Κι εσύ, έχοντας απέναντί σου τον κορυφαίο διαιτητή στον κόσμο, αυτόν που έχει σφυρίξει τελικούς Μουντιάλ, Τσάμπιονς Λιγκ και Γιουρόπα Λιγκ, θεωρείς ότι πρέπει να «μπεις» στο ματς εξασκώντας όχι την ποδοσφαιρική σου τέχνη αλλά τη «δυνατότητά» σου στην… ηθοποιία.

Όχι βρε Κώστα. Αυτό δεν ήταν αντίδραση, σκέψη, συμπεριφορά του 23χρονου για τον οποίο όλοι λέμε πως μπορεί να είναι ο νέος ηγέτης του Ολυμπιακού και της Εθνικής ομάδας, αλλά ενός «κακομαθημένου» που πιστεύει ότι άπαντες είναι «υποχρεωμένοι» να του δίνουν το βάζο με το γλυκό ακόμη κι όταν δεν το αξίζει.

Θα πάρω, αρχικά, την «καλή» πλευρά του νομίσματος. Όχι εκείνη που συνδέεται -σύμφωνα με τους μη Ολυμπιακούς οπαδούς- με τη «δεδομένη συνήθεια των παικτών του πρωταθλητή να παίρνουν πέναλτι από τους Έλληνες διαιτητές ακόμη και σε φάσεις που γελάνε οι πέτρες».

Δεν θα ξεκινήσω έχοντας τη σκέψη μου στους Κύζες, τους Καλογερόπουλους και τους Αρετόπουλους. Θα θεωρήσω, απλά, ότι ο Κώστας Φορτούνης στη φάση του πρώτου δεκαλέπτου βούτηξε μπροστά στα μάτια του Ριτσόλι για να πάρει πέναλτι, όπως θα έκανε ένας 23χρονος σε τοπικό πρωτάθλημα που θέλει να «κλέψει» το σφύριγμα. Ανοησία μέχρι εκεί που δεν παίρνει.

Όταν απέναντί σου είναι Ο ΡΙΤΣΟΛΙ, μια σφυρίχτρα με εκατό κιλά… γνώση και πείρα, φροντίζεις να αφήσεις το «παιδί» που κρύβεις μέσα σου στο σπίτι. Ξέρεις ότι δεν σε παίρνει, αδερφέ. Γιατί, εκτός των άλλων, όταν προσπαθείς να τον ξεγελάσεις και να τον οδηγήσεις σε λάθος, είναι σα να θέλεις να τον ταπεινώσεις. Κι αυτού του είδους τις «μαγκιές» ουδείς Ριτσόλι τις ανέχεται. Από εκεί και πέρα του «γυρίζει» το μάτι και δεν σου δίνει ούτε τον πυρετό σου, αν αυτός δεν χτυπάει… διαπιστωμένα 40 στο θερμόμετρο!

Η δεύτερη εκδοχή, αυτή δηλαδή που «θέλει» τον Φορτούνη να έκανε… ελεύθερη πτώση στην περιοχή της Αρσεναλ «μπερδεύοντας» τον Ριτσόλι με τα εγχώρια διαιτητικά καϊνάρια τα οποία πολλάκις έχουν δώσει στον ισχυρό-Ολυμπιακό πέναλτι που δεν «υπάρχει», δεν πρέπει να συνετίσει μόνο τον νεαρό διεθνή μέσο αλλά ολόκληρο το κλαμπ. Και να τους προβληματίσει ταυτόχρονα. Ο «εθισμός στην εύνοια» όπου κι αν υπάρχει στα σπορ είναι ο χειρότερος σύντροφος διότι κάποια στιγμή γυρίζει μπούμερανγκ. Γιατί το μυαλό «μπερδεύεται» και θαρρεί πως απέναντι δεν είναι ο Νίκολα Ριτσόλι αλλά ο… Αλεξέι Αρετόπουλιτς! Και τότε το κακό είναι διπλό.

ΥΓ1: Θεωρούσα ότι ο Ολυμπιακός, έχοντας να διαχειριστεί 4 αποτελέσματα, είχε όλα τα φόντα να περάσει την Αρσεναλ. Έκανα λάθος. Δεν συνέβη και αποκλείστηκε τελικά από καλύτερη ομάδα. Το γεγονός όμως ότι δεν ολοκλήρωσε την υπέρβαση δεν καθιστά «αποτυχημένη» την φοβερή προσπάθειά του. Εννέα βαθμοί, δύο μεγάλες εκτός έδρας νίκες, μάχη μέχρι το τελευταίο παιχνίδι, αποτελούν εξαιρετική κληρονομιά στη συνέχεια της προσπάθειάς του στο Γιουρόπα Λιγκ.

ΥΓ2: Αντιλαμβάνομαι τη… χαρά των Παναθηναϊκών, των ΠΑΟΚτσήδων, των ΑΕΚτζήδων οπαδών για τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού, όπως αντίστοιχα έχει συμβεί από την πλευρά των τελευταίων σε αποτυχίες των άλλων (π.χ. Γκαμπάλα). Όμως είναι άλλο πράγμα στο ποδόσφαιρο η οπαδική καζούρα-γαρνιτούρα της καθημερινότητας και εντελώς διαφορετικό η «κηδεία με ξένα κόλλυβα». Ας το έχουν στο μυαλό τους εκείνη που στάζουν χολή με «σημαία» τους τον… Ζιρού!

Πηγή: idremteam.gr

Βεργής Φορτούνης Ποδόσφαιρο SPORTS Ολυμπιακός