Στο θέμα Κάκου, δεν εξετάζω σε καμία των περιπτώσεων την χρησιμότητά του. Μπορεί ως στέλεχος να είναι απίστευτα καλό. Όμως κάποτε στον ΠΑΟΚ, θα πρέπει να μάθουμε τι ακριβώς μηνύματα πρέπει να περνάει η ομάδα προς την υπόλοιπη ελληνική κοινή γνώμη.
Το κακό μήνυμα που περνάει η περίπτωση του Κερκυραίου, είναι βέβαια πως όποιος κι αν κάνει έγκλημα κατά του ΠΑΟΚ, μπορεί να ελπίζει στο μέλλον σε μία συνεργασία μαζί του.
Και μη πει κανείς πως τα πλέι οφ του 2009 δεν ήταν ένα έγκλημα κατά του ΠΑΟΚ. Μη πει κανείς πως ήταν απλά κακές διαιτησίες με το ανθρώπινο λάθος να κυριαρχεί. Ήταν μία κλασική εγωιστική αντίδραση του Κάκου, ο οποίος εκτέθηκε λίγους μήνες νωρίτερα από την μπουνιά του Γκαρσία στον Ντιόγκο.
Μη θυμηθώ και τι έκανε επί Δώνη στο 4-1 επι του Άρη. Τότε που ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να έχει ένα αποτέλεσμα ρεκόρ το οποίο στερήθηκε επειδή ο Κερκυραίος έκανε δημόσιες σχέσεις με τον Άρη.
Η παρουσία του Κάκου είναι ένα χτύπημα κάτω από τη μέση σε ένα κακό τάιμινγκ. Και είμαι περίεργος να δω πως θα το διαχειριστούνε στη ΠΑΕ όταν ανακοινωθεί.
Από εκεί και πέρα υπάρχει και η διαχείριση της περίπτωσης Τούντορ. Για μένα, το πρόβλημα εστιάζεται στο γιατί βιάζεται, στο γιατί κάνει πράγματα που αυξάνουν το ρίσκο.
Δεν μπορώ να θεωρήσω τυχαίο το γεγονός πως οι πειραματισμοί Τούντορ, ξεκίνησαν μετά από εκείνο το τριήμερο που μαζί με τον Άρνεσεν τον είχε ο Ιβάν στη πίεση.
Αν έχει επηρεαστεί από τον μεγαλομέτοχο, κάποιος πρέπει να του εξηγήσει πως αυτός είναι ο Ιβάν, πάντα χρησιμοποιεί την λέξη απόλυση όταν είναι εκνευρισμένος, όμως σπάνια την εννοεί.
Αν έχει επηρεαστεί από τα μη αποτελέσματα, κακώς έχει επηρεαστεί γιατί σε μεγάλο βαθμό τα άσχημα αποτελέσματα ήταν απόρροια συγκυριών και ατομικών λαθών. Η ομάδα ήταν έτοιμη να αποδώσει.
Τόσα χρόνια, η ηλιθιότητα στον ΠΑΟΚ είναι το κλίμα που δημιουργείται χωρίς λόγο και αιτία. Θέσεις που όταν νιώθεις από ποδόσφαιρο δείχνουν ηλίθιες, ξαφνικά περνάνε στο πετσί του αγωνιστικού τμήματος και τις βλέπουμε να εφαρμόζονται. Μονίμως αποτυχημένα.
Αν ο ΠΑΟΚ δεν ορθώσει ανάστημα απέναντι στην βλακεία, μια ζωή θα βάλλεται από αυτή.
Και μια ζωή θα… χτίζει ομάδα.
Ο Τούντορ να διατηρήσει τις αρχές του. Και δεν αναφέρομαι στα συστήματα που είναι απλά νούμερα, αλλά σε ένα ποδόσφαιρο που έχει ορθολογισμό και τα ελάχιστα ρίσκα.
Αν συνεχίσει να κυνηγά την τύχη του, τότε θα αποχαιρετήσει άδοξα. Και είναι πολύ κρίμα.
Πηγή: metrosport.gr