Έγινε κι αυτό. Το έζησε ο κόσμος της ΑΕΚ, μέσα στα χιλιάδες άσχημα έως τραγικά, που έχει βιώσει τα τελευταία χρόνια: Έρχεται ο Λεβαδειακός στο ΟΑΚΑ και πανηγυρίζει μία νίκη επί της ΑΕΚ, την χρονιά της… επιστροφής.

Δεν υπάρχει ξενέρα. Όταν είσαι ΑΕΚτζής που έχεις βιώσει τόσα και τόσα, χαρές και λύπες, δεν γίνεται να… ξενερώνεις. Ξενερώνω, σημαίνει παύω από εκεί και πέρα να ασχολούμαι. Λέω «ως εδώ». Ο ΑΕΚτζής δεν έχει πει ποτέ «ξενερώνω». Δεν έχει σταματήσει ποτέ να ασχολείται. Δεν έχει σταματήσει να είναι δίπλα στην αγαπημένη του καψούρα, από τα… χωριά μέχρι το Μπερναμπέου. Από την εποχή Ζαφειρόπουλου, τα τότε πέτρινα χρόνια… Γι’ αυτό και η χθεσινή (νέα) ήττα στο ΟΑΚΑ πόνεσε. Βασικά αυτό που έκανε ήταν να εκνευρίσει… Προσωπικά αυτό το συναίσθημα που έβγαλε: θυμό. Δεν φανταζόμουν έτσι την επιστροφή. Δεν φανταζόμουν… νταμπλ, εννοείται. Τέτοια απαίτηση θα έχω από τη νέα σεζόν, μόλις περάσουν και οι… 10 (ακόμη) μήνες υπομονής. Όμως αυτό το σκαμπανέβασμα στην απόδοση, αυτό το μία κρύο και μία ζέστη, είναι κάπως δύσκολο… Ειδικά για τους 10.000 ΑΕΚτζήδες που Δευτεράτικα, μέσα στις γιορτές, μέσα στο κρύο πήγαν στο ΟΑΚΑ, το να έρχεται ο Λεβαδειακός και να δείχνει πιο ομάδα από εσένα, σου φέρνει… θυμό. Σου βγάζει τσαντίλα.

Στο πρώτο ημίχρονο δεν το κρύβω πως χάρηκα την ΑΕΚ. Την χάρηκα γιατί καθόμουν και την χάζευα τακτικά όταν είχε τη μπάλα στα πόδια της. 4-4-2 με τη μπάλα όταν παίζεται από τα αριστερά να γίνεται χαφ ο Ντίντακ (μαζί με τον Γιόχανσον από τους κορυφαίους της ΑΕΚ), ο Μπουονανότε να συγκλίνει στον άξονα, να πατούν περιοχή τρεις παίκτες ή και περισσότεροι και να βγάζουν φάσεις. Το ίδιο και από την άλλη πλευρά. Συνεχή κίνηση, ταχύτητα, εναλλαγές θέσεων. Δουλειά μέσα στο γήπεδο… Όλα αυτά στην επίθεση. Όταν όμως η δουλεμένη ομάδα του Λεβαδειακού (πιστώνεται στον Άκη Μάντζιο) έβγαινε μπροστά με 4 και 5 παίκτες, έτρεμε το φυλλοκάρδι σου. Αυτό το πρόβλημα που έχει η ΑΕΚ στην αμυντική της τακτική, πέρασε ολόκληρος πρώτος γύρος, άλλαξαν προπονητή κι ακόμη να διορθωθεί: Η τετράδα στην άμυνα παίρνει μέτρα στο γήπεδο προς τα πίσω και βρίσκεται να παίρνει θέση ουσιαστικής άμυνας μέσα στη μεγάλη περιοχή. Δεν μαρκάρεις εκεί. Δεν περιμένεις να φτάσει στα καρέ σου ο αντίπαλος να μαρκάρεις. Είσαι ΑΕΚ και μόλις χάνεις τη μπάλα επιβάλλεται να έχεις τα τρεξίματα της επιστροφής για να την κλέψεις αμέσως, ΟΧΙ στην άμυνά σου. Κι όμως τα δυο γκολ δεν ήρθαν από τέτοιες φάσεις. Ήρθαν από δύο τραγικά, έως παιδικά λάθη… Του Ανέστη και του Κολοβέτσιου. Πραγματικά κρίμα. Δεν θα σχολιάσω τις στιγμές αυτές. Και οι δυο (Ανέστης, Κολοβέτσιος) ίσως να μην κοιμήθηκαν το βράδυ από τη στεναχώρια τους (όπως και πολλοί ΑΕΚτζήδες), όμως επειδή πιστεύω ειδικά στον Κολοβέτσιο, θεωρώ πως αυτό το λάθος θα του γίνει μάθημα καριέρας. Την μπάλα την πετάς στον διάολο, αρκεί να μην την πάρει ο αντίπαλος. Στον διάολο… Το έκανε το σφάλμα, δεν θα το ξανακάνει. Ειδικά, όμως για τον Κολοβέτσιο, επειδή πιστεύω πως μπορεί να γίνει σπουδαίος αμυντικός, επιβάλλεται και η διοίκηση να προστατεύσει… Πώς; Βάζοντας δίπλα του έναν σπουδαίο στόπερ. Ο Άρθο δεν είναι σπουδαίος… Δεν κάνει για κολώνα της άμυνας της ΑΕΚ. Τελεία και παύλα.

Στην επανάληψη μου έκανε τρομερά αρνητική εντύπωση η… άλλη ΑΕΚ που μπήκε στο ματς. Μια νευρικότητα, ένα μικρό χάος. Ακόμη κι έτσι στη φάση του 60’ με τα τρία συνεχόμενα κόρνερ και τον αντίπαλο τερματοφύλακα να κάνει το ματς της ζωής του, δεν ήρθε το 2-0 και έγινε κατόπιν το λάθος του Ανέστη, για να γίνει το 1-1. Μου έκανε επίσης αρνητική εντύπωση το γεγονός ότι η ΑΕΚ δεν είχε τη σπουδαία φάση για την ισοφάριση στο τελευταίο 20λεπτο όταν και πίεσε ασφυκτικά. Όπως επίσης και η απόδοση του Βάργκας όταν μπήκε. Για τους βασικούς πέρα τον Ντίντακ, Γιόχανσον, Σιμόες και λίγο Γκάλο, όλοι οι υπόλοιποι… νέκρα. Ο Τζιμπούρ είχε… σκυλιάσει, αλλά απ’ αυτόν περιμένεις το γκολ. Να κάνει τη διαφορά. Δεν την έκανε. Για τον Μπουονανότε ένα θα γράψω: Κρίμα! Όσο για τον Πογιέτ; Ακόμη μαθαίνει… Τα λάθη του καλοκαιριού… Αχ αυτά τα λάθη του καλοκαιριού. Δεν γράφω για τις μεταγραφές που δεν έγιναν μόνο… Αφού ο Δέλλας κάποια στιγμή αν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, όπως έγινε λόγω της μεταγραφικής ατονίας κυρίως, θα έφευγε, γιατί τον κράτησαν, με αποτέλεσμα να ψάχνεται ακόμη Χριστουγεννιάτικα ο νέος προπονητής να μαθαίνει την ομάδα; Έλα ντε…

Έγραψα και μετά τον Πανιώνιο ότι απ’ αυτή την ΑΕΚ, που ακόμη δεν είναι φόβητρο για τον αντίπαλο, περιμένω τα πάντα: Και άνετες νίκες, και ήττες και δύσκολες νίκες και αρνητικές εκπλήξεις. Αυτό που δεν περιμένω είναι από τη διοίκηση να βλέπει και να μην κάνει κάτι από εδώ και πέρα για βοηθήσει την ομάδα… Μεταγραφές και το 50-50 από τους διαιτητές. Ως το τέλος της σεζόν η διοίκηση επιβάλλεται να κάνει κάτι… Σε 10 μέρες μπαίνουμε στη μεταγραφική περίοδο… Κυριακή κοντή γιορτή… ΣΤΟΠΕΡ, εξτρέμ και φορ. Από ΤΩΡΑ πρέπει να φτιαχτεί μία ομάδα για του χρόνου που θα πάρει νταμπλ και για φέτος η οποιαδήποτε θέση κάτω από τη 2η θα είναι αποτυχία. Καμία δικαιολογία, όμως, δεν θα υπάρχει για τη νέα σεζόν, όπου αποτυχία θα είναι και η 2η θέση… Από τώρα πρέπει να φτιαχτεί μία ΑΕΚ φόβητρο… ΑΠΟ ΤΩΡΑ! Εμπρος λοιπόν, είναι απαίτηση πλέον: Επειδή ΜΟΝΟ αυτή η διοίκηση μπορεί: Κάντε ξανά την ΑΕΚ πρωταθλήτρια με πράξεις… Γυρίστε πίσω την παλιά ΑΕΚ! Αυτή την ΑΕΚ του ύψους ή του βάθους και της απογοήτευσης την παραέζησε…

ΥΓ: Ακυρώθηκε γκολ για την ΑΕΚ χθες. Του Γιόχανσον ο οποίος κάνει το 2-0 και ο διαιτητής το ακυρώνει κακώς. Δεν έγραψα τίποτα και δεν θα γράψω… Γιατί πολύ απλά και… τρία γκολ να σου ακυρώσουν παίζεις με τον Λεβαδειακό στην έδρα σου και δεν επιτρέπεται να χάσεις. ΑΕΚ είσαι… Μετά το ακυρωθέν γκολ, μπαίνεις και βάζεις άλλα τρία και το βουλώνουν…

ΠΗΓΗ: sportit.gr

Λεβαδειακός Ποδόσφαιρο ΑΕΚ SPORTS