο να περιορίσουν τις πάσες του Τζιόλη και του Σάμπο προς τον Ροντρίγκες (κυρίως γιατί οι δυο αυτοί ξεκινάνε τις προσπάθειές τους μπροστά από τη δική τους άμυνα) και είναι δύσκολο να ντουμπλάρουν το Νάνο (κυρίως), αλλά και το Μαρινάκη. Όλα αυτά μου νοιάζουν πολύ προφανή και απλά για να γίνουν λάθος– εγώ, παρεμπιπτόντως, τον Γιάννη Αναστασίου τον έχω σε μεγάλη εκτίμηση.

Μια δυο ερμηνείες

Τι συνέβη; Μια ερμηνεία της επιλογής έχει να κάνει με μια γενικότερη προσπάθεια να παίξει η ομάδα του ΠΑΟ άμυνα με μπλοκαρισμένους παίκτες στα μετόπισθεν – δεν αποκλείω ο Αναστασίου να είδε πόσο δυσκολεύτηκε ο ΠΑΟΚ απέναντι στον Ολυμπιακό, όταν ο Σίλβα έκανε αυτό ακριβώς. Η πρόθεση ήταν οι τέσσερις (Μαρινάκης, Ταυλαρίδης, Τελάντερ, Νάνο) να μην βγουν ποτέ και ο Κουτρουμπής να παίξει σαν λίμπερο μπροστά τους. Σε αυτό το σχήμα, βοήθειες στους πλάγιους μπακ έπρεπε να δίνουν οι στόπερ - περισσότερο ο έμπειρος Ταυλαρίδης στον Νάνο και λιγότερο ο Τελάντερ στον Μαρινάκη, με την υποχρέωση του Κουτρουμπή να καλύπτει την όποια τρύπα και να μην επιτρέπει «τάισμα» του Μπερμπάτοφ. Γιατί δεν βγήκε αυτό; Γιατί ο ΠΑΟΚ είχε αυτή τη φορά στο γήπεδο τον Ζάιρο, που πήγαινε κι αυτός σε βοήθεια του Ροντρίγκες με σκοπό ο ταχύτατος Τζέσε να έχει πάντα ένα στήριγμα: η κίνηση ήταν τόσο πολύ επαναλαμβανόμενη, ώστε ο ΠΑΟΚ σκόραρε το δεύτερο γκολ παίζοντας με 10 παίκτες, μόνο και μόνο γιατί Ζάιρο, Ροντρίγκες και Σάμπο παίζουν σαν ο Μπερμπάτοφ να μην έχει βγει ποτέ!

Καθόλου απειλητικός
Το ακόμα χειρότερο για τον Αναστασίου είναι η συμπεριφορά των υπόλοιπων πέντε, που έπρεπε να επιφορτιστούν το βάρος της επίθεσης. Ο Αντζαγκούν κι ο Αμπέντ δεν κουβαλάνε μπάλα, και περιφέρονται στο γήπεδο. Ο Ζέκα μένει πολύ πίσω γιατί ο Κουτρουμπής δεν μπορεί να κατεβάσει τη μπάλα και κάποιος πρέπει να το κάνει – νομίζω ότι ο Πορτογάλος είχε και το μυαλό του αρχικά στο Μακ και στη συνέχεια στον Πέλκα. Ο Μπέργκ και ο Καρέλης μένουν εκτός παιγνιδιού κι όταν μπήκε ο Καρέλης να τρέξει τη μπάλα το ματς είχε τελειώσει. Η όλη σύνθεση μπορούσε να εξηγηθεί μόνο με την εξής απλή λογική: ο Αναστασίου ήθελε να παίξουν αυτοί που τη δεδομένη στιγμή μοιάζουν πιο φορμαρισμένοι, μολονότι ως ενδεκάδα δεν ήταν οι καλύτεροι για τις ανάγκες του παιγνιδιού.

Πέρυσι και πρόπερσι
Το πάθημα θα είναι χρήσιμο στον προπονητή του ΠΑΟ μόνο αν θυμηθεί τι έκανε πέρυσι και πρόπερσι. Στις δυο προηγούμενες σεζόν οι ενδεκάδες του ΠΑΟ δεν αποτελούνταν πάντα από τους πιο προικισμένους, αλλά έπρεπε να είναι λειτουργικές. Πέρυσι ο ΠΑΟ κέρδισε τον πρωτοπόρο ΠΑΟΚ στην Τούμπα παίζοντας με βασικούς τον Δώνη (ως κόφτη), τον Μπούι (γιατί χρειάζονταν μια ενδιάμεση πάσα προς τους κυνηγούς), τον Πράνιτς (που είναι ο μόνος που μπορεί να καλύψει σωστά το Νάνο), τον Κλωναρίδη (που πίεσε τον ΠΑΟΚ στα άκρα). Στα play off η επικράτησή του ήταν ακόμα πιο εύκολη παίζοντας πάλι χωρίς τον Μπεργκ, αλλά με το Μαυρία, τον Καρέλη και το Νίνη στην επίθεση. Φέτος ο Αναστασίου, πιεσμένος από την διπλή ευρωπαϊκή αποτυχία, μοιάζει πιο πολύ να ψάχνει να βρει τους έντεκα στους οποίους θα στηριχτεί, παρά τους κατάλληλους σε κάθε ματς. Το αποτέλεσμα είναι ότι κάποιοι παίζουν συνεχώς, κάποιοι ελάχιστα και κάποιοι καθόλου: απλά θυμίζω ότι οι σχεδόν παραγκωνισμένοι Μπούρμπος, Τριανταφυλλόπουλος, Δώνης, Πέτριτς, Κλωναρίδης, Νίνης κτλ, πέρυσι στις νίκες στην Τούμπα είχαν συμμετοχή. Και μεγάλη…

Αυτός ο παραγκωνισμός παικτών που τον βοήθησαν πολύ, κατά τη γνώμη μου, είναι το μόνο ασυγχώρητο λάθος του...

Πηγή: novasports.gr